ERKIN YULDUZ

МУАММО НИМА?

Муаммо ( проблема) қадимий грекча сўз бўлиб, ўрганиш ва ечиш талаб этилган, мураккаб назарий ва амалий савол деган маънони билдиради. Муаммо моҳияти таҳлилни ҳамда жавобни излаш учун шаклланган ғоялар баҳосини талаб қилади.

Муаммо
(--)

-Қабул қилмаслик
-(қаршилик кўрсатиш)
-Оғриқ яратилади. -Оғриқни олиш, яъни--оғриқнинг
сабаби бўлган муаммони бартараф этиш учун беҳуда интилиш.

Муаммо
(+)

-Қабул қилиш
-(таҳлил).
-Тажриба (билим) олинади.
Ўз муносабатини ўзгартириш.

-(мазкур ҳолатга, муаммога нисбатан).

Ўз онгида муаммолар моҳиятига нисбатан муносабатни ўзгартирган инсон нотўғри тушунчалари, қарорлари оғирлигидан, юкидан озод бўла бошлайди. Ҳар бир муаммосига Онгни камолотга кўтариш ва ақли уддабуронлигини шакллантириш зинапояси, дея муносабатда бўлади.
Муаммо қанча кўп бўлса, инсон шунча кўп сабоқ, билим ва маҳорат олади.

Муаммолар қуйидагиларга ўргатади:
--Ҳафачилик--кечиримга;
--Йўқчилик--сабрга;
--Касаллик--ҳамдардликка;
--Камситилиш--ўзгани ҳурмат қилишга;
--Хиёнат--итоатга;
--Йўқотиш-- руҳий бойлик тўплашга, бера билишга.

@xqven

(давоми)

Тақдир билан келишув қуйидагиларга ўргатади:

--Ўз ҳаётий қувватини эҳтиётлашга;
--Ўз вақтини қадрлашга;
--Ўзини, яъни тана+ жон+ руҳ= Учбирлигини севишга;
--Ўз танаси ва Руҳини даволашга.

Эҳтиёт қилиш зарур:

--Бошни – ёмон фикрлар ва ниятлардан;
--Тилни – шикоят ва муҳокамадан;
--Қулоқни – ғийбатдан;
--Кўзни – бировда борига “куйиш”дан, манъ этилган нарсаларга қарашдан;
--Ошқозонни – ҳазми оғир, ҳалол бўлмаган таомдан;
--Жонни -- таъмадан, хоҳиш-истак қуллигидан, ҳафаликдан;
--Бўйинни – кераксиз ташвишлардан;
--Қўлларни --ишсиз қолишдан ёки қаттиқ ишлатиб юборишдан;
--Оёқларни -- бемаъни югур-югурдан, .

Ўзини салбий иллатлардан Онгли равишда сақлаган нсон ғурурини, кибрини синдириб, Руҳи, Жони тўғрисида ғамхўрлик қила бошлайди, чунки ҳафачилик ва қўрқув миқдори кибр катталигига тенг.

Ғурур ўз хоҳишларини ҳимоя қилиб, инсонни мавжуд вазиятга қарши исён кўтаришга мажбур этади. “Мен”лик хоҳиши Руҳнинг тақдири, мажбуриятлари шартномаси билан кўпинча мувофиқ келмайди. Айнан “Менлик” инсонни ўрганиши керак бўлган нарсани эмас, фақат ўзи билганнигина қилишга ундайди. Мана шу нуқта инсоний Учбирлик: Жисм+Жон+Руҳ ўртасида парокандалик-- номувофиқлик бошланиши ҳисобланади.

(--) 6 Мен

Тана (менлик)
мажбуриятларини ўзгарти-
ришни истайди;
--ўзига ачинади;
--оғриқ, изтиробларнинг боши
берк кўчасида қолади.

(+) 9 Мен

Руҳ ўз мажбуриятларини бажаришни хоҳлайди;
-менлик хоҳишидан озодлик;
-билимнинг янги поғонасига чиқади;

Танлаш инсон ихтиёрида, агар муносабатларини ўзгартирса, ўз юкини енгиллаштиради
Болалар ҳам ўз тақдирларига эга. Ҳозирги замон одами аллақачон ўз муаммолари, бидъатлари ичида ўралашиб қолган.
У туғишганлари, яқинлари тақдирига нисбатан нотўғри муносабатда бўлади. Ўзлиги, ўз тақдири моҳиятини билмаган инсон ўзганинг тақдирини қандай ўзгартириши мумкин?
Ота-оналар ҳамиша ўз фарзандларининг ҳаётини ўзгартиришга, яхшилашга интиладилар, бу билан болалари ҳаётини енгиллаштириш ўрнига, чигаллаштираётганларига шубҳа ҳам қилишмайди. Болаларимизни муаммолардан ҳимоя қилиш билан улардаги қарздан халос бўлиш – тажриба тўплаш муддатини чўзиб юборамиз ва Руҳининг қарзи кўпайиши сабабчисига айланамиз. Қийинчиликлардан ҳимоя қилишимиз боламизни ҳамиша ҳимоя излашга ўргатади ва шу зайл у ўз тақдиридан қочишга беҳуда уринади.
Фарзандлар тақдирини ўзгартиришимиз учун эса, аввало, ўзимизни ўзгартиришимиз зарур, азизлар.
Омон бўлинг.
23 март, 2015 йил, Фарғона шаҳри.

