Ikki eshik orasi...

Bir asarni o'qidim, asarlarning sarasi,
O'tkir bobom yozgandir, u ham o'zbek bolasi.
Urush qurbonlarining aks etgandir na'rasi,
Ushbu kitob atalgan "Ikki eshik orasi".

O'ylayverib o'qidim ne bo'lar deb Robiga,
Otasizlik ham bir dard, ikkimizni yondirdi.
Ahd-u paymonin buzib, Kimsan ila bir-biriga
Bergan va'dasidan battol urush tondirdi.

Asarda bor bir rais zakunchi deb atalgan,
Uning qallig'i Ra'no nafsiga qul, sotilgan.
O'ylamangiz bu asar shunchaki bo'rttirilgan,
Nazar soling atrofga, bundaylar ko'p topilgan.

Qo'li ochiq ham saxiy kishi bo'lsa dumadir,
Oqsoqoldagi mardlik balki unga tug'madir.
Zakunchiga mos bir joy uning uchun turmadir
"Qora amma" bezavol, ulashgani luqmadir.

Muzaffarni qiynamas hech yetimlik nolasi,
Tashlab ketgan bo'lsa ham tuqqan o'z onasi.
Robiya hech bilmadi  o'gayligin bolasi,
Bashor opa bergandi hayotlikning nafasi.

Tutashmasa taqdirning boshqa yo'qdir chorasi,
Muzaffar va Munavvar birlasholmas chamasi.
Sevinch, azob, uqubat o'tib ketar hammasi,
Yozuvchining gapi rost, hayot ikki eshik orasi.

Mavluda   (05.11.2023)

@kitob_bilan1