Ўткан асрнинг бошларигача аёллар уй бекалари эдилар, барчаларининг илми ва ҳунарлари бўлиб бошланғич таълимни фарзандларига тўлиқ берганлар.

Иккинчи жаҳон урушидан кейин ишчи кучига эҳтиёж ошгани боис аёлларни ҳам уйдан чиқариш сиёсати олиб борилди.
Смеслар, памперслар ўйлаб топилди. Оналар болаларига кўкнори ичириб ухлатиб далаларда ишлашди.
Ҳозирги кунда диазолин, фенибут ичиришга алмаштиришди.
Болалар планшетда ютубда, Болажон, Ақлвой каналида «тарбия» оляптилар.

Оналар фарзандларига керакли даврларда тарбия фундаментини қўймаяптилар, ҳарфларни, 1+1 ни ҳам ўргатолмай почемучкага олиб боришяпти, ўз ҳаққини билсин деб, ҳаёт тарбиялайди, боғча, мактаб тарбиялайди деб ташлаб қўйишяпти,
оқибатда жамиятга тарбиясиз «ҳўкизлар» етишиб чиқяпти.

«психологик» тренингларда тарбияланаётганлари эса жуда ачинарли, афсус...

✍Nargiza Qurbonova

https://t.me/YaqinOzbek