๐ฅToโzgโigan gunoh
๐ดBir kishi donishmand huzuriga borib: โ Men gโiybat va chaqimchilik qilib qoโydim. Qilmishimdan pushaymonman, tavba qilmoqchiman. Tavbam qabul boโlishi uchun nima qilsam boโladi? โ dedi.
๐ขDonishmand: โ Ertaga par yostiq olib kel, โ dedi.
Ertasi kuni qoโlidagi par yostiqni kesib, patlarni toโkishni buyurdi. Patlar uchib, har tarafgi yoyilib ketdi.
๐ดDonishmand: โ Endi hammasini yigโib kel, โ dedi.
๐ขOdam hayron boโldi: โ Buning sira iloji yoโq, โ dedi.
๐ดDonishmand: โ Odamlarning orqasidan gapirganing ham shunday tarqalib ketdi. Shu bois sen gโiybat qilgan odamlarga yaxshilik qil. Ilgari xatolarini gapirgan boโlsang, endi yaxshiliklaridan soโz och. Oldin xafa qilgan boโlsang, endi sevintir. Shoyad,
ularni rozi qilib, najot topsang, โ dedi.
โ๏ธ
Oddiy odamlar | Ibratli dunyo