Ташналаб келдим, қуруқ ваъзинг керакмас, сув керак,
Не керак инсонга ғам, ул ҳақдаги қайғу керак.

Ҳалқалаб қўйган билан ўзгармагай куш нисбаси,
Бизга булбулдан либосмас, жон озуқ ҳу-ҳу керак.

Уфқ ошиб кетган қуёшдан бўлмас илиқлик хонага,
Саҳфа жон олмоғига бир шамгина ёғду керак.

Муттаҳамлар гоҳида ҳомий топиб этса ҳаво,
Эл қўлида ҳақ юзин кўрмоққа зўр кўзгу керак.

Гар умидингча фалак айланмаса, ўксинмагил,
Яккалаб қўйма юракни, орзу керак, орзу керак.

Неки, топган-йиққанингни алмаш меҳрга, элга бер,
Чунки инсонга бу оз умринда кўп ёғду керак.

Яхши элга хизматинг сенга улуғ унвон, Омон,
Юз ёруғ юрмак учун сўз ичра мўл инжу керак,

1983
"ДАРАХТЛАР ВА ГИЁХЛАР"
Китобидан
ОМОН МАТЖОН