#parcha
“Men xalqning farzandiman!”
Gyunplend majlis oldida turardi. Uning yuzida doimiy kulgu bo‘lsa-da, ko‘zlarida alam va faryod bor edi. U hayajon bilan gap boshladi:
— Siz boylik va qudrat haqida gapirasiz, men esa odamlarning og‘rig‘ini his qilaman. Men xalqning farzandiman! Men ularning iztirobini ko‘rib ulg‘aydim! Mening so‘zlarimni tinglang!
Ammo zodagonlar unga istehzo bilan boqishdi. Bu qiyofasi o‘zgartirilgan, lekin haqiqatni gapirayotgan odamning so‘nggi umidi edi…
📖“Kulayotgan odam “ kitobidan
“Men xalqning farzandiman!”
Gyunplend majlis oldida turardi. Uning yuzida doimiy kulgu bo‘lsa-da, ko‘zlarida alam va faryod bor edi. U hayajon bilan gap boshladi:
— Siz boylik va qudrat haqida gapirasiz, men esa odamlarning og‘rig‘ini his qilaman. Men xalqning farzandiman! Men ularning iztirobini ko‘rib ulg‘aydim! Mening so‘zlarimni tinglang!
Ammo zodagonlar unga istehzo bilan boqishdi. Bu qiyofasi o‘zgartirilgan, lekin haqiqatni gapirayotgan odamning so‘nggi umidi edi…
📖“Kulayotgan odam “ kitobidan