Конспект

Икки ховли.
Икки хил ховли.
Бир-бирига ёнма-ён, девор қўшни.
Бирининг уйи кўкка бўй чўзган, икки қаватли, иккинчи қаватдаги ойнадан бутун маҳалла кафтдек кўриниб турарди.
Иккинчиси жуда оддий, хатто лой сувоқ.
Иккисида икки хил хаёт.
Бирида бой-бадавлат савдогар, ўша худуднинг обрўли кишиси бўлиб унинг бир қиз ва бир уғли бор, иккиси ҳам эрка ва бебош.
Иккинчиси ўрта хол, устачилик билан шуғилланадиган хунарманд киши бўлиб, унинг икки ўғли ва бир қизи бор, ўғилларини ёнига олиб устачилик билан тирикчилик қилади.
Кунларнинг бирида устанинг уйида шовқин эшитилди. Бой ўрнидан туриб иккинчи қаватдан қўшнисининг кафтдек кўриниб турадиган ховлисига назар ташлади.
Уста иккинчи ўғлини ўзбошимчалик қилиб, рўзғорига яраб турган велосипедини мингани ва натижада велосипеднинг ғилдиракларига шикаст етгани учун қаттиқ койиб турганини кўрди. Бой бу холатни кўриб, мийиғида кулди.
"Болани ҳам шундай тергайдими?" деб, ичида танқид ҳам қилди.
Қўшнисига эшитиладиган даражада, атайдан овозини баландлатиб, аёлини ёнига чорлаб эркатой ўғлининг туғилган кунига янги машина совға қилишини айтиб мақтанмиб ҳам қўйган эди.

Маҳаллада иккиси ҳам бирдек азиз.
Маҳалладагилар бирини бойлиги учун хурмат қилишса, иккинчисини художуйлиги меҳр оқибатилилиги ва камтарлиги учун хурмат қиларди.
Бирининг уйида икки келин қайнота ва қайнонатасини хизматини килиб, уларнинг бошларида гирдикапалак бўлишса.
Иккинчисининг уйида икки нафар хизматкор, бир эркак ва бир аёл хизмат қиларди.
Тақдир тақозоси билан вақти соати етиб, икки қўшни оила бошлиқлари бир хафтада бирин-кетин бу дунёни тарк этди.
Хонадонлари хар хил, яшаш тарзи хар хил бўлгани билан жанозаларига бир хил одам йиғилди.
Бириникига казо казолар бўлса, иккинчисинига Жумъа намозига йиғиладиган жамики мўмин мусулмонлар келишди.
Жаноза кунги бўладиган холатлардан одамлар хайрон қолишди.
Бирини уйида азиз ва мўътабар отасидан айрилгани сабаб, йиғлаб куйиб, дод фарёд уриб, фарзандлар ўртасида навбатма-навбат қурьон тиловат қилинган бўлса, иккинчисининг уйида маййит бир чеккада қолиб, ака-сингил хатто келин ўртасида мерос талашувлар бўлиб ўтди.
Орадан кўп вақт ўтмади. Бой хонадоннинг эркатой ўғли, ёшлигида бир ишнинг этагидан мухим тутмаганлиги сабаб, оғир холатга тушиб қолди ва хашаматли уйини сотиб оддийроқ уй сотиб олишни режа қилди.
Харидор оддий қўшнининг, меҳнаткаш ва бир-бирларига меҳрибон бўлган икки уғли бўлди.

Иқбол Юсуф

@konspektor

Қалб ва тана роҳати

Еттита нарсадан четлан, тананг ва қалбинг ором олади ҳамда обрўйинг сақланади:

1. Ўтиб кетган нарсага ҳафа бўлма.
2. Сенга келмаган ташвишни ўзингга юклаб олма.
3. Ўзингда бўлган нарса билан одамларни маломат қилма.
4. Қилмаган ишингга мукофот талаб қилма.
5. Ўзинг эга бўлмаган нарсани иштаҳа қилма.
6. Ғазабланиш сенга фойда бермайдиган нарса учун ғазаб қилма.
7. Ўзи учун мақтовнинг аксини билмайдиган одамни мақтама.

«Бахтли яшаш сирлари» китобидан.

