“Yıldızlar, gözden ırak bir çiçek yüzünden güzeldirler.”

“Sizin Dünya’da insanlar,” dedi Küçük Prens, “bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar; yine de aradıklarını bulamıyorlar.”
“Bulamıyorlar,” dedim.
“Oysa aradıkları tek bir gülde, bir damla
suda bulunabilir.”
“Doğru,” dedim.
Küçük Prens ekledi: “Ama gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir...”

“Günde tam kırk dört tane günbatımı gördüğüm olmuştur.” Sonra da eklemiştin: “Biliyor musun, insan üzgün olunca günbatımının tadına daha iyi varıyor.”
“Demek sen kırk dört günbatımı izlediğin gün pek üzgündün?”

“Sevdiğiniz çiçek milyonlarca yıldızdan yalnız birinde bile bulunsa yıldızlara bakmak mutluluğumuz için yeterlidir. ‘Çiçeğim işte şunlardan birinde,’ deriz kendi kendimize.