Haqiqiy sevgi va kutilmalar
Boshqalarni sevish uchun har safar ularni o‘pish,
ochlarga guruch tarqatish yoki
ularni sevishingizni doimiy ravishda takrorlash shart emas.
Haqiqiy sevgi – boshqalarni kamroq hukm qilish,
ularga o‘zlari bo‘lishga ruxsat berish,
istagan narsalarini kiyish
va xohlagan tarzda yashashlariga imkon berishdir.
Ular o‘zlari bo‘lishsin,
siz xohlaganingizdek emas.
Erkak ayolni yoki ayol erkakni sevib qolgach,
kutilmalar boshlanadi.
Ayol endi erkak uni sevgan ekan,
u mutlaq mukammal bo‘lishi kerak deb o‘ylaydi,
go‘yo bechora erkak jinoyat qilgandek!
Erkak esa ayolning talablariga moslashish uchun
o‘z chegaralarini unutib qo‘yadi.
Endi u oddiy inson bo‘la olmaydi;
yoki "Supermen"ga aylanishi kerak,
yoki o‘zini boshqa birovdek ko‘rsatib, yolg‘on yo‘lga kirishi kerak.
Supermen bo‘lish juda qiyin bo‘lganidan,
aksariyat odamlar ikkinchi yo‘lni tanlaydi.
Ular o‘zlarini boshqacha ko‘rsatishni, rollar o‘ynashni boshlaydilar.
Sevgi nomidan aldov va hiyla ishlatishadi.
Shuning uchun hech qachon birovdan mukammallikni kutmang.
Siz hech kimdan hech narsa kutishga haqqingiz yo‘q.
Agar kimdir sizni sevsa, shunchaki minnatdor bo‘ling.
Undan hech narsa talab qilmang,
chunki u sizni sevishga majbur emas.
Sevgi mo‘’jizaga o‘xshaydi;
bu mo‘’jizani his qilishning o‘zi hayajon uchun yetarli.
Biz biladigan sevgi tez o‘tib ketadi –
bugun bor, ertaga esa yo‘q.
Sevgining tez o‘tib ketishi – uning haqiqiy emasligidan dalolat.
Bu boshqa narsa, lekin sevgi niqobini kiygan!
Balki shahvat yoki jismoniy ehtiyojdir.
Balki yolg‘izlikdan qo‘rqishdir.
Balki kim bilandir o‘zini band qilish istagidir.
Balki bo‘shliqni qandaydir yo‘l bilan to‘ldirishga harakatdir.
Bu ming xil boshqa narsa bo‘lishi mumkin,
lekin sevgi emas.
Sevgining eng asosiy sifati – uning davomiyligidir.
Agar sen abadiy sevgining ta’mini totib ko‘rsang,
butunlay o‘zgarasan.
Endi bu dunyoning oddiy bir kishisi bo‘lolmaysan –
sen ruhiy va muqaddas olamga kirib borasan.
Biroq, hayotingni avvalgidek davom ettirasan,
hatto undan ham tabiiy va oddiy bo‘lasan,
chunki barcha riyokorlik va o‘zini o‘ylash yo‘qoladi.
Endi kimliging haqida o‘ylamay qo‘yasan,
va mutlaqo oddiy bo‘lasan.
Ammo bu oddiylik ichida
jo‘shqinlik, go‘zallik va joziba bor.
Sen yorug‘lik va quvonch bilan to‘lasan,
chunki sevgi bilan to‘lgansan.
Sen har doim o‘z sevgivingni boshqalar bilan bo‘lishishga tayyorsan,
chunki cheksiz bir manbaga ega bo‘lgansan.
Endi baxtsiz yoki g‘amgin bo‘lishing mumkin emas.
Sevgida doimo esda tut:
Hech qachon mukammallik izlama!
Aks holda, sevgi hayotingga kirmaydi
va sen sovuq hamda hissiz insonga aylanasan.
Faqat mukammallikni izlaydigan odamlar juda qadr-qimmatdan mahrum
va ruhiy azobda bo‘lishadi.
Agar ular sevgili topsa ham,
ulardan mukammal bo‘lishni kutishadi.
Bu esa sevgining yo‘q bo‘lishiga olib keladi.
