Abdulqodir Samarqandiy

ТЎХТАНГ
Имом Бухорий роҳимаҳуллоҳ ўзининг “Саҳиҳ”ида ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ҳадис келтиради:
“Уяйна ибн Ҳисн жияни Ҳурр ибн Қайснинг уйига меҳмонга келди. Ҳурр ибн Қайс халифа ҳазрати Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳунинг яқинларидан эди. Уяйна Ҳуррга деди:
-Сен Умарга анча яқинсан. Унинг олдига киришимга ёрдам бер!
Ҳурр Умар розияллоҳу анҳудан Уяйнанинг кириши учун изн сўради. Умар розияллоҳу анҳу изн берди. Уяйна халифанинг ҳузурига кириши билан деди:
-Эй Хаттобнинг ўғли! Сен бизга кўп нарса бермаяпсан, бизнинг устимизда адолат билан ҳукм қилмаяпсан!
Умар розияллоҳу анҳу ғазабланиб уни жазоламоқчи бўлди. Шунда Ҳурр ибн Қайс деди:
-Эй мўъминлар амири! Аллоҳ таоло Пайғамбарига: “Кечиримли бўл, яхшиликка буюр ва жоҳиллардан юз ўгир!”, деган. Бу жоҳиллардан!
Умар розияллоҳу анҳу Ҳуррдан бу оятни эшитиб дарҳол ўзини босиб тўхтади. У Аллоҳнинг китоби олдида дарҳол тўхтаб қолар эди!”.

Биз ҳам шундай бўлишимиз керак. Аллоҳнинг китоби олдида, унинг ҳукмлари олдида тўхташимиз лозим. Кибр-ҳавойимиз гуноҳ томон тортмасин. Шайтонга имконият бермайлик!
Оят олдида тўхташимиз лозим. Унда ҳукм бор. Ҳадис олдида тўхташимиз керак. Унда қайтариқ бор. Насиҳат олдида тўхташимиз лозим. Бунда иршод бор…
Ёдимиздан чиқмасин, Иблисни кибр ҳалок қилган!

Айём муборак!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

САТР
Имом Табароний роҳимаҳуллоҳнинг “Ал-авсат” ида, Абу Нуъаймнинг “Ҳиля”сида келади:
“Ҳармала ибн Зайд Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг ҳузурларига келиб ўтирди ва деди:
-Эй Аллоҳнинг Расули! Иймон мана бу ерда!
У шундай деб тилини кўрсатди. Сўнгра кўксини кўрсатиб деди:
-Мунофиқлик эса мана бу ерда. Аллоҳни деярли эсламаймиз!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам уни тинглаб бироз сукут қилиб турдилар ва уни дуо қилдилар:
-Аллоҳим! Унга ростгўй тил, шукр қилувчи қалб бер. Унинг қалбига менинг ва мен яхши кўрадиганларнинг муҳаббатини сол. Унинг ишини яхши томонга ўзгартир!
Шунда Ҳармала деди:
-Менинг мунофиқ дўстларим бор. Мен уларнинг бошлиғи эдим. Уларни сизга кўрсатайми?
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
-Ким бизнинг олдимизга сенга ўхшаб келса биз унинг учун сен учун истиғфор айтганимиз каби истиғфор айтамиз. Ким мунофиқликда давом Аллоҳ унга етарлидир. Ҳеч кимнинг пардасини йирта кўрма!”.

Исломнинг гўзаллигини қаранг!
Бир мунофиқ келиб мунофиқлигини тан олаяпти. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам унга истиғфор айтиб ҳаққига дуо қилаяптилар. Шерикларини айтмоқчи бўлганида уни бундан қайтараяптилар…
Бировни гуноҳ устида кўрсангиз уни худди ўзингизнинг гуноҳингизни яширганингиз каби яширинг.
Кимдир сизга бошқаларнинг айбини, гуноҳ қилганини етказса худди ўзингизнинг айбингизни ўзгаларга айтмаганингиз каби уни ўзингизда қолдиринг. Занжир қилманг.
Бошқа хонадонлар муаммосига кўзингиз тушса уни худди ўз муаммойингиз каби яширинг. Ҳатто айб бўлмаса ҳам эгасига озор етмаслиги учун ошкор қилманг.
Инсонлар эҳтиёжлари билан тил топишиб яшаб кетишади, аммо эҳтиёжларини ўзгалар кўришини умуман ёқтиришмайди!!!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

