VATAN SURATI
Baʼzan kitoblar ham aldaydi, do‘stim,
Fikrlar tumtaroq, so‘zlar yaltiroq…
Sen Vatan suratin ko‘rmoqchi bo‘lsang,
Bobolarning o‘ychan ko‘zlariga boq.
Bu ko‘zlarda millat tarixi bordir,
Bu ko‘zlarda yashar xalqning qismati.
Yuz ellik yil sendan yashirilgan sir –
Oqsoch Turkistonning muqaddas xati.
Er bo‘lib ot mingan jasur To‘maris,
Qurbonjon dodholar yashar bu ko‘zda.
Hazrat Sohibqiron, Navoiy, Feruz,
Boburday podsholar yashar bu ko‘zda.
Bu ko‘zlarda chaqnar Cho‘lpon yulduzi,
Qodiriy bitgan cho‘ng tarix aksi bor.
Ibrohim Mo‘minning bo‘g‘ilgan sasi,
Shu ko‘z qarog‘idan hayqirar takror.
Momolarning o‘ychan ko‘zlariga boq,
Sen unda minglarning dardin ko‘rasan.
Urushlar, qirg‘inlar, qatag‘onlarning
Azobli kunlarning gardin ko‘rasan.
Bu teran nigohda qorishib ketgan
Xalqning dardu g‘ami, quvonchu baxti.
Ildizlari zamin qaʼriga yetgan,
Bu ko‘zlarda o‘sar Iymon daraxti.
Vatan – tarix asli, tarix – Vatandir
Agar egilmasin desang shu bayroq.
Shukrona aytgin-da bugungi kunga,
Keksalarning mag‘rur ko‘zlariga boq.
Ruhingga iliq bir nur to‘lar shunda,
Qadding ham bayroqday tik bo‘lar shunda!
Abdunabi Hamro