Февраль – унутмоққа энг қулай фурсат,
Февраль – эрта ботар ҳали ҳам қуёш.
Ёмғир кўз ёшини ювмаган қизнинг,
Юзларига мажбур термулиб қараш...

Февраль – маҳмадона қизни эслатар,
Юрак тин олса ҳам бўларди энди.
Кўнглига қўл солиб кўрмаган қизнинг,
Кўнглига қараб жим севишга кўнди...

Февраль – яхшиямки, йигирма саккиз,
Яхшиям, ўттизга қараб кетмайди.
Февраль – ишон менга, ўн битта ойнинг,
Энг бахтсиз кунлари сенга етмайди...

Ким-чун иддаога тўла бу ҳаёт,
Фикримда собитман, яхшилар камгап.
Муҳаббат – муқаддас кимларга, кимга
“Мен севдим, сен ҳам сев...”, дегандай бир гап...

Февраль, кечир зарра айб йўқдир сенда,
Сен биланман, майли йиғласанг, кулсанг...
Қизишдим, эслатиб тур гоҳи менга:
“Муҳаббат тамадан йироқдир билсанг”...

Кўнгил на иссиқ, на совуққа кўнар,
Ўхшаб кетар сенга беқарорликда.
Февраль, лекин қайта келасан-а, айт,
Бошқа сўрарим йўқ менинг борлиқдан...

t.me/sherzod_abdusamadov