@konspektor

Ҳасад учқунлари

Бир маҳаллада икки қўшни иноқ яшашарди. Вақтлар ўтиб, улар орасидан ола мушук ўтди: “Уйни ким баландроқ қуради”, деган рақобат бошланди. Агар биринчи қўшни уйининг томи иккинчи қўшниникидан озроқ баланд бўлса, иккинчиси ёз келиши билан томни очиб, қўшнисиникидан ҳеч бўлмаса бир қарич баланд қилиб қайта қурарди. Шу зайлда йиллар ўтди. Кунларнинг бирида содир бўлган зилзила оқибатида ҳар икки уй қулаб, ҳовлилар қўшилиб қолди. Оқибатда, қўшниларга эс кириб – уйларини тиклар экан, бир-бирига ёрдам беришиб, аввалгидай яна иноқ яшай бошлашди. Чунки ҳасад учқунлари ўша зилзила туфайли ер қаърига сингиб, йўқолган эди.

Ҳа, инсон ўз хатоларини тузатиш ва кибр балосидан қутулиши учун бу дунёда Аллоҳнинг маҳрумияти каби ишоратлар бор...

Байт:
Кўп кибрланма, бўлгин хокисор,
Камтарлик-ла камол топгайдир инсон.

Акбаршоҳ Расулов

@konspektor

Амал ва мукофот

Бир киши уйида ун қолмаганлиги сабаб буғдойни эшагига ортиб, тегирмон тарафга қараб йўл олибди. Етиб боргач, буғдойни тушириб олиши билан эшаги қочиб кетибди. Буғдойини тегирмончига топшириб, эшагини қидиришга чоғланибди. Эшагини ортидан қидириб бориб топа олмабди. Бу орада жума намози яқинлашганини кўриб: “Сен қаерга борсанг боравер, мен Раббимни ҳузурига бораман” деб, масжидга қараб йўл олибди.
Жума намозини адо этгач, ўйланиб қолибди, тегирмондан унни олиб кетай деса, эшаги йўқ, ноилож уйга қайтибди.
Уйига яқинлашгач, эшакнинг овози эшитилибди, хайрон бўлиб хотинидан сўраса, эшакнинг ўзи уйга қайтиб келган экан.
Хотини унга: “Қорнингиз оч бўлса керак, янги ундан нон ёпдим, келтирайми?” – дебди. У яна хайрон қолибди. Ун тегирмонда қолган, уйда ун қолмаган бўлса, хотини қайси янги ундан нон ёпганини сўрабди. Хотини: “Қўшнимиз ҳам тегирмонга борган экан, тегирмончи бизнинг унимизни ҳам қўшиб берворибди. Унимиз ҳам, эшагимиз ҳам ўз оёғи билан кириб келди”, - дебди кулиб.
Киши хотинидан бўлган ишларни эшитиб: “Аллоҳим мен сенинг бир амрингни ожизлик билан бажардим, эвазига шунча эҳтиёжимни қондирдинг. Сенга қанчалар шукр қилсак ҳам кам, Ўзингга беҳисоб шукрлар бўлсин!” – дебди.

@konspektor

Маййитнинг қабрдаги биринчи кундан йигирма беш йилгача бўлган ҳолати:

• Аввалги кечада қорин ва фаржларидан хид чиқишни бошлайди. Субҳаналлоҳ! Одам боласи дунё ҳаётида кўп эътибор берган ва сақлашга тиришган бу икки нарса аввалги кечадан сасишни бошлайди. Сўнгра, жисм кўкара бошлайди. Тез орада бутун жасад бир хил рангга киради.
• Иккинчи кунда бутун тана аъзолари — жигар, буйрак, талоқ, ичаклар чиришни бошлайди.
• Учунчи кунда барча аъзолардан сассиқ ҳид чиқа бошлайди.
• Бир хафтада юз қисмда, яъни кўзлар, тиллар, яноқлар шиша бошлайди.
• Ўн кунда бутун аъзолар ишиб кетади.
• Икки ҳафтада сочлар ва бадандаги бошқа туклар тўкила бошлайди.
• Ўн беш кунда қора пашша жасаднинг ҳидини беш километр узоқдан сеза бошлайди. Бу орада қабр қурти бутун жасадни ўраб олади.
• Олти ойда фақатгина суякларнинг ўзи қолади. Бошқа аъзоларни қурт еб битиради.
• Йигирма беш йилдан сўнг бу суяклар хам чириб, майда дончалик қисми қолади. Бунинг ичида кичкина суяк чиримайди. Манашу кичкина суякдан қиёмат кунида қайта тириламиз...
• Мана туну кун авайлаб парваришлаган жисмимизнинг ахволи! Мана шуни деб Аллоҳ таолога исён қилган жисмимизнинг ахволи!

