II BOB. TASAVVUR HAQIDA (davomi.../ Leviafan)
Xotira
Inson sezgilarining zaiflashuvi, aslida, ularning yo‘qolishi emas, balki boshqa kuchliroq ta’sirlar soyasi ostida qolishidir. Bu holat quyosh nurining kunduz kuni yulduz nurini yashirishi bilan taqqoslanadi: yulduzlar o‘z nurlarini tarqatishda davom etadi, lekin quyoshning yorqinligi ularning ta’sirini ko‘zga ko‘rinmas qiladi. Xuddi shunday, inson sezgilari ham bir vaqtning o‘zida ko‘plab tashqi ta’sirlarga duch keladi, lekin faqat eng kuchli ta’sir etish jarayonlari seziladi, boshqalari esa go‘yoki ular fonida g’oyib bo’ladi. Har qanday narsa ko‘zimizdan uzoqlashsa ham, uning bizda qoldirgan ta’siri saqlanadi. Ammo yangi va yaqinroq ta’sirlar paydo bo‘lishi bilan o‘tmishdagi tasavvurlar xiralashib, zaiflashadi — bu xuddi odamning ovozining kun shovqinida eshitilmay qolishiga o‘xshaydi. Shundan kelib chiqadiki, biror narsani ko‘rganimizdan yoki sezganimizdan so‘ng vaqt o‘tgan sari, bu tasavvurning kuchi zaiflashadi. Chunki inson tanasining doimiy o‘zgarishi vaqt o‘tishi bilan sezgilar ta’sir qilgan qismlarni yo‘q qiladi. Shu sababli vaqt va masofa bizning tasavvurlarimizga bir xil ta’sir ko‘rsatadi: ular xotiramizda xiralashib, o‘z ta’sirini yo‘qotadi. Masofa uzoqlashgan sari ko‘zimizga ko‘ringan narsalar xiralashib, kichik qismlarini ajratib bo‘lmaydi. Xuddi shunday, ovozlar ham uzoqlashgan sari zaiflashib, noaniq bo‘lib qoladi. Vaqt o‘tishi bilan o‘tmishdagi tasavvurlar ham zaiflashadi: masalan, ilgari ko‘rgan shaharlardan ko‘plab ko‘chalar xotiramizdan o‘chib ketadi yoki voqealarning ko‘plab tafsilotlarini unutamiz. Sezgining bu zaiflashuvi, ya’ni biror narsani tasavvur qilish jarayoni "imaginatsiya" (Fancy yoki Imagination) deb ataladi. Ammo sezgi o‘chib, zaiflashgan, eskirgan holatni ifodalash kerak bo‘lsa, bu "xotira" (Memory) deb yuritiladi. Demak, imaginatsiya va xotira aslida bir xil hodisa bo‘lib, faqat turli jihatlari tufayli turlicha nomlanadi.
Batafsil:👇👇👇
https://telegra.ph/II-BOB-TASAVVUR-HAQIDA-davomi-Leviafan-01-12
Siyosatshunoslik...
Xotira
Inson sezgilarining zaiflashuvi, aslida, ularning yo‘qolishi emas, balki boshqa kuchliroq ta’sirlar soyasi ostida qolishidir. Bu holat quyosh nurining kunduz kuni yulduz nurini yashirishi bilan taqqoslanadi: yulduzlar o‘z nurlarini tarqatishda davom etadi, lekin quyoshning yorqinligi ularning ta’sirini ko‘zga ko‘rinmas qiladi. Xuddi shunday, inson sezgilari ham bir vaqtning o‘zida ko‘plab tashqi ta’sirlarga duch keladi, lekin faqat eng kuchli ta’sir etish jarayonlari seziladi, boshqalari esa go‘yoki ular fonida g’oyib bo’ladi. Har qanday narsa ko‘zimizdan uzoqlashsa ham, uning bizda qoldirgan ta’siri saqlanadi. Ammo yangi va yaqinroq ta’sirlar paydo bo‘lishi bilan o‘tmishdagi tasavvurlar xiralashib, zaiflashadi — bu xuddi odamning ovozining kun shovqinida eshitilmay qolishiga o‘xshaydi. Shundan kelib chiqadiki, biror narsani ko‘rganimizdan yoki sezganimizdan so‘ng vaqt o‘tgan sari, bu tasavvurning kuchi zaiflashadi. Chunki inson tanasining doimiy o‘zgarishi vaqt o‘tishi bilan sezgilar ta’sir qilgan qismlarni yo‘q qiladi. Shu sababli vaqt va masofa bizning tasavvurlarimizga bir xil ta’sir ko‘rsatadi: ular xotiramizda xiralashib, o‘z ta’sirini yo‘qotadi. Masofa uzoqlashgan sari ko‘zimizga ko‘ringan narsalar xiralashib, kichik qismlarini ajratib bo‘lmaydi. Xuddi shunday, ovozlar ham uzoqlashgan sari zaiflashib, noaniq bo‘lib qoladi. Vaqt o‘tishi bilan o‘tmishdagi tasavvurlar ham zaiflashadi: masalan, ilgari ko‘rgan shaharlardan ko‘plab ko‘chalar xotiramizdan o‘chib ketadi yoki voqealarning ko‘plab tafsilotlarini unutamiz. Sezgining bu zaiflashuvi, ya’ni biror narsani tasavvur qilish jarayoni "imaginatsiya" (Fancy yoki Imagination) deb ataladi. Ammo sezgi o‘chib, zaiflashgan, eskirgan holatni ifodalash kerak bo‘lsa, bu "xotira" (Memory) deb yuritiladi. Demak, imaginatsiya va xotira aslida bir xil hodisa bo‘lib, faqat turli jihatlari tufayli turlicha nomlanadi.
Batafsil:👇👇👇
https://telegra.ph/II-BOB-TASAVVUR-HAQIDA-davomi-Leviafan-01-12
Siyosatshunoslik...