Sosyal medya ilişkisi.
Bu devirde aksariyat şey yüzeysel olduğunu farketmişsinizdir. Özellikle insan ikişkiler. Ben sosyal medya ilişkisini sevmedim hiç. Çok yüzeysel ve samimiyetsiz geliyor. "Mektuplaşmak daha iyi" dediğimde insanlar şaşıyor. Bu devirde mi?”, diyorlar.
Bence mektuplaşmak ve yüz yüze sohbet etmekten daha iyisi yok. İnsanlar artık sosyal medyada aşk(!) yaşayıp ayrılıyorlar.
Mesajlaşırken insan çok kolay yalan söyler. Kendisiyle asla yüzleşmez. Konuştuklarında derin bir anlam olmaz. Tıpkı ayaküstü yemek gibi bir şey. Ama mektup yazarken yalan söyleyemezsin. Yazdığın her kelimeyi hissederek, düşünerek yazarsın. Yalan söylediğinde kendine yalan söylüyormuş gibi hissedersin. Ve en önemlisi biri seni gerçekten seviyorsa, emek verir ve asla sana mektup yazmaya üşenmez.
Eskiden ilişkim olduğu kız arkadaşımın instagramını takip etmiyordum, mesela. Çünkü gerek yok. “Nereye gitmiş” “Kiminle fotoğraf çekinmiş” “Kimi takip etmiş?” böyle saçma şeyler içimi kemirmesini istemiyordum.
Yüz yüze, göz göze konuşmak. Ne güzel bir şey. Gözlerdeki kırgınlık gider. Sevdiğinin gözünün içine bakarsın. Orada kendini görürsün. Gülümsemesini izlersin.
Ama her şeyin değerinin kaybolduğu bir çağda maalesef sevmenin, biriyle gönül bağı kurmanın da değeri kalmadı.
Bu devirde aksariyat şey yüzeysel olduğunu farketmişsinizdir. Özellikle insan ikişkiler. Ben sosyal medya ilişkisini sevmedim hiç. Çok yüzeysel ve samimiyetsiz geliyor. "Mektuplaşmak daha iyi" dediğimde insanlar şaşıyor. Bu devirde mi?”, diyorlar.
Bence mektuplaşmak ve yüz yüze sohbet etmekten daha iyisi yok. İnsanlar artık sosyal medyada aşk(!) yaşayıp ayrılıyorlar.
Mesajlaşırken insan çok kolay yalan söyler. Kendisiyle asla yüzleşmez. Konuştuklarında derin bir anlam olmaz. Tıpkı ayaküstü yemek gibi bir şey. Ama mektup yazarken yalan söyleyemezsin. Yazdığın her kelimeyi hissederek, düşünerek yazarsın. Yalan söylediğinde kendine yalan söylüyormuş gibi hissedersin. Ve en önemlisi biri seni gerçekten seviyorsa, emek verir ve asla sana mektup yazmaya üşenmez.
Eskiden ilişkim olduğu kız arkadaşımın instagramını takip etmiyordum, mesela. Çünkü gerek yok. “Nereye gitmiş” “Kiminle fotoğraf çekinmiş” “Kimi takip etmiş?” böyle saçma şeyler içimi kemirmesini istemiyordum.
Yüz yüze, göz göze konuşmak. Ne güzel bir şey. Gözlerdeki kırgınlık gider. Sevdiğinin gözünün içine bakarsın. Orada kendini görürsün. Gülümsemesini izlersin.
Ama her şeyin değerinin kaybolduğu bir çağda maalesef sevmenin, biriyle gönül bağı kurmanın da değeri kalmadı.