Қабр кунда бизга беш марта нидо қилиб:
1. Мен ёлғизлик уйиман! Қуръон тиловатини ўзингга мунис қилиб кел!
2. Мен зулмат уйиман! Кечалари намоз ўқиб мунаввар қилиб кел!
3. Мен тупроқ уйиман! Солиҳ амалларни тўшаб кел!
4. Мен илонлар уйиман! Тирёқинг(илон заҳрига қарши дори)ни тайёрлаб кел! У "БИСМИЛЛАҲИР РОҲМААНИР РОҲИЙМ"дир.
5. Мен Мункар ва Накир уйиман! Шаҳодат калимасини кўпроқ айтиб кел!

Энди қабрдаги холингни бир тафаккур қилиб кўр! Қай аҳволга тушасан? Қурту қумурсқалардан қандай қочиб қутиласан? Қаёққа қочасан? Тавба қил, жигарим! Солиҳ амалларни кўпайтир! Ўз ҳолингга ўзинг раҳм қил!

@konspektor

Шайх Арийфи айтади: Менга бир аёл қўнғироқ қилиб, у сеҳрланганини ва сеҳр қилган одам уни асло турмуш қуролмаслигига қасам ичганини айтди.

- Менда давоси бор, сабр қиласизми?
- Ҳа, сабр қиламан.
- Аллоҳга қасамки, агар бу "даво"ни қилсангиз, ким нима сеҳр қилган бўлишига қарамасдан турмуш қурасиз.
- Нима даво экан?
- Даво: «Ҳасбияллоҳу ва ниъмал вакил» Маъноси: «Менга Аллоҳнинг Ўзи етарли ва У қандай ҳам яхши вакил». Ушбу дуони комил ишонч билан, қалбдан, ихлос билан такро-ор-такрор ўқинг!

Аллоҳга қасамки, аёл бир ойдан сўнг қўнғироқ қилиб:
- Шайх, хушхабар бераман: "уддаладим, тўйим ҳам яқин", деди.

Мен:
- Қандай?
- Сиз ўргатган дуони ҳамон ўқиб юрибман, деб жавоб берди.

Ушбу дуо ғам-ғуссага учраган, бошига ташвиш тушган, қайғуга ботган, мазлум, маҳбус, касал, қарздор, бепушт ва ҳар бир мусибатланган кишига хабардир.

@konspektor

Ўлим фариштаси келганида бандага Аллоҳнинг борлиги, қайта тирилиш борлиги, ҳисоб-китоб борлиги, ҳар бир сажданинг салмоғи янада аён бўлиб қолар экан. Шунда банда яратган Зотга "Бир оз муддат бергин, битта сажда қилиб олай" дер экан. Тасаваур қилинг. Ўлишини билиб бўлган инсон фақат, қайтараман фақатгина битта сажда қилиб олишга изн сўраяпти холос. Бошқа нарса сўрамаяпти. Умр сўрамаяпти. Паноҳ сўрамаяпти. Биттагина саждани адо қилиб олишни сўраяпти холос!!! Шунда "Сенга муддат берилган эди" деб хитоб бўлар экан.

Бир кунлик намоз ичида 50 марта сажда бор. Энди тасаввур қилинг. Битта сажданинг салмоғи нақадар яхши бўлса, бир кунда 50 марта қилган саждангизни салмоғи, албатта, янада аъло бўлишини хам идрок қилинг! Аллоҳ буюк. Унинг бизларга берадиган ажри хам буюк бўлади. ИншаАллох. Намозни ўқиш ҳаммага фарздир. Қолдирилган намоз барибир қарздир.

@konspektor

Қайчи катта мато ўрамларни кичкина бўлакларга ажратиб ташлайди. Игна эса кичкина бўлишига қарамай, шу мато бўлакларни бирлаштириб, кийимлар ҳосил қилади. Сен ҳаётинг давомида игна каби бўл. Бўлинган бўлакларни бирлаштир, бутунни ажратма. Инсонлар орасини ислоҳ қил. Улар орасига низо солма. Қалбларига муҳаббат уруғини эк. Инсонларни севишни ўрган. Зеро, яратилган нарсаларни севмаган, Яратувчини севолмайди.