ҲАЁТХОН ҚУРБОНОВА
(Дилафрўз Умарова кўчирди)

@xqven

Tasavvufda shunday naql bor:

"Biz qaraganimizda ko'radigan yagona haqiqat - bu o'z aksimiz."

Kamchiliklarni ko'rish tabiatingizda bo'lsa: “Tovusda xunuk oyoqlardan boshqa narsani ko‘rmaysan”, dedi.

Bir kuni bir darvesh ustoziga: “Ustoz, men siz aytgan “oyna bo‘lish” mavzusini to‘liq tushuna olmayapman deb o‘ylayman.
Bu borada menga yordam bera olasizmi? deydi.

Ustozi darveshni tinglaydi va ertasi kuni ertalab uni ko‘l bo‘yida kutib olishni so‘raydi.
Darvesh tong otmasdan yo‘lga chiqadi.
Ustozi shunaqa erta soatda unga nima deyishiga hayron.
Ular ko'l bo'yida gaplashadilar:
– O‘g‘lim, ikki kozingdan birida dog‘ bor.
Qaysi birida ekanini bilasizmi?
– Domla, men yoshligimdan siz bilan birgaman.
Men biladigan uyimizning hech bir joyida oyna yo'q.
Anchadan beri o'z kozimni ko'rish imkoniga ega emasdim.
- Avval ko'zingizni yuming va qaysi qorachig'ingizda dog' borligini ayting. Lekin noto'g'ri aytmang.
Agar bilmasangiz, bilmayman deb ayting.
KO'RISHNI HOXLAMAGANLARDAN KO'R KIMSA YO'Q.
Domla cho‘ntagidan oyna parchasini chiqarib, darveshning yuziga tutadi.
Darvesh ko'zlarini yumib his qilmoqchi bo'ladi, lekin behuda...
- Bilmadim.
- Birinchi saboq: Bu dunyoda ko'rishni istamagan odamdan ko'r odam yo'q.

" Agar kimdir ko'rishni istamasa, uning ko'zlari haqiqatga mahkam yopilgan bo'lsa, siz unga ko'zgu tutishingiz mumkin emas"

Domla darveshning boshini sekin pastga tushirib, undan loy ko‘lmakka qarashni so‘raydi.

Darvesh qanchalik ehtiyotkorlik bilan qaramasin, ko‘z qorachig‘ini ko‘ra olmaydi.

-Ikkinchi saboq: O'zini tozalamagan odam sizga tiniq ko'zgu bo'la olmaydi.

Atrofingizdagi tanlagan insonlar qalbning samimiy sayohatchilari ekanligiga ishonch hosil qiling.
Darvish ustozining aytganlarini diqqat bilan tinglaydi.
Xo‘ja ko‘ldan bir piyola toza suv olib, darveshning oldiga qo‘yadi. Darvesh egilib, koziga qaramoqchi bo‘lganida, domla to'nini yechib, darveshning boshini o‘rab oladi. Darvesh:
- Janob, siz butun quyoshni to'sib qo'ydingiz. Qorong‘ida hech narsani ko‘rmayapman.

- Uchinchi saboq: Zehn zulmati qalb nuriga soya solsa, ko‘zgu o‘z vazifasini yo‘qotadi.
Agar siz kimgadir ko'zgu tutmoqchi bo'lsangiz, qalbingizni sevgiga ochganingizga ishonch hosil qilishingiz kerak.
Domla to'nini ko‘tarsa, darvesh o‘z ko‘zini ko‘ra boshlaydi. Qarasa ham, bir ko‘z qorachig‘idagi dog‘ni ko‘ra olmaydi.
-Ustoz, haliyam dog'ni ko'rmayapman.
- Aziz o'g'lim, aslida hech bir insonda dog' yo'q.
Inson aqli bilan qarasa, kamchiliklarni ko'radi, lekin qalbi bilan qarasa, sevgini ko'radi.
Biz o'zimiz haqida o'ylaydigan kamchiliklarning aksariyati soxta ko'zgular orqali bizga ko'rsatilgan illyuziyalardir.
Ustozning shogirdi oldidagi eng katta burchi shogird qalbida usta borligini eslatishdir.
Haqiqat har bir insonning qalbida yashiringan.
Bizning vazifamiz o'sha haqiqatning ko'zgusi bo'lishdan boshqa narsa emas.

