Oxirgi ishdan bo‘shagan joyimdan ketish sababini sizga aytsamO‘tgan yilning mart oylari edi. Ishga borsam, Inson resurslari (HR, kadrlar) bo‘limi tabassum bilan kutib turibdi. Kiraverishga shu rasmni devoriy surat qilib ilib qo‘yishibdi. “Zo‘r chiqibdimi?” deb so‘radi. Miyamda majlis boshlandi.
Men bu san’at asarini "Inson resurslari sirki: Hamma mutaxassis lekin it ham bir ish qilmaydi" deb atagan bo‘lardim. Stol atrofida o‘tirgan bu masxarabozlarga bir qarang, har biri go‘yo kompaniyaning umurtqasi, joni, qon tomiri kabi ko‘kragini kerib, g‘ozdek turibdi. Inson resurslari bo‘yicha mutaxassis, Inson resurslari bo‘yicha assistent, Inson resurslari bo‘yicha generalist (!)- aslida esa, shularning yarmidan ko‘pi qahva ichib, ortiqcha maosh oladigan enagalarga o‘xshashadi! To‘rida o‘tirgan Inson resurslari bo‘yicha direktorga (CHRO) bir qarang. Bay-bay, korxona bolalar bog‘chasining malikasi kabi o‘tiribdi, ehtimol, navbatdagi "team-building" haqida o‘ylayapti. Bu bo‘lsa shunchaki kompaniya pulini sovurish uchun konkret bir bahona. O‘qitish bo‘yicha menejer bo‘lsa hammaga o‘zini go‘yo internetdan olingan 2012-yildagi prezentatsiyani yangi shrift bilan ko‘rsatmayotgandek tutyapti.
Muammoni qayerdaligini ko‘ryapsizmi? Aynan mana shu IR xodimlari 6 oy korxonamizdagi lavozim uchun mutaxassis qidirishdi. Qanchadan-qancha zo‘r yosh kadrlarga “Kelganingiz uchun rahmat, siz bilan albatta bog‘lanamiz” deb ular ketishlari bilan rezyumelarini chiqindiga tashlashdi. Sababini so‘rasangiz, “Bu nomzodning qarashlari bizga to‘g‘ri kelmaydi” deyishadi. Oxiri, shu lavozim direktorning talaba jiyaniga nasib qildi. Masalanda.
Aytgancha, korxonamizda 134 ta xodim bor edi. Shulardan 41 tasi IR bo‘limida ishlaydi.
Think about it.
#ranting
@jidu_talabalari
