ШАМСИНУР ижоди

БИР ЙИГИТ

Бир йигит бор эди, қалб кўзи хаста,
Нафс уни ҳар йўлда, қилганди даста.
Мусулмон бўлсада, Аллоҳ десада,
Дийнидан хабар йўқ эди аста.

Энг олд либосларда юрарди мағрур,
Маркабин мақтаниб қўярди мағрур.
Не-не полвонларни сўз билан енгиб,
Дўстлари даврасида турарди мағрур.

Кўпларни маст қилган севги шароби,
Уни ҳам қилганди бутунлай карахт.
Жонидан ўтса гар дилдор азоби,
Ўзига берарди бажарилмас ахт.

"Ғурурим тўкмайман, энди севмайман.
Ҳатто бирор лаҳза ёдга олмайман."

Дилдор нозларидан хўрсиниб базан,
Ўзича жиддий бир ўйга тўларди.
Маносиз қўшиқлар тинглабон дилдан,
Улардан қандайдир таскин оларди.

Либос ўйин-кулгу, муҳаббат - бойлик,
У учун шу эди яшаш чиройлик.
Тириклик сабаби ҳам шу тўртлик гўё,
Ҳаётни бир лаҳзалик биларди рўё.

Ёш ва навқирон, бекорор йигит,
Кунларнинг бирида уйқуга ётди.
Юраги урсада, этмасдан қилт,
Тобутга ётгандек, музлади қотди.

Ўтганмиш оламдан тонг қучоғида,
Дилдор ҳадя этган оқ либосида.
Энг яқин дўстлари уни кўмганмуш,
Уйига яқин бир қабр боғида.

Йигитча титрарди атрофда олов,
Қўрқинчдан кўзлари ёнарди лов-лов.
Қарарди йўқ эди, ёрдамга биров,
Дақиқа ўтмасдан бошланди сўров:

Эслагин, ўзингни асли ким эдинг?
Ҳеч кимса билмади, ахир йўқ эдинг.
Пешоб туйнигидан икки бор ўтиб,
Яна сен кибрли, мақтанчоқ бўлдинг.

Қара юрагинга, Нафас йўлингга!
Улар сенинг учун хизматга шайдир.
Сен ором оласан аммо бир зумга,
Улар хизматидан хеч тўхтамайдир.

Ёдга ол забонсиз болалик чоғинг!
Қўлингдан иш келмас, юролмас онинг!
Волиданг хизматкор сайлаган эди.
Отангни қилганди қўриқчи тоғинг.

Чексиз муҳаббатига сени буркабон,
Жазога шошилмай берганди имкон.
Не-ден саждага бошинг эгмадинг?
Айт, нечун Роббингни ёдга олмадинг?

Йигитнинг қабридан чиқарди бир бўй.
Чўчқанинг бавлидан, ёқимсиз бадбўй.
Ўтган ҳам, кетган ҳам чекарди озор.
Гўёки дўзахга айланган мозор.

Мозор яқинида яшар қўшнилар,
Охир чидолмай қарор қилдилар.
У холат устидан арз қилиш учун,
Йигит волидасин чақиртирдилар.

Бошдан оёқ совуқ терлаган йигит.
Қаттиқ бир сесканиб ўрнидан турди.
Турди-ю саждага йиқилиб бирдан,
Роббини улуғлаб, кимлигин билди.

Тушдан сўнг йигитнинг қалби ўзгариб,
Шайтоний фелларни бир четга отди.
Суйган яқинларин бир жойга жамлаб,
Уларни дийнига, Тавҳидга тортди.

Бу оддий туш эмас, эди киноят.
Таффаккур қилганга, насиб хидоят.

👆Al Andijoniy

Хозиргина Яхшиям борсан асарингизни у́киб тугатдим,,Оллох сизга шундай гу́зал истеьдод берибдики койил колмай иложим йу́к, асарингизни таьрифлашга тилим лол ,су́злар ожиз , Асар кахрамонларини хам куз олдимга келтирибман,вокеалар худди ёнгинамда содир бу́лаётгандек, агар кинорежиссер булганимда албатта фылм олган бу́лардим, бу асарда хамма нарса мужассам ,севги мухаббат ,оила ,детектив ,номус барчаси жудаяяям чиройли тасвирланган, хаммаси учун рахмат, мазза килиб у́кидим ,каламингиз бундан хам у́ткир булсин , фарзандларингизни рохатини куринг, ку́зларингиз нурдан, кулларингиз ёзишдан тухтамасин ,хаётда хаммамиз шундай севиб севилиб яшайлик Яна Бир бор рахмат сизга чексиз хурмат билан Курбонова Шакархон Абдусаломовна

Ҳикоя

Телефонини олди - да дўстига қўнғироқ қилди:

- Онамнинг мазалари йўқ! Менда дориларга пул йўқ, - деди.

Дўсти:
- Бўлди, ўртоқ, хавотир олма. Асрдан кейин қўнғироқ қил, бир чорасини топамиз! - деди.

Асрдан кейин дўстига боғланишга уринди. Телефон ўчириб қўйилганди. У такрор - такрор рақам терди. Ўчиқ эди...

Кимдан бўлса ҳам, пул топиб келиш илинжида кўчага чиқиб кетди. Афсус... ҳеч ким унга қарз бермади.

Дунёларга сиғмай кетди. Онасига бирор ёрдам қилолмаётганидан қаттиқ ранжиди. Ундан ҳам кўра дўстининг уялтиргани ёмон таъсир қилди. Икки қўли бўш, сиқилган ҳолда уйга қайтди. Қараса, онаси тинч ухлаб ётарди. Ёнида халтада дорилар турарди. Бориб синглисидан сўради:
- Буларни ким келтирди?
- Дўстингиз келиб рецептни олдилар. Бориб ҳамма дориларни олиб келдилар. Ҳозиргина чиқиб кетдилар, - деди.

Кўзлари ёшга тўлиб кулди. Дарров ташқарига чиқди. Атрофдан дўстини қидирди.

- Дўстим, сенга асрдан бери қўнғироқ қиламан! Телефонинг ўчиқ!? - деди.
- Мен телефонимни сотиб ОНАЖОНИМИЗ учун дорилар сотиб олдим, - деди.

Internet

@shamsinurijodi