Muslima_ayol_kundaligi

Бойларга ҳасад билан қадалган назаримни бечораларга қараш билан даволар эдим...

👉Бир қиз шундай ҳикоя қилади:

«Ёшлигимда кўчада юрсам, одамлар миниб юрган янги, қимматбаҳо машиналардан кўзимни узолмай қолардим. Баланд-баланд уйлар, виллалар ҳақида ўйлаб, бу уйлар, машиналарнинг эгаларига ўхшаб бой-бадавлат бўлишни орзу қилардим. Кийим-кечак, соат дўконларининг ёнидан кета олмай қолардим. Бунга онам сабабчи бўлган, деб ўйлайман, чунки онам кўпинча мени ўзи билан бирга бозорларга, дўконларга, дугоналари билан учрашувларга олиб борарди, улар билан фақат янги модалар, тақинчоқлар, хуллас, дунё матоҳлари ҳақида соатлаб гаплашиб ўтирарди. Мен эса ҳамма гапни эшитиб, маҳлиё бўлиб ўтирардим.
Бир куни ҳаётимда катта бурилиш юз берди. Ҳайит байрами куни эрта тонгда отам билан ҳайит намозига чиқдик. Ўзи чиқмоқчи эмасдим, чунки онам менга ўзим хоҳлаган кўйлакни олиб бермагани учун бутун дунёдан хафа эдим. Йўлда машинада кетаётган эдик, отам шарбатлар, ширинликлар сотиб ўтирган бир аёлни кўрсатиб, шундай деди: «Анави аёлни кўряпсанми? Етимлари борга ўхшайди. Бугун байрам. Унинг эса кўнглига байрам сиғмаяпти. Болаларининг қорнини тўйдириш учун шундай кунда ҳам кўчада ўтирибди. Бошқа ҳеч қандай чораси қолмаган аёлгина байрам куни кўчада ўтириб, нарса сотиши мумкин. Биз бўлса чиройли кийимларда, атирларни сепиб олиб, ўз машинамизда намозга кетяпмиз. Сени қара-ю…»
Мен кўчадаги фақир одамларни худди умримда биринчи марта кўраётгандек, анграйиб қолдим. Тўғрироғи, уларга биринчи марта аҳамият бериб қарашим эди. Олдинлари уларни кўрмаган ҳам эканман, тавба. Чунки кўзларим фақат бойларга қадалган эди. Шу кундан бошлаб кўчадаги бою камбағалга баравар қарайдиган бўлдим. Олдимдан дабдабали машина ўтса, уни кўриб, ўзимни бечора ҳис қилардим, лекин унинг ортидан эски кийимлардаги қора ишчиларни кўрсам, ўзимни бой ҳис қилардим. Шундай қилиб, бойларга ҳасад билан қадалган назаримни бечораларга қараш билан даволар эдим. Кунлар ўтиб, қўли калта одамларга кўпроқ эътибор берадиган бўлдим. Натижада уйга маҳзун ҳолда эмас, Аллоҳнинг неъматларига, марҳаматига шукр келтириб қайтадиган бўлдим».

📚Абдуллоҳ Абдулмуътий Ҳуда Саъид Баҳлулнинг "Қулоғим сенда, қизим!" китобидан.

®@BintuSodiq

Yaqinlaringizga ulashib reaksiya qoldirishni unutmang 🥰

@Muslima_ayol_kundaligi1

📿Истиғфор қандай айтилади?

🔖Ўқилиши: «Астағфируллооҳ».
✅Маъноси: «Аллоҳдан (гуноҳларимни) кечиришини сўрайман!»

🔖Ўқилиши: «Ғуфроонака».
✅Маъноси: «Ё Аллоҳ, гуноҳларимни кечир!»

🔖Ўқилиши: «Астағфируллооҳа ва атуубу илайҳ».
✅Маъноси: «Аллоҳдан кечирим сўрайман, Унга тавба қиламан!»

🔖Ўқилиши: «Астағфируллооҳаллазий лаа илааҳа иллаа ҳувал ҳайюл қойюм, ва атуубу илайх».
✅Маъноси: «Ундан Ўзга илоҳ йўқ, доим тирик, ҳар нарсага гувоҳ бўлувчи Аллоҳга истиғфор айтаман, тавба қиламан!»

🔖Ўқилиши: «Субҳаанака ва биҳамдика астағфирука ва атуубу илайк».
✅Маъноси: «Ё Аллоҳ! Сен ҳар қандай нуқсондан Поксан, ҳамду санога фақат Ўзинг лойиқсан. Сенга истиғфор айтаман, тавба қиламан!»

🔖Ўқилиши: «Субҳаанакаллооҳумма ва биҳамдика ашҳаду аллаа илааҳа иллаа анта астағфирука ва атуубу илайк».
✅Маъноси: «Ё Аллоҳ! Сен (барча айб-нуқсонлардан) Поксан. Сенга ҳамд айтаман, Сендан бошқа илоҳ йўқлигига гувоҳлик бераман, Сенга истиғфор айтаман, тавба қиламан!»

🔖Ўқилиши: «Аллооҳумма мағфиротука авсау мин зунуубий ва роҳматука аржаа ъиндий мин ъамалий».
✅Маъноси: «Ё Аллоҳ! Сенинг мағфиратинг гуноҳларимдан кенг, менинг наздимда раҳматинг амалимдан умидлироқдир».

📚«Истиғфорнинг 40 хосияти»

👉🏻 ИЛМНИ ЯҚИНЛАРГА
ЮБОРИБ СИЗ ХАМ САВОБ
ОЛИНГ!!

®@Kunlik_Duolarim

Yaqinlaringizga ulashib reaksiya qoldirishni unutmang 🥰

@Muslima_ayol_kundaligi1

Бир кишининг яккаю ягона ўғли бор экан. У балоғат ёшига етибди. Бир кун отасидан қандай касб танлаш ҳақида маслаҳат сўрабди:
- Бирор касбни танлашинг ўзингга боғлиқ, - дебди ота.
- Энг яхши касб ўғрилик бўлса керак,-дебди ўғил.
- Майли, кўшнимизнинг қўчқорини ўғирлаб кўр-чи, - дебди ота.

Ўғил қўшнисининг қўчқорини ўғирлаб келибди. Отаси ўзини хурсанд кўрсатиб:
- Яша, ўғлим, зўр иш қилдинг. Энди иккимиз маза қилиб уйдан чиқмай шу қўйни еймиз.
Ота-ўғил бир ҳафта маза қилишибди. Кўйни батамом еб бўлишгач, ўзларини тарозига тортишибди. Ота ўн кило семирибди, ўғил эса ўн килога озибди. Ўғил ҳайрон бўлиб отасига боқибди. Ота кулиб:
- Эй нодон, сен ўғирлаган қўйнинг пулини ўша куни кўшнига бериб кўйганман. Шунинг учун, хотиржам семирдим. Сен бўлса бир ҳафта азоб ичида яшадинг! Шу сабаб оздинг. Ўзингга ҳалол касб танла, шунда у дунёйинг хам, бу дунёйинг ҳам обод бўлади, - дебди.

P.S.: Ҳаром буюрмайди дегани шу бўлса керак-да! Ҳар биримиз фарзандимизга ёшлигидан ҳалолликни ўргатмас эканмиз, бутун умр порахўр амалдорлардан нолиб ўтиб кетаверамиз!

©@adolat_kuychisi

Yaqinlaringizga ulashib reaksiya qoldirishni unutmang 🥰

@Muslima_ayol_kundaligi1