G’arbiy alyans

Yangi neomperializm davri boshlanmoqdami?

🌍 Dunyo yangi geosiyosiy burilish arafasida: AQSh, Rossiya va Xitoy yetakchilari hududiy ekspansiyani o‘z milliy strategiyalarining markaziga qo‘ymoqda.

🔹 Tramp – Grenlandiya, Panama kanali va Kanadani AQSh tarkibiga qo‘shmoqchi.
🔹 Putin – «Rus dunyosini» tiklash uchun Ukraina va sobiq SSSR hududlarini qaytarish harakatida.
🔹 Si Zinpin – Tayvanni Xitoy tarkibiga qo‘shish orqali o‘z merosini mustahkamlashga intilmoqda.

💥 Neomperializm xalqaro huquqni yo‘qqa chiqara oladimi? Kichik davlatlarning taqdiri nima bo‘ladi?

📝 Batafsil tahlilni o‘qish uchun: https://t.me/StratFocusCA/2244

Xitoy AQSh oldida taslim bo‘lish rejalari yo‘q
 
Pekin AQShning yangi tariflariga nisbatan ehtiyotkorlik bilan javob bermoqda, ammo bu yon berish emas, balki taktika. Rasmiy jihatdan, Xitoy Amerika ko‘miri, suyultirilgan tabiiy gazi, yuk mashinalari ehtiyot qismlari va qishloq xo‘jaligi mahsulotlariga boj joriy qilish bilan tahdid qilmoqda, ammo hozircha bu faqat ogohlantirish. Aslida esa, Pekin nafaqat yangi 10% bojlarni, balki 2018-yildagi birinchi savdo urushi natijasida joriy etilgan cheklovlarni ham qayta ko‘rib chiqishga erishmoqchi.
 
Xitoy bugungi kunda savdo urushini olib borish bo‘yicha 2018-yilga qaraganda yaxshiroq imkoniyatlarga ega ekanligini tushunadi. Mamlakat elektromobillar, qayta tiklanuvchi energetika, tibbiy prekursorlar va strategik minerallar kabi sohalarda yetakchiga aylandi. Agar qarama-qarshilik kuchaysa, Pekin ushbu resurslar eksportiga cheklov kiritishi mumkin, bu esa AQSh sanoatiga sezilarli zarar yetkazadi. Biroq shunga qaramay, Xitoy ko‘proq zaif: agar savdo urushi butunlay avj olsa, u AQShdan kelayotgan tovarlarga boj qo‘yish imkoniyatini tezroq yo‘qotadi.
 
Xatarlarni anglagan holda, Xitoy iqtisodiyotini mustahkamlash ustida oldindan ish olib bormoqda – bozorlari diversifikatsiya qilinmoqda, texnologik mustaqillikka erishishga harakat qilinmoqda. Biroq, ochiqdan-ochiq urushga tayyor bo‘lishiga qaramay, Pekin bunday mojaroga manfaatdor emas. Iqtisodiy o‘sishning sustlashuvi Xitoyni mojarodan qochishga undamoqda, ammo AQSh oldida taslim bo‘lish rejalari yo‘q.
 
Hozirgi vaziyatda Xitoy uzoq muddatli strategiyani tanlamoqda: u diplomatik savdolashuv imkoniyatlarini o‘rganmoqda, o‘z pozitsiyalarini mustahkamlab, AQSh siyosatining chegaralarini sinab ko‘rmoqda. Asosiy savol shundaki – Pekin yuzini yo‘qotmasdan bojlarning bekor qilinishiga erisha oladimi yoki dunyo AQSh-Xitoy iqtisodiy konfrontatsiyasining yangi bosqichiga guvoh bo‘ladimi?

G’arbiy alyans

Geosiyosiy o‘zgarishlar: Ozarbayjon AQSh uchun muhim hamkor sifatida oldinga chiqyaptimi?

🔵 AQShning Yevroosiyodagi ta’siri Eron-Rossiya-Pokiston hamkorligi fonida qayta shakllanmoqda.
🛑 Vashington – Boku – Tel-Aviv o‘qi Eronga qarshi qanday rol o‘ynaydi?
⚡️ Moskva Ozarbayjonni nazoratga olishga urinayotgan bir vaqtda, Boku Rossiyadan uzoqlashyaptimi?
💡 Ozarbayjon va Isroil hamkorligi qanday yangi strategik ustunliklar yaratmoqda?

Ozarbayjon mintaqada mustaqil kuch markazi sifatida shakllanayotgan bo‘lishi mumkin. Bu esa AQSh, Turkiya va Rossiya o‘rtasidagi muvozanatga qanday ta’sir qiladi?

Tahlil: https://t.me/StratFocusCA/2238

🔴 Trampning G‘azoni sotib olish rejasi: Yangi geosiyosiy o‘yin yoki populizm?

