Bir inson bir nomahram bilan "sevishib" yurdi. Ikkalasi bir biriga bogʻlanib qolgan. Qiz yigitsiz yasholmayman deydi, yigit qizsiz hayot menga qorongʻu deydi. Bir kuni yigit bunaqa munosabatlarda boʻlish notoʻgʻri ekanligini tushunib qoldi. Domlani yoniga kelib soʻradi:
— Domlajon, oramizda shunaqa shunaqa voqealar oʻtgan. Bir-birimizga qattiq bogʻlanib qolganmiz, lekin bu munosabatlar notoʻgʻri ekanligini alaloqibat tushunib yetdim.
— Xoʻsh, unda muammo nimada?
— Muammo shuki, orada boʻlgan shuncha gap soʻz va yozishmalar-u, izhorlardan keyin uni tashlab ketsam qalbini ogʻritib, ranjitib qoʻyamanmi deb qoʻrqyapman. Birovni qalbiga ozod berish gunohku?!
— Ey, nodon! Shu harom munosabatingni toʻxtatsang bir nomahramni qalbi ranjishiga yetgan aqling, bu ishni toʻxtatmasang Alloh sendan naqadar ranjishiga yetmadimi?!

@hoshiyali