U ortidan qashqirlar ovozini eshitgan mahal oldindan belgilab qo'ygan lahad tomonga harakatlandi, u bilardi, bugun bo'lmasa ertaga yirtqichlar uni taqib qiladi shuning uchun bu lahadni kovlangan, bu lahad faqatgina o'txo'r hayvonlarni tutish uchun emas balki yirtqichlardan omonda bo'lish uchun ham qazilgan edi. Yugurib borarkan oz qolganini his qildi, oz qoldi, chirigan ikki qarag'ayning o'rtasiga keldida daraxt shoxlari va chirmoviqlar bilan panjarasimon qilib yasalgan va yerga yotqizilgan qopqog'ni ko'tardi, so'ng qarag'ay shoxidan yerga tushib turgan arqonga osilganicha chuqurlik tomon tushib bordi, vanihoyat, muallaqlikdan qutulish uchun bir ikki o'zini chayqatdi, shu holda bolaligini esladi, o'sha qadrsiz bolalik; u uchun hech kim arqondan halinchak qurib bermagan va uni hech kim orqasidan turib halinchak uchirmagan. O'sha paytdagi kabi hozir ham o'zi uchun faqat o'zi harakat qilishi kerak. Lahad shunchalik keng ediki ikki martta chayqalib ham oyog'i bilan chuqurning devor qismiga yetib bo'lmas edi.

          - O'zing hohlaganingdek
           dedida yana bir harakat qilib ko'rdi, lekin bu urunishda ham belgilangan nuqta tomon ozgina siljiy oldi holos, axir bu yerni kovlash uchun yetti hafta ertalabdan kechgacha mehnat qilgan bo'lsa. Havoda arqonni ushlagancha chayqalarkan oyoglari devorga teginganini his qildi va bor kuchi bilan ikkinchi urunishda oyog'ini devorga tiragancha o'zini orqaga itardi, oxirgi urunish!
Shu urunishda u tezlik bilan o'ra devoridan oz qismi chiqib turgan yana bir arqonni ushladida chuqurlikdagi kichik g'orsifat bo'lgan yana bir teshikka kirib ketti.
  - "Arqonni lahad devoriga yaqinroq jo'yni mo'ljallab, keyin darahtga bog'lasam bo'larkan shunda chayqalib turishga vaqtim ham kuchim ham ketmasdi" dedi.
Qashqirlar odatda judayam sezgir bo'lishadi, qorni ochdimi barcha sezgi organlari va kuchli a'zolari lom-lim demasdan yemakni topish, tirik bo'lsa o'ldirish uchun to'laqonli ishlab beradi.

Aftidan bu hayvonlar qon hidini payqab kelishgan bo'lsa kerak, hali Said berkitishga ulgurmagan quyonning yumshoq go'shtlari yirtqichlar uchun judayam tansiq taom.
Ular hech adashmay lahadning oldiga keldida uning atrofida aylana boshlashdi qashqirlardan biri uni ko'z bilan chamalab ko'rdi, Said esa ichida tinmay "bo'laqolsangchi" derdi.
O'raning balandligi uning ko'ziga uddalasa bo'ladigon ishday ko'rindi shekili darrov uvillab yubordi, chunki o'tkir ko'zlari bilan lahadning ichidagi yana bir o'rada quyon go'shtidan ham tansiqroq va to'yimliroq narsa turganini ko'rgan edi.

Behosdan Said - "Alloh yordam ber" deb yubordi.
Qashqir sakrash uchun ortiga bir ikki qadam tashlaganda, chirmoviqlar va daraxt shoxlaridan yasalgan va unga tiralgan holatda uchi o'tkirlangan panjaralarni o'zi o'tirgan g'orchaning og'ziga tutdi ortidan tirkagich qo'ydi oldinroq osilgan arqonchalar bilan mahkamladi va o'zi orqaroqqa tisarildida devorga o'rnatilgan qo'lbola nayzani teshik tomon tutib mahkam ushlab turdi. Qashqir sezdi shekili hammasi birdaniga hujumga o'tishga kirishdi, bu orada esa Said endi baqirar edi go'yoki ularni o'ziga jalb qilish uchun: "kelsangchi, bo'lmaysanmi la'nati" derdi
Ikki qashqir birdaniga lahad ichidagi tunelga sakrashdan bosh tortib avval lahadga tushmoqchi va sardorlari tunelga sakragandan keyingina u yerga kirmoqchi bo'lishdi. Ularning ko'zlariga bu lahad naqadar past bo'lib ko'rinardi undan bir sakrab chiqib ketsa bo'ladigondek edi lekin uning haqiqiy uzunligi bir Said va Allohga ayon edi.
Xullas ikki qashqir birdaniga lahadga sakrab tushishdi uchinchisi esa tunelga sakradi, Said ataylabdan tunelning og'zini orqaroqdan panjaralar bilan yopgan edi qashqirning u yerda bir muddat turishi uchun; tepadagi sherigining ham ishonchi komil bo'ldi u ham lahad ichidagi tunelga sakradi Said vaqtdan unumli foydalandida nayzasini panjara teshigidan chiqazib qarshisidagi hayvonni bor kuchi bilan, birdaniga orqaga itardi. Tunnelga yetay degan ikkinchi qashqir esa o'raning ichidan otilib chiqqan sherigiga urulib, yerda turgan qolgan ikki hamrohi oldiga tushdi.