Инсонларга ёндош бўл, елкадош бўл. Кишиларнинг барча муаммоларини ҳал қилолмассан, аммо ғамга чўмган инсон ҳузурингга келса, дардини тингла. Айбдор узр сўраса, узрини қабул қилиб, бағрикенглик кўрсат, ёрдамга муҳтож келса, имконинг борича уни қўлла. Сен заминни гуллар билан тўлдирмасанг ҳам, унга гул экилиши учун тиканлардан тозала. Ўзинг энг ёмон вазиятда бўлсанг ҳам, инсонларга яхшилик улаш. Уларни зулматли жарлардан ёруғликка тортувчи мустаҳкам арқон бўл. Ана шунда инсонлар сени бошларига тож қиладилар!

@konspektor

Бир одам бўри билан дўстлашиб қолибди. Бўрига инсоният ҳаётини кўрсатиб, бир мақтаниб қўймоқ учун, бўрини қўймасдан ўз уйига, меҳмонга олиб келибди. Бўри бир неча ой одамлар маконида яшаб, уйига қайтмоқни ихтиёр этибди. Бундан ранжиган дўсти одам:
- Эй дўстим бўривой, нима қиласан ўша ўрмонингда, одамлар орасида яшамоқ афзал эмасми?, деб сўрабди.
- Узр, дўстим, лекин мен одамлар орасида яшай олмадим, сабаби сизларда аҳиллик йўқ экан, мансаб, обрў ва бойлик учун, бир-бирингизни янчиб ташлар экансизлар. Биз бўрилар эса жуда аҳил яшаймиз. Яна сизлар ўз жуфтларингизга кўп хиёнат қилар экансизлар, биз бўрилар эса биргина жуфтимиз билан яшаймиз, ундан сўнг эса тоқ яшаб ўтамиз, ҳеч қачон бошқасига хиёнат қилмаймиз. Мен чидай олмаганим, ўзингиз бир-бирингизни раҳмсизларча ғажиб ташлар экансизларда, яна бўри еса ҳам, емаса ҳам оғзи қон, дер экансизлар. Аввал биз бўрилар каби иноқ яшаб кўрингларчи, уддалай олармикансизлар? Узр, дўстим, сенинг чиройли маконингда кўра, ўзимни ўрмоним менга азизроқ, - деб жавоб берган экан бўри.

@konspektor

Олтинга тенг сўзлар

➀ Кексаларни узоқ умр кўрганлиги учунгина эмас, ҳаёт синовларига узоқ бардош бергани учун ҳам ҳурмат қилмоқ керак.

➁ Яхшигаям, ёмонгаям бирдек яхши кўринишга уринадиган одам энг хавфли одамдир.

➂ Сартарошни сувоқчи қилиб қўйсангиз, деворга совун кўпиги суртади. Этикдўзни сартарош қилсангиз, одамни бошига мих қоқади...

➃ Эрталаб турганингда, кундузи юрганингда, кечаси ухлаганингда ҳеч қаеринг оғримаса шунинг ўзи бахт!

➄ Дунёда меҳрдан арзон нарса йўқ. Бир оғиз ширин сўз, бир чимдим меҳр кимни ўлдирибди! Биз эса шуни ҳам бир-биримиздан аяймиз..

➅ Мушук ўзи итдан қочиб дарахтга чиқади-ю, яна дарахтдаги қушларга дағ-даға қилади...

➆ Инсоннинг баҳоси бу дунёда ўзи олгани билан эмас, ўзидан қолгани билан белгиланади.

➇ Дарахт бир жойда кўкаради, дейишади. Тўппа-тўғри, бу гап дарахтларга жуда мос тушади. Одамларга эмас!

Ўткир Ҳошимов

@konspektor

«Ношукур фақир...»