AQSh prezidenti D.Tramp G‘azoni sotib olib, uni Amerika nazorati ostiga o‘tkazish rejasini e’lon qildi. Bu Yaqin Sharqdagi vaziyatni keskinlashtirishi mumkin bo‘lgan mohiyatan imperialistik yondashuvmi yoki faqat siyosiy spektakl?

✅ AQSh G‘azoni nazorat ostiga olmoqchimi?
✅ Arab davlatlari bunga qanday javob beradi?
✅ Bu Hamas va Eron bilan yangi to‘qnashuvga olib keladimi?
✅ Trampning bu taklifi realmi yoki propagandami?

Batafsil tahlil va prognozlar 👉
https://t.me/StratFocusCA/2234

Hind-Tinch okeani mintaqasida o‘zgarishlar kutilmoqda: AQSh rahbariyatining almashinuvi va geosiyosiy siljishlar – davomi
 
Tayvan uchun AQShning qo‘llab-quvvatlashi muhimligicha qolmoqda, biroq ichki siyosiy beqarorlik va budjet bo‘yicha kelishmovchiliklar mudofaa modernizatsiyasini qiyinlashtirishi mumkin. Taypey AQSh bilan iqtisodiy aloqalarni kuchaytirishga intilmoqda, lekin Vashington va Pekin o‘rtasidagi ehtimoliy "katta kelishuv"da uning manfaatlari e’tibordan chetda qolishidan xavotirda.
 
Agar Tramp ma’muriyati Xitoy bilan yaqinlashishga qaror qilsa, Tayvan AQSh strategiyasida o‘z o‘rnini mustahkamlash uchun diplomatik tashabbuslarni faollashtirishi mumkin. Biroq, Xitoyning Tayvanni diplomatik jihatdan izolyatsiya qilishga qaratilgan bosimi yanada kuchayishi kutilmoqda.
 
Xitoy AQShning yangi ma’muriyati bilan aloqalarni barqarorlashtirishga umid qilmoqda, ammo avvalgi Tramp davrida boshlang‘ich ijobiy ritorika tez orada savdo urushiga aylanganini esdan chiqarmayapti. Bu safar Pekin yaxshiroq tayyorgarlik ko‘rgan va Vashingtonga qarshi iqtisodiy bosim o‘tkazish uchun global ta’minot zanjirlaridagi ustun mavqeidan foydalanishga tayyor.
 
AQSh-Xitoy munosabatlari qanday rivojlanishidan qat’i nazar, Tayvan Pekinning asosiy e’tibor markazida qoladi va Pekin unga nisbatan harbiy va diplomatik bosimni kuchaytirishda davom etadi.
 
Shunday qilib, Hind-Tinch okeani mintaqasi strategik noaniqlik davriga kirmoqda. Agar AQSh proteksionizm siyosatini kuchaytirsa va diplomatik faolligini pasaytirsa, Xitoy va Rossiya o‘z ta’sirini mustahkamlash uchun qo‘shimcha imkoniyatlarga ega bo‘ladi.

Shu bilan birga, Yaponiya, Janubiy Koreya va Tayvan kabi AQSh ittifoqchilari muqobil xavfsizlik kafolatlarini izlashga majbur bo‘lishi mumkin, bu esa mintaqaviy tartibni yanada parchalanishiga olib keladi. Kelgusi oylar mintaqada yangi xavfsizlik arxitekturasi shakllanishida hal qiluvchi ahamiyat kasb etadi va AQShning tanlovi yaqin yillarda kuchlar muvozanatini belgilab beradi.

G’arbiy alyans

Hind-Tinch okeani mintaqasida o‘zgarishlar kutilmoqda: AQSh rahbariyatining almashinuvi va geosiyosiy siljishlar
 
AQShda hokimiyat almashar ekan, Hind-Tinch okeani mintaqasi global qarama-qarshilik maydoni bo‘lib qolmoqda. Bu yerda xavfsizlik, iqtisodiy o‘zaro bog‘liqlik va strategik ambitsiyalar o‘zaro kesishadi. Tramp ma’muriyatining ehtimoliy siyosiy o‘zgarishlari mintaqa davlatlarini o‘z manfaatlarini himoya qilish va kuchlar muvozanatini saqlash uchun yangi strategiyalar ishlab chiqishga majbur qilmoqda.
 
Yaponiya uchun asosiy vazifa – AQShning mintaqadagi harbiy ishtirokini saqlab qolish va o‘zining Vashington uchun muhim ittifoqchi ekanligini tasdiqlashdir. Biroq, AQShning tranzaksion diplomatiyaga qaytishi ehtimoli yangi mudofaa xarajatlari va AQSh harbiy bazalarini moliyalashtirish talablarini oshirishi mumkin.
 
Yaponiya allaqachon mudofaa budjetini tarixiy darajaga yetkazganini hisobga olsak, bu talablarga javob berish qiyin bo‘lishi mumkin. Agar AQSh tomonidan bosim kuchaysa, Tokio xavfsizlikni diversifikatsiya qilish maqsadida Avstraliya, Hindiston va Yevropa hamkorlari bilan harbiy hamkorlikni kuchaytirishi mumkin.
 
