Dunyoi Digar | Samandar Erkinjonov


Channel's geo and language: Uzbekistan, Uzbek
Category: Blogs


"The universe is change. Life is opinion." - Marcus Aurelius
linkedin.com/in/samandar-erkinjonov8
@Fargona_kitobxonlar_klubi
@anglisi_oson - for Tajik English learners
Contents: https://t.me/Bookvamper_2/174

Related channels

Channel's geo and language
Uzbekistan, Uzbek
Category
Blogs
Statistics
Posts filter




♻️ Alter ego
I thought I would be understood without words.

- Van Gogh, 3rd May of 1882


Men boshqalarga ko'rsatish, aytishni xohlamaydigan narsalarim juda ko'p o'ylab qarasam. Boshqa shaxsiyatim, boshqa olamimda hech qanday kutuvlarsiz olamda ijod qilib, ijodlarni kunu-tun tanovul qilib, hayotni har xil odamlari va go'zalliklari bilan yashagim keladi.

***

Yaqinda qaysidir kinodami, podkastdami eshitib o'zimda ham shundayligini sezib qoldim: Mening orzuyim yo'q.

Bundan tashqari, menda yilni birorta ajralib turadigan kuni yo'q. Shuning uchun tug'ilgan kuningizda yoki 8-martingizda tabriklamasam, mendan xafa bo'lmang - tabriklagan bo'lsam, nosamimiy bo'lganim uchun uzr. Shunchaki men uchun alohida kunlar mavjud emas. Har kun odatiy va oxirgisi - kimnidir qadrlashim uchun menga umumiy bayramlar sabab bo'lishini xohlamayman.

***

Boshqa qaysidir olamda - men o'ylagan Samandar Turkiyada adabiyot va kinolarni o'rganib, aktyorlik, kitob bloggerlik yoki sharhlovchilikni boshlagan - har kunini o'zi sevadigan olamga bag'ishlayotgan bo'lardi. Lekin juda imkonsiz yoki uzoq ham emas bu olam. Faqat oilam kutayotgan, umid bog'lagan "men"im g'alaba qozonishi uchun har doimam o'zimni bog'lolmaydigan olamimda yashashda davom etishim, ideal bo'lmagan yo'lda o'zimni topishim kerakligimni bilaman.

***

Kuchli alter egoni bo'lishini yaxshi, yomon taraflari bor. Yomonidan boshlasak, xohlagan kuningiz va davringizda kichik/katta ekzistensial krizisga moyilligingiz yuqori bo'ladi. Shuning uchun, tartibsiz hayot tarzi men uchun 50/50 degani - haftani yarmi juda produktiv, qolgani krizisdan chiqish vaqti. Yaxshi tarafiga to'xtalsak, ijodkorlik va o'zini ko'rsatishdan uyalmaslik(rol o'ynash, nutq ijro etish vahokazolar). Ko'pchilik real hayotda meni sokin ko'rishga o'rganib qolganiga, rol o'ynash, sharhlovchilik qilish yoki suxandonlikda potensialim borligini bilmaydi. Universitetda eng yaxshi va oson oladigan ballarim - aynan prezentatsiyalardan.

***

Sizda ham shunaqa egolar ko'p bo'lsa va ularni tushunib, yaxshi tarafga o'zgartirish qilmoqchi bo'lsangiz - Karl Yung bu masalada sizga juda yaxshi suhbatdosh bo'la oladi.

Yoki Mr. Nobody, Fight Club, Donnie Darko, Enemy, The Machinist kabi filmlar sizni intellektual ehtiyojingizni qondirishi mumkin.

***

Balki aynan shu biz qabul qilolmaydigan, ko'rsatishdan qo'rqadigan boshqa shaxsiyatimiz(alter egoyimiz) bizni postlar yozishga, har xil turdagi san'at turida bizni o'zimizni ko'rsatishga undar. Misol uchun, men buyerda yuboradigan qo'shiqlarni 50 foizi - aynan boshqalar men haqimda bilishini xohlagan matnlarni o'z ichiga oladi.


🌠 Namunalar

📌 Bu videoni ham ko'rsangiz bo'ladi - jonli sahnalarda qanday noyob va mukammal estetikani ishlatishini.


Estetika qiroli

Yaqinda Wes Anderson kinomatografiyasini o'rganib, prezentatsiya qilgandik. Shu prezentatsiyani biroz boyitib, jonli audio chat qilmoqchiman.