💜Sevgi bilan sizlarga ham ilindim💜
https://t.me/nilufar_salimovna

Haqiqiy qullikka erishish uchun, dunyoning ulug'vorligidan, dabdabasidan va kelib, ketuvchi savdolaridan uzoqda turish kerak.
Rizoyi ilohiyga erishishni istagan, yelkasidagi yukdan, qalbidagi kamchilikdan qutulishni bilishi kerak!

Ibrohim Ibn Adham Balx ulkasining sultoni edi. Sultonligi davomida olam uning farmoniga muntazir ekan, qalqonli qirq kishi oldida ketar, oltin gurzili qirq kishi esa ortidan yurardi.
Bir kuni taxti ustida uxlab qolibdi, birdan saroy tomidan shovqin eshitildi. Ibrohim Ibn Adham hazratlari bu shovqindan uyg'onib ketdi. Tezda urnidan turib, tomga qarab gapirdi.
- U yerda kim bor? Yarim kechasi tomda nima qilyapsiz?
Ortidan bir javob keldi.
- Yuqolgan tuyalarimizni qidiryapmiz sultonim.
Ibrohim Ibn Adham g'azab bilan,
- Tomdan tuya qidiriladimi? Ey axmoqlar, -dedi.
Tomdan kelgan javob, juda ma'noli edi.
- Ey Ibrohim Ibn Adham, sen Allohni oltin taxt ustida, shoyi kuylaklar ichidan qidiryapsan, tomdan tuya qidirmoq, bundan ham ajoyib ekanmi?!
Bu suzni eshitib, Ibrohim Ibn Adhamning qalbida bir haybat, qalbida otash paydo buldi.
Aytishlaricha bu hodisadan shunchalar yig'labdiki, kuzidan oqqan yoshlar tufayli, libosi jiqqa hul bulibdi.
Shundan sung piyoda tog'larni va cho'llarni kezdi. Necha yil chilla tutdi va parhez qildi. Sulton bula turib toju taxtini tashlab, uysiz, yurtsiz insonga aylandi. Hamma uni aqldan ozi derdi, ammo Ibrohim Ibn Adham hazratlari haqiqiy sultonlikni topgan edi.

Mumin ulki, na topganiga sevinar, na yuqotganiga ezilar jonlar. Kelgan har sevinchu g'amga rozi buladi. Haqiqiy boqiy Alloh ekanini biladi.

Bir kuni Ibrohim Ibn Adham hazratlari qizil dengiz buyida tushgan tugmadini qadayotgan edi. Usha yerdan utayotgan bir karvondagilar uni tanib qolishdi. Va yonida turib,
- Ey voh, bir zamonlarning hukmdori Ibrohim Ibn Adhamga qarang, qulida igna, tugamsini tikayapti. Shunday saltanatni tashlab, shu ahvolga tushib bularkanmi? - deb, unga achinishni boshlashdi.
Ibrohim Ibn Adham ignasini dengizga otdi, keyin esa karvondagilarga qarab shunday dedi.
- Ey baliqlar, menga ignamni olib keling.
Minglarcha baliq og'zida oltin ignalar bilan, suvdan boshlarini chiqarib, ignalarni unga uzatibdi.
Ibrohim Ibn Adham hazratlari karvondagilarga,
- Allohga qul bulish, shunday saltanatki, agar bilishganida, butun sultonlar sultonligini tashlab, bu ma'naviy saltanatga tolib bulardilar. Chunki bu abadiy sultonlikdir!

Inson talabiga yarasha oladi.
Ibrohim Ibn Adham hazratlari borliqdan yuz ugirib, yuqlikka tolib buldi. Dunyo mulkining sultonligidan voz kechib, kungillarning sultoni buldi.
Hazrati Pir shunday deganlar.
Alloh koinotni yuqdan bor qildi, sen ham yuq bulki, sendan biron nimani yuzaga chiqarsin.
Mulkka sulton bulish uchun oltin, kumush kerak, kungillarga sulton bulishga, yuqlik lozim!

(Qushlar ila sayohat serialidan)

СЎЗЛАРГА АЛДАНИБ ҚОЛМАНГ

Инсон тафаккури шундай аҳмоқона қолипга (МАТРИЦАГА) тушиб олган. У фақат СЎЗлар дунёсида яшамоқда (Илми Қол шу жумладан).

Сўз ҳаддан зиёд катта аҳамият касб этиб олган. Оловнинг ўзидан кўра "Олов" сўзи афзал кўринади. Худонинг ўзидан эса "Худо" сўзи афзалми унда? Аммо, эсингиздан чиқарманг "Худо" сўзи Худо эмас, "Ишқ" сўзи ҳам ИШҚ туйғуси эмас асло.

Сўзларга алданиб қолманг, акс ҳолда сиз сўзлар ўрмони ичида адашиб, Ҳақиқатдан узоқлашиб кетишингиз ҳеч гап эмас. Ҳақиқат - ҳеч қандай сўз билан ифодалаб бўлмайдиган ҲОЛдир.

Ошо
@Tabrizlik_Shams - Ошиқларга салом бўлсин ❄️