Фақир киши Жаноби Ҳаққа нолий бошлабди: «Эй Яратган эгам, нега мени бошқа бандаларингдан кам кўрдинг, ризқимни кам қилиб яратдинг?!» Унинг бу гапларини бир йўловчи эшитиб қолибди ва сўрабди: «Биродар, тинчликми? Нимадан норизосан?!» Шунда халиги киши: «Аллоҳ менга кўп ризқ ато этмади, тинмай меҳнат қиламан, бироқ фақирликдан чиқиб кета олмаяпман!» Йўловчи бир оз ўйланиб тургач дебди: «Майли, сенга беш минг тилла бераман, эвазига битта кўзингдан воз кечасан!» Фақир қаттиқ қўрқиб кетиб, икки қадам орқага чекинибди: «Эсинг борми? Қандай қилиб беш минг эвазига кўзимдан воз кечишим мумкин?!» Йўловчи савдолашишда давом этибди: «Унда битта қўлингни берақол. Ўн минг танга бераман? «Бўлмайди, – жаҳллана бошлабди фақир, – юз минг берсанг ҳам қўлимни бермайман!» «Майли, ундай бўлса, шу ўн мингга битта бармоғингни бер!» – уни ҳоли-жонига қўймабди йўловчи. «Нега бармоғимни сотарканман?! Бутун дунёнинг молига алмашмайман бармоғимни!» Унинг бу гапини эшитган йўловчи мақсадга кўча қолибди: «Эй ношукр банда, унда нега нолияпсан? Аллоҳ сенга қанча бойлик берганини кўрмаяпсанми? Тўрт мучанг соғ, ақлу хушинг жойида. Сен эса, фақирликдан нолиб ўтирибсан. Аллоҳ берган шунча неъматга шукр қилиш керак эмасми?!»

@konspektor

Бир мўмин кечқурун хуфтонга чиқишга тайёргарлик кўрибди. Ташкарида ёмғир ёғаётган экан, ёмғирга карамай уйидан чиқибди. Озгинадан кейин сирғаниб йиқилиб тушибди. Хамма ёғи лой бўлган, масжидга бора олмайдиган даражада. Уйига шошиб, кийимларини алмаштириб яна масжидга қараб йўл олибди.
Жамоатга улгуришим керак деб шошилган экан яна йиқилибди. "Алхамдулиллаҳ" деб уйига шошиб кириб, кийимларини яна алмаштириб кўчага чиқса, эшикнинг олдида бир киши шамчироқ билан турибди.
- Қани, биродар, эҳтиёт бўлиб юринг, мана буёқдан юринг, сирғаниб кетманг, тош бор экан қоқилиб кетманг... - деб масжидгача олиб бориб орқасига ўгирилибди. Мўмин ҳайрон бўлиб:
- Биродар, масжидга кирмайсизми? - деб сўрабди.
- Йўқ кирмайман - дебди.
- Нега?
- Чунки мен Шайтонман.
- Менга нега ёрдам бердинг ундай бўлса?
- Мени сенга ёрдам бериш ниятим йўқ эди, уйингдан биринчи марта ёмғир ёғишига карамай чиққанингда Аллоҳ гуноҳларингни кечириб юборди. Сен ўрнингдан туриб уйингдан бошқаттан чиққанингда Аллоҳ бу амалингга аҳли оилангнинг гуноҳларини кечирди. Иккинчи бор сен яна йиқилдинг, уйга кириб яна қайтиб чиққанингда Аллоҳ бу амалингга бутун шаҳар мўминларни гуноҳларини кечирди. Учинчи марта чиққанингда йиқилсангу, сен яна чиқсанг, Аллоҳ бутун Ер юзидаги мўминларнинг гуноҳларини кечириб юборишидан қўрқдим, - деган экан...

@konspektor

Бир кишига дўстлари эчкиэмар совға қилишди. У бу ноёб мавжудотни парвариш қила бошлади. Кунларнинг бирида кутилмаганда эчкиэмар унинг бармоғидан тишлаб олди. Жон аччиғида бу маҳлуқни йўқотмоқчи бўлди, лекин жониворнинг кўзларига кўзи тушгач, бўшашиб, ғазаби босилди. Эчкиэмар гўёки унга садоқат тўла нигоҳлари билан маҳзун боқиб “кечир, хўжайин” деяётгандай туйилди.

Жонивор кун бўйи унинг ортидан эргашиб бир қадам ҳам нари кетмади. Хўжайин шундай содиқ дўстни йўқотмоқчи бўлганлигини ўйлаб бироз хижолат ҳам бўлди.
Эрталаб уйғониб қараса “дўсти” тун бўйи ёнидан жилмай, ундан кўз узмай, ғамгин нигоҳлари билан унга қараб турганини кўрди. Ва ичидан қандай ажойиб, ғамхўр ҳайвони борлигини ўйлаб суюнди. Унинг бу мамнунлигини кечаги жароҳатланган бармоғининг шишиб, чидаб бўлмас оғриқ бериши бузар эди. Эчкиэмарини ёнига олиб шифокор кўригига борди.