Ushbu filmlardan birortasini ko'rganmisiz?








A bitter ending is better than an endless bitterness.

If you have never watched an Iranian movie or don't think they can impress you like Hollywood thrillers do — watch this movie. It feels so real, the camera movement and actors have done a great job - even without a high-budget production, elaborate sets, or special effects.

Also, as an Uzbek or Tajik, you will feel a sense of belonging through the culture, environment, and people's values.

And I realized from the last two Iranian movies I watched (the other one was Where Is the Friend's House) that I can watch them without English subtitles. My Tajik is enough to understand the main context.

#movies


https://oyina.uz/uz/article/3556

Qiziq mavzu ekan rostanam. Kelajakda noyob brend qilmoqchi bo'lsangiz, o'zimizni miflarga qaytib biror nom topsangizam yeydi degani bu.


Gap isboti bilan degandek)


5 ta har xil mavzulardagi fikrlarim, o'ylab yurgan narsalarim

Kanalda rangbaranglik va tabiiylik qo'shaylik)

P.S. 1.5x da ham eshitsangizam bo'ladigan gapirish ritmim bor.


https://oyina.uz/uz/article/3552

Ikkinchi maqola ham chop etildi, bu safar ko'proq o'rganishga to'g'ri keldi. 16 ta manba ishlatilgani ham bunga isbot.

Mendan oldin Ziyoda opam, "Bu maqolani o'zini adabiyotga daxldorman degan har bir kimsa o'qishi shart deb hisoblayman.", deya eng yaxshi intriga berib bo'libtilar.

P.S. Rasmda ChatGPT bu maqola qaysi savollarga javob berishini aytib o'tyapti.


Video is unavailable for watching
Show in Telegram
2 kun tayyorlangan quizingizni 10 daqiqada tugatganizda:

Spoyler: Bugun bir audiolashamiz.


Forward from: Adabiy jarayonlar
Zarina opaning hikoyasi:

Ziyoda sizni ko'rib yoshligim esimga tushib ketdi. Erim bilan sevishib yurgan kezlarim oilamning moddiy ahvoli uchalik yaxshimas edi. Oyoq kiyimimdan suv o'tsa ham, yangisini olgani og'rinardim. Borib-borib shu darajaga yetdiki, men oyoqkiyim butun va issiq bo'lishi kerak, degan tushunchani unutib yubordim. Bir kun yigitim (erim) bilan ovqatlangani bordik. Yomg'ir yog'ayotgandi. Keyin yur aylanamiz, dedi. Yomg'ir tinsin dedim. Aylanishda ham ko'lmaklarni bosmaslik uchun chekkasidan o'tardim. U nimanidir sezgandek, yur seni bir joyga olib boraman, dedi. Askiya bozorga bordik. Nega keldik, desam, nima meni bilmaydi deb o'ylaysanmi? Yomg'ir tinishini kutishing, ko'lmaklarni aylanib o'tishingni sezmadi o'ylaysanmi, deb oyog'imga krasovka olib berdilar. O'shanda ham, ma, kiyib ko'r, deb uzatgandi. Yo'q, razmerini ko'rdim, tushadi, olaveramiz, dedim. Shunda u tashqariga chiqib, tez qaytdi-da, menga kursi uzatib, o'zi bilan to'sdi-da, ichki cho'ntagidan yangi paypoqni yashirib berdi. Keyin oyoq kiyimimni almashtirb oldim. Yana aylandik. Ko'lmaklarni aylanib o'tayotsam, hoy jinni, endi aylanib o'tmasang ham bo'ladi, dedi.
Men qayerdadir o'qiganman: "Kimningdir yonida bo'lganingda, ichingda kapalak uchgandek bo'lsa, o'sha inson sening taqdiringdir". Bu fikrga qo'shilmayman, taqdiring kapalak uchishi bilan belgilanmaydi. Hayotda boshqacha: kimningdir yonida o'zingni erkin his qilsang, qorning ochsa, xohlaganingcha ovqatlana olsang; uyqing kelsa, uxlab qololsang; yig'laging kelsa, yig'lab ololsang, ana o'sha inson haqiqiy muhabbating va taqdiringdir.

