#ibrat
Barcha his-tuyg‘ular bir orolga dam olish uchun otlanishibdi. His-tuyg‘ular yaxshi dam olisharkan, orolda kutilmagan xabar tarqaldi: to‘fon yaqinlashayotgan emish va barchaga orolni tark etish tavsiya qilinibdi.
Bu qo‘qqis xabar barchani shoshirib qoʻyib, hamma qayiqlarga shoshilibdi. Hatto, shikastlangan qayiqlar ham tuzatilib ishga solinibdi.
Faqat Mehr ketishni istamasmish. Uning hali qiladigan ishlari bor ekan. Osmonda qora bulutlar suza boshlagach, u ham ketishi kerakligini tushunib yetibdi.
Baxtga qarshi, qayiqlarda bo‘sh joy yo‘q edi. Mehr atrofga ilinj bilan alanglabdi. Shu payt Boylik qayiqda o‘tib qolibdi.
- Meni qayig‘ingizga oling, Boylik, - deb iltimos qilibdi Mehr.
- Yo‘q, - deya javob beribdi
Boylik, - qayig‘im kimmatbaho narsalar - oltin va kumushga to‘la. Senga joy yo‘q.
Birozdan keyin
Manmanlik o‘tibdi. Mehr unga:
- Menga yordam ber, Manmanlik! Bir o‘zim qolib ketdim, meni o‘zing bilan olib ket, - deb qichqiribdi.
- Yuq, ololmayman. Qayig‘im iflos oyoqlaring tufayli bulg‘anishini istamayman! - deb javob qilibdi Manmanlik.
So‘ng
Afsus o‘tibdi. Mehr undan ham madad so‘rabdi. Lekin ijobiy javob olmabdi:
- Ololmayman. Men xafaman. Yakka o‘zim qolishni hohlayman.
Keyin
Quvonch o‘tibdi. Mehr yana yordam so‘rab murojaat qilibdi. Biroq Quvonch shu qadar xursand ekanki, atrofga qarab, birovlarning g‘amini sezolmas ekan.
Mehr tobora holdan toyib, umidsizlanib borardi. Shu on birov uni chaqiribdi:
- Kel, Mehr, men seni olib ketaman. Mehr kim bu qadar olijanoblik qilganiga hayron bo‘lib, qayiqqa sakrab chiqib olibdi va ko‘ngli xotirjam tortibdi.
Qayiqda o‘tirgach, Mehrning ko‘zi
Ilmga tushibdi. U hayratini yashirolmay, qiziqib so‘rabdi:
- Hech kim meni qayig‘iga olishni istamayotgan paytda kim meni mardlik qilib olib ketishga rozi bo‘ldi, Ilm?
- Umi?
Vaqt edi, - deb jilmaygancha javob beribdi Ilm.
- Nega Vaqt meni qayig‘iga olib, xavfsizligimni ta’minladi?
- Chunki faqat Vaqtgina sening buyukliging va nimalarga qodirligingni biladi. Faqat Mehr xotirjamlik va quvonch olib keladi, - deb tabassum bilan javob qilibdi Ilm.
Ha, farovonlikda mehrni pisand qilmaymiz. Obro‘yimiz borida ham mehr haqida unutamiz. Hatto, quvonch va g‘amda ham mehr yodimizdan ko‘tariladi.
Faqat vaqt o‘tishi bilangina mehrning muhimligini anglab yetamiz.
Shunday ekan, keling, mehrni hayotimizning bir parchasiga aylantiraylik!
Kanalga a’zo boʻlish 👈
✍️ Yangiyoʻl tuman hokimligi Axborot xizmati
Telegram |
Instagram |
Facebook |
Youtube|
Web-site