@Paruk_Pilo
Boshqalarni sevish uchun har safar ularni o‘pish,
ochlarga guruch tarqatish yoki
ularni sevishingizni doimiy ravishda takrorlash shart emas.
Haqiqiy sevgi – boshqalarni kamroq hukm qilish,
ularga o‘zlari bo‘lishga ruxsat berish,
istagan narsalarini kiyish
va xohlagan tarzda yashashlariga imkon berishdir.
Ular o‘zlari bo‘lishsin,
siz xohlaganingizdek emas.
Erkak ayolni yoki ayol erkakni sevib qolgach,
kutilmalar boshlanadi.
Ayol endi erkak uni sevgan ekan,
u mutlaq mukammal bo‘lishi kerak deb o‘ylaydi,
go‘yo bechora erkak jinoyat qilgandek!
Erkak esa ayolning talablariga moslashish uchun
o‘z chegaralarini unutib qo‘yadi.
Endi u oddiy inson bo‘la olmaydi;
yoki "Supermen"ga aylanishi kerak,
yoki o‘zini boshqa birovdek ko‘rsatib, yolg‘on yo‘lga kirishi kerak.
Supermen bo‘lish juda qiyin bo‘lganidan,
aksariyat odamlar ikkinchi yo‘lni tanlaydi.
Ular o‘zlarini boshqacha ko‘rsatishni, rollar o‘ynashni boshlaydilar.
Sevgi nomidan aldov va hiyla ishlatishadi.
Shuning uchun hech qachon birovdan mukammallikni kutmang.
Siz hech kimdan hech narsa kutishga haqqingiz yo‘q.
Agar kimdir sizni sevsa, shunchaki minnatdor bo‘ling.
Undan hech narsa talab qilmang,
chunki u sizni sevishga majbur emas.
Sevgi mo‘’jizaga o‘xshaydi;
bu mo‘’jizani his qilishning o‘zi hayajon uchun yetarli.
Biz biladigan sevgi tez o‘tib ketadi –
bugun bor, ertaga esa yo‘q.
Sevgining tez o‘tib ketishi – uning haqiqiy emasligidan dalolat.
Bu boshqa narsa, lekin sevgi niqobini kiygan!
Balki shahvat yoki jismoniy ehtiyojdir.
Balki yolg‘izlikdan qo‘rqishdir.
Balki kim bilandir o‘zini band qilish istagidir.
Balki bo‘shliqni qandaydir yo‘l bilan to‘ldirishga harakatdir.
Bu ming xil boshqa narsa bo‘lishi mumkin,
lekin sevgi emas.
Sevgining eng asosiy sifati – uning davomiyligidir.
Agar sen abadiy sevgining ta’mini totib ko‘rsang,
butunlay o‘zgarasan.
Endi bu dunyoning oddiy bir kishisi bo‘lolmaysan –
sen ruhiy va muqaddas olamga kirib borasan.
Biroq, hayotingni avvalgidek davom ettirasan,
hatto undan ham tabiiy va oddiy bo‘lasan,
chunki barcha riyokorlik va o‘zini o‘ylash yo‘qoladi.
Endi kimliging haqida o‘ylamay qo‘yasan,
va mutlaqo oddiy bo‘lasan.
Ammo bu oddiylik ichida
jo‘shqinlik, go‘zallik va joziba bor.
Sen yorug‘lik va quvonch bilan to‘lasan,
chunki sevgi bilan to‘lgansan.
Sen har doim o‘z sevgivingni boshqalar bilan bo‘lishishga tayyorsan,
chunki cheksiz bir manbaga ega bo‘lgansan.
Endi baxtsiz yoki g‘amgin bo‘lishing mumkin emas.
Sevgida doimo esda tut:
Hech qachon mukammallik izlama!
Aks holda, sevgi hayotingga kirmaydi
va sen sovuq hamda hissiz insonga aylanasan.
Faqat mukammallikni izlaydigan odamlar juda qadr-qimmatdan mahrum
va ruhiy azobda bo‘lishadi.
Agar ular sevgili topsa ham,
ulardan mukammal bo‘lishni kutishadi.
Bu esa sevgining yo‘q bo‘lishiga olib keladi.
@Paruk_Pilo