Ijtimoiylashuv — tarmoqda emas, reallikdaOdatda yon-atrofimdagi yoshlardan kimdir ijtimoiy tarmoqlardan ko’p foydalansa nasihat ma’nosida, hozir kerak emasligi, o’chirish kerakligini aytardim. Sababi, o’rganishi kerak bo’lgan narsalar ko’pligi, bu narsalar yoshlikdagi ko’p vaqtni sezdirmasdan olib qo’yishini bildirardim.
Kecha, o’zimni nasihatimga o’zim ham amal qilib, barcha ijtimoiy tarmoqlarimni o’chirib yubordim. Yuz mingdan ortiq obunachisi bor instagram sahifamni ham. Rosti oson bo’lmadi, bu qarorga kelguncha bo’lgan muddat ham ko’p vaqtni oldi. Yil boshidan beri bu haqida o’ylashni boshlagan edim aslida.
Nima uchun?Sabablar bisyor, eng asosiysi,
vaqt men uchun eng qimmat, topilmas, takrorlanmas, qayta kelmas mezonga aylandi. Musulmon bir farzand o’laroq qilishimiz kerak bo’lgan juda ko’p ishlar oldida, ijtimoiy tarmoqlardan foydalanishni o’zimga chekladim. Chunki o’tayotgan vaqt emas, bu umrdir.
Keraksiz bahslar, (zotan, men ularda ishtirok etmasamda, ruhiyatga ta’sir qilardi) tortishuvlar, ko’z-ko’z qilishlar, ko’proq like, izoh uchun hamma narsaga tayyor odamlar, istar-istamas o’zim istamagan narsalarga ko’zim tushib qolishi ham meni ijtimoiy tarmoqlardan chiqib ijtimoiylashishimga sababchi bo’ldi.
Instagramda kuzatadiganlar biladi, hayotimdagi yaxshi lahzalarni, challenge’larni storieslar orqali yoritib borardim, endlikdagi telegram orqali siz bilan ko’proq bo’lishga, post va storieslar joylashga harakat qilaman.
Quyidagi link orqali storieslar imoniyati ochilishi uchun kanalni qo’llab-quvvatlashingiz mumkin:
https://t.me/boost/temurbek_adhamov