#НАСТАРИН 87.
#Дилором_Қосимова
—Тушинмадим? Сен менга қачон қўнғироқ қилгандинг, Латофат жавоб берди? -Сардор ака тушунарсиз қарадилар.
—Буни ҳозир аҳамияти йўқ. Аҳамиятли нарса саволимга жавоб беринг. Ўртангизда нима бор?
—Менга ишонасанми? -энди жазавам қўзиди. Менга нима бўляпти ўзи билмайман. Аммо гумонларим миямни қисиб қўйяпти.
—Етар! Қачонки Латофат опа ҳақида бир нима сўрасам. "Менга ишонасанми?". Деб гапни бурасиз.
Ишонмайман сизга эшитяпсизми? Ишонмайман!
Сабаби ишончим учун нимадир қилмадингиз.
Очиқчасига бир нима айтмайсиз.
Нимани яширяпсиз?
—Ҳеч нарса! Сени шифокорга олиб бораман. Жуда асабий бўлиб қолдинг охирги пайтлар.
–Яна гапни буряпсиз. -билмадим эрталабдан асабим бузилганига, бошимга кучли оғриқ турди. —Яна буряпсиз гапни. Мендан нима яширяпсиз ўзи?
—Ҳеч нарса яширганим йўқ. -энди Сардор ака тутоқиб бақириб бердилар. —Аёл кишисан, тиллашмай жим бўл. Мени аҳмоқона саволларинг билан бошимни қотирмай. -бу гапдан қочиши мени баттар тутоқтирди.
—Сиз эса, Эркак кишисиз. Мард бўлиб саволимга жавоб, беринг. Айби бор қиздек гапдан қочмай.
—Нима дединг? -шу онда мени бўғиб олди. —Тилингга эрк берма Настарин. -неча кунлик, тарқоқ ўйлар, дайди ҳаёллар сабаб руҳий чарчоқ сезаётгандим.
Бу суҳбатимиз менга оғирлик қилди. Сардор ака жаҳлдан қизариб мени боғиб тураркан. Тобора ҳаво етишмай қолди. Кўзларим ўзимга бўйсунмай юмилиб кетди.
#Дилором_Қосимова
—Тушинмадим? Сен менга қачон қўнғироқ қилгандинг, Латофат жавоб берди? -Сардор ака тушунарсиз қарадилар.
—Буни ҳозир аҳамияти йўқ. Аҳамиятли нарса саволимга жавоб беринг. Ўртангизда нима бор?
—Менга ишонасанми? -энди жазавам қўзиди. Менга нима бўляпти ўзи билмайман. Аммо гумонларим миямни қисиб қўйяпти.
—Етар! Қачонки Латофат опа ҳақида бир нима сўрасам. "Менга ишонасанми?". Деб гапни бурасиз.
Ишонмайман сизга эшитяпсизми? Ишонмайман!
Сабаби ишончим учун нимадир қилмадингиз.
Очиқчасига бир нима айтмайсиз.
Нимани яширяпсиз?
—Ҳеч нарса! Сени шифокорга олиб бораман. Жуда асабий бўлиб қолдинг охирги пайтлар.
–Яна гапни буряпсиз. -билмадим эрталабдан асабим бузилганига, бошимга кучли оғриқ турди. —Яна буряпсиз гапни. Мендан нима яширяпсиз ўзи?
—Ҳеч нарса яширганим йўқ. -энди Сардор ака тутоқиб бақириб бердилар. —Аёл кишисан, тиллашмай жим бўл. Мени аҳмоқона саволларинг билан бошимни қотирмай. -бу гапдан қочиши мени баттар тутоқтирди.
—Сиз эса, Эркак кишисиз. Мард бўлиб саволимга жавоб, беринг. Айби бор қиздек гапдан қочмай.
—Нима дединг? -шу онда мени бўғиб олди. —Тилингга эрк берма Настарин. -неча кунлик, тарқоқ ўйлар, дайди ҳаёллар сабаб руҳий чарчоқ сезаётгандим.
Бу суҳбатимиз менга оғирлик қилди. Сардор ака жаҳлдан қизариб мени боғиб тураркан. Тобора ҳаво етишмай қолди. Кўзларим ўзимга бўйсунмай юмилиб кетди.