💎𝑩𝒊𝒍𝒍𝒖𝒓 𝒒𝒂𝒍𝒃𝒍𝒂𝒓 𝒒𝒐ʻ𝒔𝒉𝒊𝒈ʻ𝒊💎

Tadaaam
Yangi asar

Ona oʻyga toldi. Oʻgʻlining qaytganiga bir yil boʻldi. Avval ishga joylashib olay deb koʻrsatgan qizlariga qiyo boqmadi, keyin mashina olay dedi, uy olay dedi. Ish topganiga bir yil, mashina olganiga yarim yil, kreditga uy olganiga uch oy boʻldi hamki, onasi koʻrsatgan birorta qizni tanlagani yoʻq. Baʼzida Surayyo opa qoʻrqadi. "Oʼgʻlim chet elda birortasiga uylanib olgan boʻlsachi?" deb xavotirlanadi. Xavotirlarini ichida saqlolmay eriga aytadi. Eri boʻlsa urushib beradi: "Oʻgʻlingga koʻngliga yoqadigan qiz uchramagan boʻlsa, chetda uylangan boʻladimi ahmoq xotin?! Men oʻgʻlimga ishonaman, u yuzimizga oyoq qoʻymaydi. Sen kelin izlayvergin, birortasini yoqtirib qolar" deydi. Surayyo opa sal tinchlangandek boʻladi-yu, biroz vaqt oʻtgach xavotiri yana kuchayadi. Axir sal kam oʻttizga kirdi, oʻgʻlini uylantirish kerak. Undan kichik ukasi ham yigirma beshda, unashtirilganiga ikki yil boʻldi. "Akamdan oldin uylanmayman" deb oyoq tirab turibdi. Katta oʻgʻlining esa parvoyi falak. Ish-ish-ish deb umrini oʻtkazayapdi. Ota-onasini kuydirayotgani bilan zarracha ham ishi yoʻq.
— Bunyodjon bolam, shoshma, choy ichmadingku!
Rasmga termulib oʻtirib oʻgʻli xonasidan chiqqanini koʻrmay qolgan Surayyo opa oshxonaning derazasidan boshini chiqarib qichqirdi. — Ishning ortidan yuguravermay oʻzingni ham oʻylasangchi jonim bolam! Kel, bir piyola choy ich.
— Kech qolayapman aya, ishxonada icharman shu choyni.
Bunyod oyoq kiyimini kiyayotib javob berdi. — Bugun hisobot topshirishim kerak, vaqtim tigʻiz.

— Sen har kuni shunday deysan.
Surayyo opa devordagi soatga qaradi. — Ishing boshlanishiga hali bir yarim soat bor ekanku! Bir piyola choy ich, quvvat boʻladi. Shoshib qayerga ketasan-a uying bugʻdoyga toʻlgur?!
— Uff ayaaaa...
Yigit uflagancha deraza yoniga keldi. — Bering shu choyni. Ichsam ichay, koʻnglingiz tinchisin.
— Derazadan choy uzatilmaydi.
Surayyo opa qovogʻini soldi. — Odamga oʻxshab dasturxonga oʻtirib choy ich.
— Ayaaaaa...
Bunyod norozi qiyofada derazadan uzoqlashdi. Koʻp oʻtmay oshxona eshigi ochilib, yigitning qorasi koʻrindi.
— Mana bu boshqa gap oʻgʻlim. Oʻtir, choyingni ich.
Ona oʻgʻliga choy suzib uzatdi. — Qachon menga ham kelinim choy suzib uzatar ekan-a? Shu kunlarni kutaverib oʻlib ketmasam boʻldi.
— Ayaaa, boshlamang.

Bunyod choyni ichaman deb hoʻpladi, biroq issiqligi uchun xontaxtaga qaytarib qoʻydi. — Shoshilinch emasku uylanish! Hali yosh boʻlsam, karyeram...
— Oʻttizga chiqding, yoshliging qolibdimi? Sen tengi sinfdoshlaringni 2-3tadan bolasi bor! Bu yoqda ukang unashtirilgan, kelin tomon toʻyni tezlatinglar deb oʻtiribdi. U yoqda mening tobim yoʻq. Sen boʻlsa toʻy desam qochganing qochgan. Namuncha paysalga solmasang? Yo Germaniyada birorta sariq sochga uylanib oldingmi?
— Ayaaa... Qanaqa sariq soch yana?
— Boʻlmasa nega uylanishni paysalga solib yuribsan? Bir baloying bordirki, toʻy desam dumingni tugib qochasan.
— Toʻy qilgingiz kelayotgan boʻlsa, ana ukamni uylantirib kelin olavering. Meni tinch qoʻyinglar. Hali ishlamoqchiman.
— Uylanib ham ishlayverasan. Kim senga ishlamaysan deyapdi? Xuddi xotining uyga qamab qoʻyadigandek gapirishingni qara.
— Boʻpti aya, duo qiling, men ketishim kerak.
Bir piyola choyni shoshib ichib olgan Bunyod qoʻlini duoga ochdi. Surayyo opa nailoj duo qildi.
— Qani omin. Ollohim barchamizni panohida asrasin. Bunyodjon bolamga oʻzi insof bersin. Onasini kuydirmay tezroqqina uylansin. Ishga ketayotganida yoʻlda baxtini uchratsin, omin!
— Ayaaa!
Bunyod onasiga ginali qarab, yuziga qoʻlini surtdi. Tapur-tupur yurib chiqib, oyoq kiyimini kiydi. Darvozani ochib, oʻt oldirib qoʻygan mashinasiga mindi-yu, ishiga yoʻl oldi. Surayyo opa oʻgʻlining ortidan "Bunyodjonimning omadini bersin" deya qarab qoldi.

