***

Koʻngilginam ohidan, chap koʻksim bulogʻidan,
Koʻzimning qirgʻogʻidan ummon kelar, kelmasang.

Armongullar oʻragan koʻngil koʻshkim nuragan,
Qaygʻulashkar yuragim tomon kelar, kelmasang.

Holimdan xushhol boʻlib, yanoqlari ol boʻlib,
Ravzamga qirol boʻlib xazon kelar, kelmasang.

Men...yengildim...sen gʻolib! Xayolimni qoʻporib,
Hayotimni qoʻporib toʻzon kelar, kelmasang!

Koʻzlarimga qon kelar, boʻgʻzimga bir jon kelar,
Umrimga qiron kelar, qiron kelar, kelmasang!

...Libosiga nur singgan, farishta u koʻringan,
Va oʻshanda...oʻlimga zamon kelar, kelmasang...

Iroda Rahmonaliyeva