Turk tilida kelishiklar (hali suffixlar)

O‘zbek tilidagi kabi, so‘zlarning grammatik munosabatlarini ko‘rsatishda ishlatiladi.

1. Nominal kelishik (Yalın hâl)
So‘z o‘zining boshlang‘ich holida, hech qanday qo‘shimchasiz bo‘ladi.

Savol: Kim? Nima?

Misol:
Ev (uy), Kitap (kitob).

2. Tushum kelishigi (Belirtme hâli)
Maqsadli yoki aniq ob’ektni ko‘rsatadi.

Savol: Nimani? Kimni?

Qo‘shimcha: -ı, -i, -u, -ü

Misol:
Evi (uyni), Kitabı (kitobni).

3. Jo‘nalish kelishigi (Yönelme hâli)
Yo‘nalishni ko‘rsatadi.

Savol: Kimga? Nimaga?

Qo‘shimcha: -a, -e

Misol:
Eve (uyga), Kitaba (kitobga).

4. Borish kelishigi (Bulunma hâli)
Bir joyda borligini bildiradi.

Savol: Kimda? Nimada? Qayerda?

Qo‘shimcha: -da, -de

Misol:
Evde (uyda), Kitapta (kitobda).

5. Chiqish kelishigi (Çıkma hâli)
Bir narsadan chiqishni yoki ajralishni bildiradi.

Savol: Kimdan? Nimadan? Qayerdan?

Qo‘shimcha: -dan, -den

Misol:
Evden (uydan), Kitaptan (kitobdan).

6. Egalik kelishigi (Tamlayan hâli)
Egalik munosabatlarini ko‘rsatadi.

Savol: Kimning? Nimaning?

Qo‘shimcha: -ın, -in, -un, -ün

Misol:
Evin (uyning), Kitabın (kitobning).

7. Vosita kelishigi (Vasıta hâli)**
Bir narsaning vositasida amalga oshirilishini bildiradi.

Savol: Kim bilan? Nima bilan?

Qo‘shimcha: -ile, -la, -le

Misol:
Kitapla (kitob bilan), Evle (uy bilan).

❗️Turk tilidagi bu kelishiklar talaffuzda so‘zning ohangiga ko‘ra o‘zgaradi. Suffixlar unli va undosh tovushlar uyg‘unligi qoidalariga bog‘liq.

Telegram | Instagram