............Назм сайёраси...........

Бир сайёра бор бунда,
Офтобга нур таратган.
Қир адир, гулзорини,
Фақат сўздан яратган.
Шеьрият сайёри бу,
Ишқ аҳлин лол қаратган
Бу илоҳий назмда,
Ухуд тоғи Навоий.

Хуросонга бош бўлди,
Катталиги кўзга йўқ.
Ботини сўзга лиммо
Зохирида сўзга йўқ.
Низомий панжасига,
Панжа урган ўзга йўқ,
Жомий, Дехлавийдан ҳам,
Устунроғи Навоий.

Мансаб оти бўлса ҳам,
Уйи йўқ махобатли.
Олмоққа орли эди,
Сочмоққа саховатли,
Гоҳ қуёшдан ўтли у,
Гоҳ ойдан тароватли.
Ҳар сатри юлдузлардан,
Ёрқинроғи Навоий.

Бир умр у вазирмас,
Виждон эди Ҳиротга.
Жиловдор бўлди подшоҳ
Алишер минган отга.
Эй Отабек то қабр,
Таъзим айла ул зотга
У ўлмас, ҳар кун минг бор
Туғилмоғи Навоий.

Отабек Мирзақобилов.

https://t.me/otabekmirzaqobilov