#hikoyalar
OVCHI 94-qism
Abdulloh bir uy bo‘lib uvillab yig‘lab dunyoni boshiga ko‘tarayotgan ayollardan jahli chiqdi.Yoshligida otasining onasiga buvisi o‘lganda bergan tanbehi yodida.
"Vafot bo‘lganlarning yaxshi sifatlarini aytib eslanglar”, - degan muborak hadislarining ma’nosidan ham ayon bo‘lib turibdiki, vafot etgan odamni yodlash xotin-qizlar soch yulib, yoqa yirtib, ko‘kragiga urib yig‘lash emas, balki faqat uni tanigan-bilgan, qo‘ni-qo‘shnilar, yoru birodarlar va qarindosh-urug‘lar yig‘ilib duolar qilib yodlashsa kifoya.Yig‘lab chirillab marhumani battar bezovta qilasiz axir!".
Abdulloh Nargizani topa olmadi.Keldi-ketdi ichida qiz ko‘rinmasdi.Uni hovli chetidagi kichik omborxonadan topdi.Qiz bag‘riga dadasini rasmini bosgancha yig‘lab o‘tirardi.
-Nargizaaa..-dedi Abdulloh uning abgor holatidan kuyunib.
-sizzz...-Nargiza unga qarab alamli jilmaydi-Alloh meni yomon ko‘radi..u dadamni tortib oldi,axir dadam hech ham yonimda bo‘lmagan..men ularni diydoriga to‘ymadim..menga pul kerak emasdi,mehr kerak edi..baribiram uylanib olgan ekanlar uyoqda,bor mehrini o‘sha ayoliga o‘sha qiziga bergan menga emas!
Nargiza baland ovozda yig‘lay boshladi.Abdulloh sekin borib qizni mahkam quchdi.
-bu nima deganingiz? Allohga shirk keltirmang..hatto qadimda ham Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:«Saodat asrida bir yigit Payg‘ambarimiz alayhissalomga otasidan shikoyat qilib keldi. Ajablanmang, Nargiza. Afsuski, bugun siz ham otangizdan shikoyat qilayapsiz. Hozir ham ba’zan padaridan norozi nodonlar uchrab turadi.Shikoyatga qarang: “Yo Rasululloh, otam mentopgan hamma molimni ishlatib yuboryapti. Bunga uning haqqi bormi?” dedi. Payg‘ambarimiz alayhissalom: “Otangni chaqirib kel”, dedilar. Ota bechora o‘g‘li Rasulullohga shikoyat qilganini sezdi.(Tasavvur qiling-a, dunyolarga rahmat Payg‘ambarimiz alayhissalomga o‘g‘il otasidan shikoyat qilsa-ya?! Bu ota uchun qanchalik or).
Ota o‘g‘liga: “Sen ketaver, men ortingdan yetib boraman”, dedi. Ota shoirtabiat inson ekan. Yo‘l-yo‘lakay o‘g‘lidan qattiq ranjiganidan she’r to‘qidi. Lekin u farzandini ehtiyot qilib, she’rni tiliga ham chiqarmadi. Dilidan o‘tkazdi, xolos. Shu payt Jabroil alayhissalom Payg‘ambarimiz alayhissalomning oldilariga tushib: “Yo Rasululloh sollallohu alayhi va sallam, sizga Alloh taolo salom aytdi. Hozir oldingizga bir mo‘ysafid odam kelyapti. Undan ichida to‘qigan, ammo tiliga chiqarmagan narsani aytib berishini so‘rang”, dedi.
Haligi odam kelgach, Payg‘ambarimiz alayhissalom undan: “O‘g‘lingiz shikoyat qilyapti, topgan molu dunyosini – pullarini ishlatib yuborar ekansiz”, dedilar. Ota: “Yo Rasululloh alayhissalom, o‘g‘limdan so‘rang-chi, uning topganlarini o‘zim uchun ishlatibmanmi? Hammasini opa-singlisiga, amma-xolasiga berdim-ku”, dedi.
Shu gapdan so‘ng Rasulimiz alayhissalom: “Mayli, qo‘yavering. Siz hozir kelayotganingizda, ichingizda to‘qib, tilingizga ham chiqarmagan narsani aytib bering”, dedilar. Haligi ota hayron qoldi. Payg‘ambarimiz alayhissalomga yana bir karra imon keltirib: “Siz haqiqiy Rasululloh ekansiz. Axir, buni men hatto tilimgayam ham chiqarmagan edim, qalbimdan o‘tkazgandim, xolos. Qayerdan bildingiz?” deb so‘radi. U zot: “Menga bildirildi”, dedilar.
Haligi odam she’rni aytib berdi farzandi yoshligida ko‘p kasal bo‘lgan chog‘i, shuni esladi ota
⬇️⬇️⬇️⬇️