zuhurot

oh, bugungi kunni men butun umr eslab oʻtsam kerak. bugun men tongning gʻira-shira qorongʻuligida yashash otliq maʼvoda qoʻnim topdim. bu qoʻnalgʻa shu qadar huzurbaxsh ediki, havoni entikib-entikib simirardim. toʻymasdim. qayta va qayta takrorladim. yuzimga tabassum oʻrmaladi. ajib bir sakinatga erishgandim. xuddi Siddhartha kabi. yashash va nafas olishning tub mohiyati menga oʻz sirlarini ochiqladi. nafas olish yashashni anglatmaydi. yashash anglam bilan bogʻliq. anglaganing qadar yashashning tub mohiyati zohir boʻlaveradi. anglamlarsiz nafaslar maʼnosiz va joʻn.

azizim, sen ham yashagin. ❤️

@zuhurot

qizimga maktub (3)

salom, ona qizim. mendan rosa xafa boʻlgandirsan-a? axir senga koʻpdan beri maktub yoza olmayapman. har gal kundalik rejalarimda senga maktub yozish — «qizimga maktub yozish»ni qayd etyapman-u, amalda bajara olmayapman, onajon. kechasi uygʻotgichni 4.00 ga toʻgʻrilagandim. lekin bir necha marta alahsirab uygʻonib ketdim. bildimki, endi uxlay olmayman. xayolimga yalt etib senga maktub yozish keldi.

qizim, senga har gal maktub yozganimda yigʻlayman. hozir ham dadangning koʻzlari namlandi. bilasanmi, kirlangan qalbim sen haqingda oʻy surishim hamano musaffo bir holga keladi. chirkinliklar oʻrnini allanechuk begʻuborlik egallaydi. sening tugʻilishing moʻjizaning oʻzginasi boʻladi. chunki oʻsha kuni men ham qaytadan dunyoga kelaman. senga loyiq ota boʻlib hayotga qaytaman.

onajon, men oʻquvchilarimni ham «qizim» deb chaqiraman. ularni biram yaxshi koʻramanki, buni soʻzlar bilan ifodalay olmayman. har birining oʻzgacha dunyosi bor. masalan, 4-y sinfidagi Ziyodani olaylik. kamgap, oʻzimga oʻxshagan ogʻir-bosiq. ammo u rosayam tirishqoq. va u judayam his-tuygʻularga beriluvchan. baʼzan dars qilmagan oʻquvchilarga umumiy qilib dashnom beraman. koʻpchilik oʻziga olmaydi, ammo Ziyoda bildirmaygina yigʻlab oladi. buni sezaman, his qilaman.

4-g sinfida toʻrtta qizni alohida yaxshi koʻraman. ular: Mubashshira, Shodiyona, Muslima va Muhabbat. aslida, hammalarini yaxshi koʻraman, ammo u toʻrtalasi allanechuk boshqacha. ajralib turadi yoki men «ajratib» olganman. ayniqsa, Mubashshiraning ustoz soʻzini choʻzib, erkalanib «ustooooz» deyishi menga juda yoqadi. (shu oʻrinda yuzimga tabassum yugurdi). uning ovozi ham bochqacha-da, qizim. oʻzing bir eshitsang eding. biror kun oʻziga sezdirmaygina yozib olaman ovozini. sen tugʻilsang, birga eshitamiz. umuman olganda, bolalardagi begʻuborlik meni-da begʻubor qilib qoʻyadi, meni-da bolaga aylantiradi ular.

shu desang, payshanba kuni 4-sinflarga takrorlash darsini oʻtdim. undagi mashqlarning birida partadoshlar oʻzaro bir oʻyinni oʻynashi kerak edi. qarasam, Muslimaning sherigi yoʻq. shunda nima qildim, bilasanmi? uning yoniga oʻtirdim-da, u bilan birga oʻynadim. bolaga aylandim. (yana bir tabassum)

qizim, sen bilan ham koʻp oʻynaymiz, birga dars tayyorlaymiz. yana ertalablari yugurishga chiqamiz. onang bir qoʻlingdan, men bir qoʻlingdan ushlaymiz, soʻng birgalikda yuguramiz. bu shunchaki qoʻlingni tutish emas, onajon. bu — sening qanotlaring boʻlishimiz ramzi. ha, ona qizim. biz — sening qanotlaringmiz. koʻklarni parvoz qilishingga bor kuchimizni sarf etamiz. qachonlardir bu qanotlar yoʻqlik qaʼriga singib ketadi. ammo uning oʻrni qalbingda yashaydi. uni asraysan-a, onajon?

onajon, yigʻlayapman. seni rostdan sogʻindim. katta-katta koʻzlaringni, qoʻngʻiroq sochlaringni, muattar iforingni... hammasini. bir safar senga yozgan maktublarimdan birini kursdoshlarimga oʻqib bergandim. ustoz ham jon-qulogʻi bilan eshitgandi. tugatganimda hamma qarsak chalgandi. keyin Aziza degan kursdoshim: «bu maktublarni unga qachon berasan?» (Aziza bilan hazillashib senlashamiz), — degandi. «esini taniganida», — degandim. Shunda u: «oʻlganingdan keyin kimdir unga maktublaringni berib tursa, yanayam taʼsirli boʻladi», — degandi.

bu taʼsirli boʻlishi mumkin, ammo men uchun qoʻrqinchli. samimiyatga yoʻgʻrilgan maktublarim sening qoʻlingga yetib bormasa-chi? allaqayerlarda qolib ketsa-chi?! yoʻq, qizim. bu boʻlmaydigan ish. chunki oʻzim uchun qadrli bu maktublar sen uchun ham qimmatli boʻlishiga ishonaman. bu maktublarni shaxsan oʻzim qoʻllaringga tutqazaman. mabodo, bu hayotdan koʻz yumsam, onangga tayinlayman. u senga beradi.

ona qizim, seni judayam yaxshi koʻraman.

Behzod yozdi

21.12.2024, 02.55

@zuhurot

shirinligini qarang. 🫠

@zuhurot

oʻlkamizda qish...

@zuhurot

bugun xuddi shimol yogʻdusini kuzatgandek boʻldim. atrof shu qadar tarovatli ediki, boshqa olamlarga tushib qolgan yangligʻ hayratlar ichra qoldim. tabiat oʻz goʻzalligini koʻz-koʻz qilgandek meni oʻziga jalb qilaverdi.

bu tasvirlar musavviri kim?
uning manzil, oshyoni qay(er)da?

hali biz tushunib ulgurmagan koʻpgina narsalar bor. ehtimol, bu sirlardan voqif boʻlmay dunyodan oʻtib ketarmiz. nima boʻlganda ham, umidni soʻndirmang.

@zuhurot