𝑩𝒊𝒍𝒍𝒖𝒓 𝒒𝒂𝒍𝒃𝒍𝒂𝒓 𝒒𝒐ʻ𝒔𝒉𝒊𝒈ʻ𝒊
III bob. #Umid_chirogʻi
Muallif: Astroida


Umr — oqar daryo demishlar. Darhaqiqat, umr yeldek oʻtib ketadi. Haligina qoʻlingizda ushlab turgan chaqaloq bir qarasangiz oydek qiz yoki zabardast yigit boʻlib ulgʻaygan boʻladi. Bir koʻz ochib yumguningizgacha qizingiz kelin, oʻgʻlingiz kuyov boʻladi. Boshqa kuni qarasangiz oʻgʻil-qizingiz allaqachon bola-chaqali, nevarali, evarali boʻlgan boʻladi. Bir kun beshik toʻyida, boshqa kuni azada qatnashasiz. Kim uchundir umr yoʻllari endi boshlangan boʻladi, kim uchundir tugagan...
Surayyo opa shularni oʻylab oʻgʻlining rasmiga termuldi. Haligina doya xotin "Tabriklayman, qoʻchqordek oʻgʻil" degandi. Kechagidek yodida uning tagligini alishtirganlari, allalab uxlatganlari ... Mana bugun oʻsha goʻdak yigirma yetti yoshni qarshilagan koʻrkam yigit. Maktabni tugatib avval kollejda, soʻng chet elda bakalavrni oʻqidi. Magistraturani tamomladi. Surayyo opa "Diydoringga zor qilma bolam, qayt" deb qancha yigʻladi. Oʻgʻliga kor qilmadi. "Shu yerda oʻqiyman, vahima qilmang, eson-omon qaytaman, harom ishlarga aralashganim yoʻq" dedi. Gapida turdi. Oʻqishni tamomlagach Oʻzbekistonga, oʻz uyiga qaytib keldi onasini quvontirib. Otasi oʻgʻlining sogʻ-omon kelganidan quvonib toʻylar qilib yubordi. Xuddiki oʻgʻli harbiy xizmatdan qaytgandek "soldat toʻy" qilishdi. "Olti yil musofir yurtda oʻqidi, soldatlardan kami bormi?" dedi. Otasi ham, onasi ham oʻgʻillari bagʻirlariga qaytganidan xursand edi. Quvonchlari ichlariga sigʻmasdi.

𝑩𝒊𝒍𝒍𝒖𝒓 𝒒𝒂𝒍𝒃𝒍𝒂𝒓 𝒒𝒐ʻ𝒔𝒉𝒊𝒈ʻ𝒊
III bob. #Umid_chirogʻi
Muallif: Astroida
Muqaddima

Ey do’st, darding nima bo’lsa bo’lsin, Umiding har zamon Alloh bo’lsin.

Jaloliddin Rumiy

Umid choʻkayotgan odamning xasga ham yopishishiga, ichki bir ishonch ila uzatilgan qoʻlni tutmoqligiga oʻxshaydi. Umid bu aslida ishonch demakdir. Qalbda umid chirogʻi yonmoqligi uchun eng avvalo ishonch boʻlishi kerak. Ishonch bu dunyodagi barcha narsaning ustuni. U boʻlmagan joyda boʻshliq paydo boʻladi.
Baʼzida atrofingdagilar tufayli hayotingda yangi sahifa ochiladi va bu eng xayrlisi boʻladi. Sahifa ochilishiga sabab boʻladigan voqea qanday boʻlishidan qatʼiy nazar, kishi oyoqda tik tura olsa, unga baxt kulib boqadi. Aksincha isyon etsa, Allohdan tobora uzoqlashib boradi. Qalbini gʻussa egallagan har onda Allohdan uzoqlashadi. Bora-bora iymoni yemiriladi. Iymonini yoʻqotgan kimsa bu olamdagi eng katta boyligini yoʻqotgan boʻladi fikrimcha. Allohga yaqin boʻlmoqlik uchun iymon bilan birga umid ham boʻlishi kerak. Kishi har doim yaxshi narsalarga umid qilmogʻi lozim. Zero umid qalbdagi chiroqdir. Kishi umid qilgani sari yaxshi ishlarga qoʻl uradi. Allohning rahmatidan umidvor boʻlib yashaydi, tavba qiladi, jannat ahlidan boʻlishlikka umid qiladi. Kishi chuqurlikka tushib ketsa ham, yaxshilikka umid qiladi. Zero demishlarkim "Noumid shayton". Biz qalbimizning tub-tubidan yaxshilikka umid qilamiz. Alloh xayrlisini berishiga ishonamiz. Mana shu umid qalbimizdagi chiroqdir. Mana shu zarra yaxshilik umid chirogʻidir!