@uzbekmunaqqidi






You're face to face
With the man who sold the world




Noma'lum maktublar (3)
Qadrli do'stim,

Bu mening senga uchinchi maktubim. Bugun senga Alber Kamyuning "Vabo" asari haqida yozishga qaror qildim. Asar meni shunchaki hayajonga solibgina qolmay, balki insoniyat, mavjudlik va axloqiy tanlov haqida chuqur o'ylashga majbur qildi.

Bilasanmi, Kamyu absurd falsafasi haqida ko'p gapiradi - ya'ni, hayotning ma'nosizligi va biz shunga qaramay ma'no izlashimiz o'rtasidagi ziddiyat haqida. Oran shahridagi vabo epidemiyasi xuddi shu absurdning timsoli. Odamlar azob chekishadi, o'lishadi, lekin buning mantiqiy sababi yo'q. Xuddi bizning hayotimizdagi ko'p narsalar kabi.

Doktor Riening kurashi meni o'ylantiradi: Xudoga, hayotning oliy ma'nosiga ham ishonmaydi, lekin baribir bemorlarni davolashda davom etadi. Nima uchun? Chunki bu - uning isyoni. Absurdga qarshi isyon. Sen ham shunday deb o'ylaysanmi - ba'zan ma'nosiz bo'lib tuyulgan ishlarni qilishda davom etish ham bir turdagi qahramonlikmi?

Tarru obrazi orqali Kamyu muhim savol ko'taradi: inson mukammal bo'lmasa ham ezgulik qila oladimi? Va qahramoni orqali yana o'zi javob beradi: "avliyo bo'lmasdan turib ezgulik qilish mumkin". Men ham shunday deb o'ylayman. Ba'zan eng oddiy harakatlar – yo'ldagi qariyani yukini ko'tarib yuborib yoki kasal odamning qo'lini ushlab turish – qahramonlikdan kam emas.

Pandansu cherkovida ruhoniyning va'zi meni o'ylantirdi biroz, chunki u vaboni jazo deb atagandi. Lekin Rie bilan Tarru boshqa yo'lni tanlashadi - ular tushuntirib bo'lmaydigan azobni qabul qilishadi va unga qarshi kurashishadi. Sen qaysi yo'lni tanlagan bo'larding? Ba'zan tushunarsiz narsalarni tushunishga urinishdan ko'ra, ularga qarshi kurashish afzalroq emasmi?

Lekin bilasanmi eng qo'rqinchli narsa nima? Odamlarning befarqligi. Kottar kabi odamlar vaboni tan olmaslikka harakat qilishadi, chunki bu ularning qulay hayotini buzadi. Bugun ham shunday emasmi? Atrofimizdagi muammolarni ko'rmaslikka harakat qilamiz, chunki bu bizga noqulaylikni his qildiradi.

Gran menga alohida ta'sir qildi. U oddiy amaldor, lekin mukammal jumla yozish uchun yillar davomida harakat qiladi. Bu menga hayotimizni o'zini eslatadi - biz hammamiz nimadir mukammal, nimadir ma'noli narsa izlaymiz, garchi buni topa olmasligimizni bilsak ham.

Kitobning oxiridagi bayram sahnasi ramziy ma'noga ega. Ha, vabo ketdi, lekin u qaytib kelishi mumkin. Muhimi - kurashishni to'xtatmaslik. Rie aytganidek, vabo mikrobi hech qachon o'lmaydi. U kutadi. Xuddi yovuzlik, adolatsizlik, befarqlik kabi...

Men tushundimki, Kamyu bizga shuni aytmoqchi: hayot absurd bo'lishi mumkin, lekin biz kurashishda davom etishimiz kerak. Chunki aynan shu kurashda biz o'z insoniyligimizni saqlab qolamiz.

Sen bu haqda nima deb o'ylaysan? Absurdga qarshi kurashish - bu bizning insoniy burchimizmi? Yoki biz shunchaki taqdirga tan berishimiz kerakmi?

Doim seni eslab,
Noma'lum do'sting


O'zbekistondan 7 ta kitob olib kelgan bo'lsam, o'shalarni bittasi shu 95-yilda chiqarilgan Kamyuni "Begona"si edi, ichida "Vabo"si bilan.

Qaranglar, o'sha yillari nashriyotlar kitob oxirida qanday betlar qilishgan ekan. Buyam o'sha payti sinab ko'rilgan bir eksperiment bo'lsa kerakda, lekin hozirgi zamon o'quvchisi uchun g'alati bo'lsa kerak.

20 last posts shown.