У ерда маълум бўлишича эчкиэмарнинг бу тури заҳарли ҳисобланиб, заҳар кучсиз бўлганлиги сабабли ўлжа бирданига ўлмаган, шунинг учун бу ақлсиз махлуқлар ўлжани аввал тишлаб, кейин унинг ўлишини пойлаб, ортидан эргашишар экан...

Садоқат билан кўзларингизга боқиб, ортингиздан эргашадиган, ўтирсангиз атрофингизда тикка турадиганларга кўпам ишонаверманг, улар шунчаки пайтини пойлаб, жисмингизни парчалашни кутаётган бўлишлари ҳам мумкин...

@konspektor

Нима бўлган тақдирда ҳам, ота-онангиз, яқинларингиз учун яшанг! Ўзингиз учун, фарзандларингиз учун яшанг. Бахт келиб кетгувчи. Қачондир яна келади. Умид билан яшайверинг...

Худо суйган бандаларига дард бериб, синовларда синайди. Бугун сиз учун ёпилган эшиклар, эртага, албатта, очилади.

Сиздан кетганларни ҳеч қачон қарғаманг. Аксинча, дуолар қилинг. Кўзингиздан оққан кўз ёшга айланиб, кафтингизга тўкилишсин. Сизни  бир умр яхши хотиралар билан эслаб юрсинлар. Нафратингиз олов бўлса, меҳрингиз дарё бўлсин. Бу ҳаётда кулиб туриб, йиғлашни ўрганинг.

Йиқилсангиз, жонингиз чиқиб кетгудек оғриса ҳам, ё Аллоҳ деб ўзингиз туришга ҳаракат қилинг. Майли, жонингиз оғрисин, юрагингиз тилка-пора бўлсин, лекин тишингизни тишингизга босинг. Оғриқларга дош беринг. Ожиз нуқтангизни Аллоҳдан бўлак бандаси кўрмасин.

Ҳалол бўлинг, ҳаромдан ҳазар қилинг. Мард бўлинг...

Сабаби ҳаёт кучлиларни севади. Ожизларни эмас!

@konspektor

Устоз

Бир зиёфатда бир киши ўзининг бошланғич синф устозини кўриб қолди. У устозига мутлақ ҳурмат ва эҳтиром билан боқиб:
– Устоз! Мени танидингизми? Мени эсладингизми? – деди.
Устоз:
– Афсус, эслай олмадим, – деди.
У киши деди:
– Қандай эслай олмайсиз?! Ахир мен синфдошларимдан бирининг соатини ўғирлаган эдим. Соатини ўғирлатган синфдошим йиғлай бошлади. Сиз бизнинг барчамизни ўрнимиздан турғизиб чўнтакларимизни текширмоқчи бўлдингиз. Мен энди синфдошларим ва устозлар олдида шарманда бўлишимга ишондим. Энди улар мени доимо масхара қилишади, шахсиятим бутунлай барбод бўлади деб ўйладим.
Сиз ўшанда биздан деворга қараб кўзимизни юмиб туришимизни сўраган эдингиз. Сиз чўнтакларни текшира бошладингиз. Менинг навбатим келганида чўнтагимдан соатни олдингиз ва текширишни давом эттирдингиз. Охирги болани ҳам текшириб сўнгра бизни ўтиришимизни айтдингиз.
Мен ҳамон шарманда бўлишдан қўрқиб дағ-дағ титрар эдим. Сиз соатни эгасига қайтардингиз. У бола шодликдан йиғлаб юборди, соатини ким ўғирлаганини билмай қолди. Бутун ўқишим мобайнида ўғирлик ҳақида менга гапирмадингиз. Бошқа устозлар ҳам ўғирликни эслашмади. Эсладингизми устоз? Қандай эсламаслигингиз мумкин? Буни унутишингиз мумкин эмас!

Устоз бутунлай хотиржамлик билан деди:
– Йўқ, эслай олмадим. Ўшанда мен сизларни кўзларимни юмган ҳолатда текширганман!

