oh! shoʻrlik qalbim! seni musaffo holda saqlay olmaganim uchun meni kechir. seni hissiz odamlar bemalol toptashiga yoʻl qoʻyganim katta xato edi. ammo... men koʻpincha boshqa qalbni vayron eta olmayman. bunga menda xohish ham, quvvat ham yoʻq. ha, kuchim yetmaydi.

ammo... baʼzan oʻzimni yoʻqotib qoʻyaman. mendagi hassos qalb oʻrnini jilovlab boʻlmas gʻazab egallaydiki, bunday paytlarda na aqlimga, na qalbimga hokim boʻla olaman. aksincha, u menga hokimlik qiladi. oʻzligimdan ayiradi bu kuch. keyin esa men ham qalbsizlarcha vayron etaman. xuddi boshqa odamlar kabi. balki, ulardan yuz chandon koʻp...

nima boʻlganda ham, qalbimning eng tubida musaffolikning qatralari qolgandek. ular haliyam tirikdek. eng nafis tuygʻular meni tark etmaganiga ishongim keladi. ularni takror his qilishni, ularning har birida yashashni istayman. tushunyapsizmi, aziz doʻstim? hislar ichra yashamoqni tushunsangiz kerak.

masalan, sogʻinch ogʻushida. uning ham yoqimli, ham hijronli kunlarida, soatlarida, soniyarida yashaganmisiz? sogʻinch ichida yashash, sogʻinib yashashni eplay olgansizmi, qadrligim? ha, siz mening nima demoqchi boʻlganimni tushunyapsiz. chunki siz ham sogʻinch otliq his ichra koʻp bor yashagansiz, his qilgansiz.

menga Verter judayam taʼsir qilyapti, qimmatli doʻstim. uning soflikka toʻla qalbi meni-da sel qilyapti. oʻzim bilib-bilmay unga taqlid qilyapman. tongda bir yaqinimdan uzr soʻradim. Verter shunday qilgan boʻlarmidi? yoʻq! nega men bunday qoʻpol boʻlishim kerak ekan? yoʻq, azizam, qoʻpollik bizga yarashmaydi. qoʻpollik ildiz otgan yerlarda nafislik haqida soʻz qotib boʻlmaganidek, odobsiz boʻla turib odob haqida yozib boʻlmaydi. vijdon deganlari yuzga tarsaki tushiradi bunday paytlarda.

oʻzingizni va qalbingizni ehtiyot qiling, quyosh yuzligim!

Behzod yozdi

@zuhurot