Ibn al-Qayyim Rohimahulloh aytadi:
Shuningdek, Allohning kalomini sevish ham Allohga bo‘lgan muhabbat alomatlaridan biridir.
Agar o‘zingizda yoki boshqalarda Allohga bo‘lgan muhabbat bor-yo‘qligini bilmoqchi bo‘lsangiz, qalbingizdagi Qur’onni sevish darajasiga va uni tinglashdan oladigan zavqingizga qarang. Bu zavq — o‘ziga xush keladigan qo‘shiq va musiqani tinglashdan huzur oladigan kishilarning zavqidan ham ulug‘roq bo‘lishi lozim.
Usmon ibn Affon roziyallohu anhu aytgan:
"Agar qalblarimiz pok bo‘lganida edi, Allohning kalomidan hech qachon to‘ymas edik."
Sevuvchi o‘z sevgilisining so‘zidan qanday qilib to‘yishi mumkin? Axir bu — uning eng ulug‘ istagi-ku!
Bir kuni Payg‘ambar ﷺ Abdulloh ibn Mas’udga:
"Menga (Qur’on) o‘qib ber!" — dedilar.
Abdulloh:
"Ey Allohning Rasuli! Axir Qur’on sizga nozil bo‘ldi-ku, endi men sizga o‘qib beraymi?" — deb so‘radi.
Shunda Payg‘ambar ﷺ:
"Men uni boshqadan eshitishni yaxshi ko‘raman," — dedilar.
Abdulloh ibn Mas’ud "An-Nisā" surasidan o‘qishni boshladi. U:
﴿فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍۢ بِشَهِيدٍۢ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِ شَهِيدًۭا﴾
("Bas, qachonki, har bir ummatdan bir guvoh keltirsak va seni (ey Muhammad), ularga guvoh qilib keltirsak, (o‘sha kunda ularning ahvoli) qanday bo‘lur?") [An-Nisā: 41] oyatiga yetganda, Payg‘ambar ﷺ:
"Bas, yetar!" — dedilar.
Abdulloh boshini ko‘tarib qarasa, Payg‘ambar ﷺ ning ko‘zlaridan yosh oqayotgan edi.
Sahobalar Abu Muso al-Ash’ariy bilan birga bo‘lishganda unga:
"Ey Abu Muso, bizga Robbimizni eslat!" — der edilar. Shunda u Qur’on o‘qir, sahobalar esa uni tinglashardi.
Haqiqiy Qur’on ahllari o‘zlarini undan tinglashda shunday hayajon, lazzat, shirinlik va quvonch topadilarki, bu lazzat lahn va ashulalarni sevuvchilarning his-tuyg‘ularidan bir necha barobar kuchlidir.
Agar bir kishi she’rlarni tinglashdan Qur’onni tinglashga nisbatan ko‘proq zavq olsa, ohanglarni eshitishda Qur’ondan ko‘ra ko‘proq huzur topsa — bu uning qalbining Alloh va Uning kalomiga bo‘lgan sevgidan mahrum ekanining eng kuchli dalillaridan biridir. Bunday odam shaytonning musiqasini sevib qolgan. Lekin o‘zi bu holatini "yaxshi" deb o‘ylab, aldanib yuribdi!
(Dard va Davo sahifa: 549-552)
Shuningdek, Allohning kalomini sevish ham Allohga bo‘lgan muhabbat alomatlaridan biridir.
Agar o‘zingizda yoki boshqalarda Allohga bo‘lgan muhabbat bor-yo‘qligini bilmoqchi bo‘lsangiz, qalbingizdagi Qur’onni sevish darajasiga va uni tinglashdan oladigan zavqingizga qarang. Bu zavq — o‘ziga xush keladigan qo‘shiq va musiqani tinglashdan huzur oladigan kishilarning zavqidan ham ulug‘roq bo‘lishi lozim.
Usmon ibn Affon roziyallohu anhu aytgan:
"Agar qalblarimiz pok bo‘lganida edi, Allohning kalomidan hech qachon to‘ymas edik."
Sevuvchi o‘z sevgilisining so‘zidan qanday qilib to‘yishi mumkin? Axir bu — uning eng ulug‘ istagi-ku!
Bir kuni Payg‘ambar ﷺ Abdulloh ibn Mas’udga:
"Menga (Qur’on) o‘qib ber!" — dedilar.
Abdulloh:
"Ey Allohning Rasuli! Axir Qur’on sizga nozil bo‘ldi-ku, endi men sizga o‘qib beraymi?" — deb so‘radi.
Shunda Payg‘ambar ﷺ:
"Men uni boshqadan eshitishni yaxshi ko‘raman," — dedilar.
Abdulloh ibn Mas’ud "An-Nisā" surasidan o‘qishni boshladi. U:
﴿فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍۢ بِشَهِيدٍۢ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰٓؤُلَآءِ شَهِيدًۭا﴾
("Bas, qachonki, har bir ummatdan bir guvoh keltirsak va seni (ey Muhammad), ularga guvoh qilib keltirsak, (o‘sha kunda ularning ahvoli) qanday bo‘lur?") [An-Nisā: 41] oyatiga yetganda, Payg‘ambar ﷺ:
"Bas, yetar!" — dedilar.
Abdulloh boshini ko‘tarib qarasa, Payg‘ambar ﷺ ning ko‘zlaridan yosh oqayotgan edi.
Sahobalar Abu Muso al-Ash’ariy bilan birga bo‘lishganda unga:
"Ey Abu Muso, bizga Robbimizni eslat!" — der edilar. Shunda u Qur’on o‘qir, sahobalar esa uni tinglashardi.
Haqiqiy Qur’on ahllari o‘zlarini undan tinglashda shunday hayajon, lazzat, shirinlik va quvonch topadilarki, bu lazzat lahn va ashulalarni sevuvchilarning his-tuyg‘ularidan bir necha barobar kuchlidir.
Agar bir kishi she’rlarni tinglashdan Qur’onni tinglashga nisbatan ko‘proq zavq olsa, ohanglarni eshitishda Qur’ondan ko‘ra ko‘proq huzur topsa — bu uning qalbining Alloh va Uning kalomiga bo‘lgan sevgidan mahrum ekanining eng kuchli dalillaridan biridir. Bunday odam shaytonning musiqasini sevib qolgan. Lekin o‘zi bu holatini "yaxshi" deb o‘ylab, aldanib yuribdi!
(Dard va Davo sahifa: 549-552)