Bu albatta majburiymas)

Umid chirogʻini koʻproq va deyarli tugatilgan shaklda oʻqimoqchilar boʻlsa pulli kanalga ulanishinglar mumkin🙃

Soat 21:00 da Umid chirogʻining premyerasi boʻladi😁😁😁

Umid chirogʻi Munisaning singlisi Feruza haqida boʻladi

Endi qaysi asarni boshlaymiz bilasizlarmi😁

Fikrlaringizni kutaryorum 😁

— Mana shu yerdan oʻngga.
Munisa unga yoʻl koʻrsatib yubordi. Yigit indamay qiz koʻrsatgan yoʻnalish boʻyicha mashinasini haydab bordi. Faqat oynachadan mijoziga termulib borardi. Munisa uning qarab turganini sezib oʻngʻaysizlanar, ammo shoshayotgani uchun tushib qolishdan oʻzini tiyardi. Oʻzini chalgʻitish uchun Maryam sovgʻa qilgan, hayoti bitilgan kitobni olib varoqlashga tushdi. Kitob oʻqishga berilib ketib, soʻmkasidagi telefon jiringlaganini eshitmadi. Agar eshitganida hozir mingan mashinasi yandex emasligini bilgan, ehtimol yoʻl boshidanoq ulovdan tushib qolgan boʻlardi. Baxtga qarshi qiz na telefonining jiringlaganini eshitdi, na yigitning bashang kiyinganiga eʼtibor berdi. Yigit ham qizga ortiqcha gapirmadi. Zimdan kuzatishdan nariga oʻtmadi. Yoʻlga tuzuk qaramagan boʻlsa-da, uni aytgan manziliga beshikast yetkazib bordi.
— Rahmat, mana shu yer... Qancha boʻldi?
Munisa qizlik uyining yoniga yetib kelishgach haydovchiga gap qotdi. — Hoy? Qancha boʻldi deyman?
— Ha, ha, ha pulmi?
Yigit biroz dovdirab qoldi. — Siz yuzinchi mijozimiz boʻlganingiz uchun yoʻl haqi tekin. Bemalol tushishingiz mumkin.
— Aaa, rahmat.
Hamyonidan pul sanab turgan Munisa narsalarini qaytarib soʻmkasiga soldi. — Sogʻ boʻling.
Qiz haydovchiga qaray-qaray mashinadan tushib, qizlik uyiga kirib ketdi. Haydovchi yigit esa uning ortidan jilmaygancha qarab qoldi. Birozdan soʻng mashinasi ushbu mahalladan gʻoyib boʻldi.


Tamom.
Eʼtiboringiz uchun rahmat.

Qalb yoʻli.
Muallif: Astroida
2023-2025-yillar oraligʻida yozildi.

— Svetafordan sal beriroqdagi avtomobil toʻxtash shahobchasidaman. Qora jentra.
— A, ha, koʻrdim.
Munis u yoq, bu yoqqa alanglab qora jentrani nigohi bilan izlab topdi. — Hozir boraman.
— Yaxshi.
Munisa qizil tugmani bosib, shoshgancha toʻxtab turgan qora jentraga borib mindi. Qiz minganida haydovchi yigit hayron boʻlib qarab qoldi. Munisa esa unga parvo ham qilmay narsalarini orqa oʻrindiqqa joylashtirish bilan ovora edi.
— Haydamaysizmi?
Oʻrindiqqa joylashib oʻtirib olgan Munisa haydovchiga tushunqiramay qaradi. — Haya, manzilni aytmabmanku! Olmazor mahallasi, Amir Temur koʻchasiga haydang. Uyim yoʻlning ustida, koʻp ichkariga kirmaysiz. Oʻzim yoʻl koʻrsatib boraman.
— Menimcha siz...
Haydovchi yigit nimadir demoqchi boʻlib ogʻiz juftladi-yu, mashinasining soatiga bir nazar tashlab, chuqur nafas oldi. — Men bu yerlarni yaxshi bilmayman. Qayoqqa borishni aytib turasiz.
— Yaxshi.
Munisa haydovchi yigitga endi eʼtibor berdi : u qora kostyum-shim kiyib olgan ekan. "Tavba, haydovchilar ham kompaniya egalaridek kiyinadi-ye!"- xayolidan oʻtkazdi qiz. "Atir ham sepib olganmi? Ja bir oʻziga qarab yuradigan haydovchi ekan"