Челленж.

09.12.2024. Ушбу санада кўп вақтимни беҳуда сарфлашимга сабабчи бўлётган инстаграмимни 30 кунга ўчириб ўзим учун челленж бошладим.

Бир ҳафта ўтди, шу вақт ҳақида нима дейишим мумкин?

Бу муддатда нимадир деб худоса қилиш бироз мушкул. Сабаби бизга одатлар шаклланиши учун 21 кун вақт керак бўлади.

Лекин бу вақтда ўзимда кичик ўзгаришчаларни сеза бошладим.

Вақт тасарруфи: Дарсларимга кўпроқ вақт топяпман. Зерика бошладим, биламизки зерикиш кўп ишларнинг бошланишига сабаб бўлади. Бу блогни юритишни бошлашимга сабаблардан бири ҳам айнан шудир балки.

Диққатни жамлаш: ўзим кузатадиган телеграм блоглардаги матнли постларни охиригача ўқишгага ҳафсала пайдо бўляпти, олдин ҳар доим ҳам ўқишга сабр ва диққатим етмасди.

Дипрессияга камайиши: Ҳа, дипрессияга кам тушяпман. Ўйлашимча бу ҳам енгил дафамин(реелс видео)дан чекланиш сабабли. Буни ўзим учун енг қувонарли янгилик деган бўлардим.

Хуллас, шу каби гаплар.

Неге челленж қилдим?

Ўзимни яхшироқ билиб олмоқчиман. Имкониятларимни, сабримни, иродамни.. Тажриба қилиб қўриб яхшиланмоқчиман.

П.с/ Бу постни нега ёздим? Челленж бошлаганимни сизга билдириб ўзимда масъулият ҳис қилиш ва челленжни 30 кун тўлиқ давом эттириш.

17.12.2024. Тошкент.