#Атиргулдан_тиланган_Ажал
37
Шодиев кеч бўлишига қарамай маҳкамага келди. Адашмапти, устози ҳали ҳам шу ерда экан.
— Ким сизни яқинда ота бўлди дейди? Ўтиришингизни қаранг, — Шодиев кириши билан худди устозидек гапиришга ҳаракат қилди.
— Янганг ҳали чиқмади. Шунинг учун уйга боргим келмади, — Жалилов қоғоздан бош кўтармасдан жавоб бераркан, — шу пайтгача ўзинг қаерда эдинг? Битта-яримтасини топиб олиб-а? — деганча бошини кўтардию шогирдининг гул ўйилган юзига бир зум тикилиб турганча, — қачондан "супермен" бўлиб қолдинг?
— Яна қанақа "супермен"? — Шодиев стол устида турган идишдан сув қуйиб ичди.
— Юзинга бекорга гул ўйиб қўйишмагандир? Ўзиям оёқ билан зўр ишлашибди, — кулди.
— Ҳа кулинг, кулинг, — Шодиев диванга инқиллаб ўтираркан, — ўзингизни ҳам стулга боғлаб қўйиб тепкилашса кўрардик аҳволизни.
— Эҳҳеее, — Жалилов ўзини орқага ташлаб кулимсираганча, — бу ҳали бошланиши Шодиев. Омон бўлсанг ҳали анча нарсаларни кўрасан. Гул ўйишади, тепкилашади, тириклайин кўмиб ёкида ёқиб юборишга ҳаракат қилишади.
— Тириклай кўмиш? — Шодиевнинг кўзлари каттариб кетди, — наҳотки сизни шундай қилишган бўлса?
— Ишга қайтамиз, — ўтирган курсисини тўғирлаб қўйганча яна қоғозларига эгилиб оларкан, — Юлчиеванинг уйига бордингми?
— Ҳа, анча меҳмондўст эканлар, — Шодиев юзини силаб қўйди.
37
Шодиев кеч бўлишига қарамай маҳкамага келди. Адашмапти, устози ҳали ҳам шу ерда экан.
— Ким сизни яқинда ота бўлди дейди? Ўтиришингизни қаранг, — Шодиев кириши билан худди устозидек гапиришга ҳаракат қилди.
— Янганг ҳали чиқмади. Шунинг учун уйга боргим келмади, — Жалилов қоғоздан бош кўтармасдан жавоб бераркан, — шу пайтгача ўзинг қаерда эдинг? Битта-яримтасини топиб олиб-а? — деганча бошини кўтардию шогирдининг гул ўйилган юзига бир зум тикилиб турганча, — қачондан "супермен" бўлиб қолдинг?
— Яна қанақа "супермен"? — Шодиев стол устида турган идишдан сув қуйиб ичди.
— Юзинга бекорга гул ўйиб қўйишмагандир? Ўзиям оёқ билан зўр ишлашибди, — кулди.
— Ҳа кулинг, кулинг, — Шодиев диванга инқиллаб ўтираркан, — ўзингизни ҳам стулга боғлаб қўйиб тепкилашса кўрардик аҳволизни.
— Эҳҳеее, — Жалилов ўзини орқага ташлаб кулимсираганча, — бу ҳали бошланиши Шодиев. Омон бўлсанг ҳали анча нарсаларни кўрасан. Гул ўйишади, тепкилашади, тириклайин кўмиб ёкида ёқиб юборишга ҳаракат қилишади.
— Тириклай кўмиш? — Шодиевнинг кўзлари каттариб кетди, — наҳотки сизни шундай қилишган бўлса?
— Ишга қайтамиз, — ўтирган курсисини тўғирлаб қўйганча яна қоғозларига эгилиб оларкан, — Юлчиеванинг уйига бордингми?
— Ҳа, анча меҳмондўст эканлар, — Шодиев юзини силаб қўйди.