@konspektor

Сингапурда мактаб директори ўқувчиларнинг ота-оналарига хат ёзади:

Ҳурматли ота-оналар имтиҳонлар яқин қолди, мен биламанки, ҳар бир ота-она ўз фарзандини бу имтиҳонлардан мувоффақиятли ўтиб олишини хоҳлайди. Унутмангки, ўқувчилар орасида:
— математика керак эмас рассом;
— тарих фанлари зарур эмас тадбиркор;
— кимё зарур бўлмаган қўшиқчи;
— физикадан кўра физик қувват зарур бўлган спортчи қобилиятли ўқувчилар бор.

Агар болаларингиз имтиҳондан яхши ўтса, нур устига, аммо ижобий баҳо олмасалар уларнинг қобилиятларини сўндирманг!
Уларга қобилиятларини янада ривожлантириш йўлида ёрдам беринг. Чунки ҳар бир ўқувчи келажакда ўз иқтидори билан юксалиши муҳимроқдир. Баҳонинг паст экани билан уларни маломат қилманг!

Моҳир рассом бола математикадан йиқилиши мумкин. Яхши математик тарихдан йиқилиши мумкин. Буни тўғри тушунинг, уларнинг иқтидорлилиги муҳим. Сиз уларга меҳр беринг далда бўлинг...

@konspektor

Янги келинлигимда ойижон раҳматли билан кўп бора бозорга айлангани чиқардик.

Биринчи сафар Дубай қатор деган томонларда бир қизил рангли чиройли кўйлакни ушлаб узоқ туриб қолдилар. Кўйлакни ўзларига кўряптиларми десам, ранги тўқ қизил! Ҳайрон бўлиб сўрадим. Овсинимга кўраётган эканлар. "Жуда чиройли кўйлак экан олайликми, ойижон!" дедим. Нарҳини сўрадик, тоза маҳсулот эканлигига баҳоси баландлик қилди. Қўлимиздаги пул шу кўйлаккагина етарди. Камина "олайлик келинг" деб турсам, ойижон бош чайқаб, чит бозор томонга қараб юрдилар.

Чит бозоридаги арзон трикотаж кўйлакни ушлаб туришларини кўриб, ҳайрон бўлдим. "Ойижон бу мато чўзилиб кетади, юринг ҳалиги кўйлакни оламиз, сифатли яхши, кўримли нарса эди!" дедим.

Юзимга синчков тикилиб қолдилар.

Кейинги бозор улар мен билан эмас, бошқа биров билан чиқиб кетдилар.

Ундан кейингисида яна камина билан худди ўшандаги каби воқеа такрорланди.

Орадан маълум бир пайт ўтиб, ўшанда ойижон мени синаб кўрганликларини айтдилар.

"Бунда хасад йўқ экан, бировга тиласа энг яхшисини тилар экан!" дедилар ҳаммага эшиттириб...

На қобилиятларимдан, на қўлимдан кўп иш келишидан, на яхши бир оиланинг бекаси эканлигимдан, на сабримдан ва на эришган ютуқларимдан бу сўздан қувонганимчалик қувонолмайман...

Аллоҳ таоло менга қалб касалини бермади!

Ҳар оқшом бошимни ёстиққа қўйганимда шу сабабли ҳотиржам уйқуга кетаман.

Ҳар тонг бошимни ёстиқдан кўтарганимда ўзим билан ўзимни оввора қилиб қўйган Аллоҳга ҳамд айтаман!

Ҳасадгўйликни билмаганим учун Алҳамдулиллаҳ!

Дунёдаги энг хунук юз - ўзи душман деб билган одамининг бири-икки бўлганини эшитиб, лаби оқариб, юзи қорамтир тусга кирган юздир!

Бир кун юзимиздаги ажинлар ҳам бизни оқлаб ёки қоралаб гувоҳликка ўтадиган кун қадаримизда бор!

Дин ғамида, эл ғамида оқарган соч билан ҳасад, иғво, кўролмаслик дардида кумуш тортган сочлар ҳам гувоҳликка ўтади ана ўша кунда!

Бу дунёда сизни қайнонангиз, қўшнингиз, дугонангиз ёки етти ёт синаб-синашта этса бу оддий ҳол. Ишонаверинг!

Сизни баъзи бир жойларда Аллоҳ ҳам синайди, душманингизга ҳам яхши нарсани илинаверинг! У ҳам сизни яратган Зотнинг бандаси-да!

Бошига иш тушганда гўштини чўқиш учун биринчи бўлиб учиб борган қузғун-Сиз бўлманг...

Ана ўшанда Ҳазрати Инсон мақомини топган бўласиз!

Умму Зайнаб

@konspektor