ЎЙЛАБ КЎРДИНГИЗМИ?

— Мол-дунёйимиз ортди, аммо ҳузур-ҳаловатимиз йўқолди;
— Қулайликлар ортди, аммо вақтимиз камайди;
— Дорилар кўпайди, касалликлар озаймади;
— Кеч ётиб, эрталаб чарчоқ билан уйғонамиз;
— Кам китоб ўқиймиз, кўп телевизор кўрамиз;
— Кўп гапирамиз-у, кам эътибор берамиз;
— Пул топишни ўргандик, сарфлашни эплолмадик;
— Ойга учиб-қайтишни биламиз, лекин қўшнимиз билан кўришишга икки қадам босолмаймиз;
— Фазода нималар бўлаётганини биламиз-у, ички кечинмаларимиздан хабаримиз йўқ;
— Ҳавони тозалаймиз, лекин руҳларимиз кир;
— Режалар тузамиз-у, натижалар кўринмайди;
— Шошилишни ўргандик, сабрни ёддан чиқардик;
— Танишларимиз кўп, ҳақиқий дўстларимиз кам;
— Ютуқларимиз кўп, негадир қувончимиз оз.

"Бахтли ҳаёт сари" китобидан

@konspektor