МАСЪУЛИЯТ
Ибнул Асир роҳимаҳуллоҳнинг “Усдул ғоба фий маърифатис саҳоба” номли китобида келади:
“Халифа Умар ибн Хаттоб розияллоҳу анҳу Бишр ибн Осимни Ҳавозиндаги садақа ва закотларга масъул қилиб тайинлади. Аммо Бишр Ҳавозинга боришга шошилмади. Умар розияллоҳу унга учрашиб деди:
-Нега Ҳавозинга бормадинг?! Сенга халифага итоат қилиш вожиб эмасми?!
Бишр деди:
-Вожиб, аммо мен Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламдан шундай деганларини эшитганман:
“Ким мусулмонлар ишидан бирор ишга бош бўлса уни қиёмат куни сирот кўприги олдига олиб келишади. Агар яхши ишлаган бўлса нажот топади, агар ёмон ишлаган бўлса жаҳаннамга етмиш йиллик масофага қулайди!”.
Умар розияллоҳу анҳу унинг олдидан хафа бўлиб, маҳзун ҳолида қайтди. Йўлда уни Абу Зарр розияллҳу анҳу кўриб қолиб деди:
-Эй Умар! Нега хафасан?!
Умар розияллоҳу анҳу деди:
-Нега хафа бўлмай?! Менга Бишр ибн Осим шундай-шундай деди! Мендан бу халифаликни оладиган бирор киши борми?!”,

Инсонларга бошлиқ бўлиш шараф эмас, мажбуриятдир. Амалдор бўлиш фахр эмас, масъулиятдир.
Оила бошлиғи, маҳалла раисидан тортиб мамлакат раҳбаригача барчанинг гарданида катта масъулият бордир. Мансаб пора билан сотиб олинадиган нарса эмас. Мансабдор қиёматда қўл остидагиларнинг ҳар биридан шахсан сўралади.
Агар бирор ишга масъул бўлиб қолсангиз Аллоҳдан қўрқиб Унга итоат қилинг бўлди, нажот топасиз. Акс ҳолда масъулиятдан қутилинг, мансабдан четланинг ва ўзингизни дўзахдан қутқаринг!!!

Хайрли тонг азизлар!!!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov

ҲАҚ ВА БУРЧ
Имом Аҳмад роҳимаҳуллоҳ ўзининг “Муснад”ида Ҳусойн ибн Миҳсон розияллоҳу анҳудан ҳадис келтиради:
“Аммам ўзининг бир эҳтиёжи билан Набий саллоллоҳу алайҳи ва салламнинг олдиларига келди. Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам ундан сўрадилар:
-Эринг борми?
Аммам деди:
-Ҳа!
-У билан қандай муносабатдасан?
Аммам деди:
-Унинг олдига фақат ишим тушганида, муҳтож бўлганимда бораман!
Набий саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар:
-Унинг наздида ўрнинг қандайлигига қарагин. У сенинг ё жаннатинг ёки дўзахингдир!”.

Баъзи аёллар оилада ўзини хўжайин ҳисоблайди. Бу энг жирканч нарсадир. Эркак унинг наздида қул. Унинг орзуларини рўёбга чиқарадиган, ҳеч бир эвазсиз хизмат қиладиган хизматкордир гўё!
Баъзи эркаклар ҳам оилада ўзини замонаси султонидек тутади. Хотинини жория, хизматкор, ҳеч бир эвазсиз лаззатини қониқтирадиган жонзот деб билади…

Аёллар ҳам куни келиб эрига яхшилик ила итоат қилганидан, у билан яхши умр кечирганидан, аёллигидан сўралади.
Эрлар ҳам аёлига кўрсатган раҳмати, муҳаббати, эҳтироми, хизматидан сўралади.
Ҳар қандай ҳақ олдида албатта бурч ҳам бор. Ҳаққингизни сўрашдан олдин бурчингизни ҳам эслаб қўйинг!

Хайрли кун!

https://t.me/Abdulqodir_Polvonov