Koreya yarim oroli mintaqadagi eng keskin ziddiyat markazlaridan biri bo‘lib qolmoqda. Shimoliy Koreyaning Rossiya va Xitoy bilan harbiy aloqalarini mustahkamlashi Janubiy Koreya uchun xavfni oshirmoqda. Agar yangi AQSh ma’muriyati Koreya yarim orolining yadrodan xoli hududga aylanishi bo‘yicha siyosatni o‘zgartirishni taklif etsa, Seul murakkab vaziyatga tushib qolishi mumkin.
 
AQSh va KXDR o‘rtasida muzokaralar qayta tiklansa, Janubiy Koreyaning jarayondagi roli pasayishi mumkin. Natijada, Seul Tokio bilan harbiy hamkorlikni kengaytirishga va milliy mudofaa imkoniyatlarini mustahkamlashga intilishi mumkin.
 
G‘arb sanksiyalari fonida Rossiya o‘z tashqi siyosatini Osiyoga yo‘naltirib, Xitoy, Hindiston va Janubi-Sharqiy Osiyo davlatlari bilan aloqalarni chuqurlashtirmoqda. Kreml Oq uy strategiyasiga to‘sqinlik qilishga qodir, ayniqsa Shimoliy Koreya bilan harbiy hamkorlik va mintaqadagi qurol savdosi orqali. Yana bir beqarorlik omili – 2026 yilda New START shartnomasining tugashi sanaladi, bu yadro tiyib turish tizimida yangi noaniqliklarga olib kelishi mumkin.

G’arbiy alyans

Rossiyaning G‘arbga qarshi yashirin urushi
 
O.Danilyuk, siyosiy ekspert, 2014-yilda Ukraina mudofaa vazirining bosh maslahatchisi bo‘lgan.
 
Rossiyaning Ukrainaga keng ko‘lamli bosqinining uchinchi yili davom etar ekan G‘arb Kremlning yangi strategiyasi bilan to‘qnashyapti. Moskva G‘arbga qarshi e’lon qilinmagan urush olib bormoqda, bu urush qo‘rquv, maqsadli operatsiyalar va siyosiy beqarorlik kombinatsiyasi orqali NATOni zaiflashtirish va xalqaro xavfsizlik tizimiga bo‘lgan ishonchni yemirishga qaratilgan, deydi tahlilchilar.
 
Kremlning harbiy strategiyasi
 
Rossiya elitasiga ko‘ra, Ukrainadagi mojaro alohida urush emas, balki G‘arb bilan global to‘qnashuvning bir qismidir. Rossiya OAVlari va rasmiylari tomonidan Ukrainada Moskva Kiyev bilan emas, balki NATO bilan jang qilayotgani haqidagi ritorika tarqatilmoqda. Bu g‘oya Aleksandr Dugin tomonidan shakllantirilgan Rossiya ekspansionizmi mafkurasi bilan hamohang bo‘lib kelmoqda. A.Dugin ta’kidlashicha, Rossiyaning global hukmronlik uchun kurashi hali yakunlanmagan
 
Moskva aniq maqsadni ko‘zlamoqda: G‘arbning Rossiyaga qarshi turish qobiliyatsizligini isbotlash, AQShning Yevropani himoya qilishga bo‘lgan istagini yo‘qqa chiqarish va natijada NATOning mavjudligiga shubha tug‘dirish. Agar alyans harbiy tahdidga samarali javob bera olmasa, uning birdamligi xavf ostida qoladi va Yevropa davlatlari Moskva bilan kelishuv izlash vasvasasiga tushib qoladi.
 
Ayni vaqtda Kreml ham frontda, ham G‘arb ichkarisida hujumlarni davom ettirmoqda. Rossiyaning Yevropadagi operatsiyalari quyidagilarni o‘z ichiga oladi:
 
Birinchi, rossiyaparast kuchlarni qo‘llab-quvvatlash: moliyalashtirish, axborot kampaniyalari va shantaj orqali, jumladan, urush qo‘rquvi orqali ta’sir o‘tkazish. Misol uchun, 2024-yilgi Gruziya saylovlari davomida “Gruziya orzusi” partiyasi Rossiyaning bosqin tahdidini o‘z hokimiyatini mustahkamlash uchun ishlatdi.
 
Ikkinchi, GRU (RF Mudofaa vazirligi razvedka boshqarmasi) maxsus operatsiyalari: Rossiya o‘z maxsus xizmatlari, jumladan, Moldaviya, Chernogoriya va Armanistonda davlat to‘ntarishlariga urinishlari bilan tanilgan 29155-bo‘linmasining faoliyatini kengaytirmoqda. Moskva NATOning sobiq zobitlarini yollash bilan bir qatorda Yevropadagi radikal tashkilotlarni (aksariyat o‘ng partiyalarni Rossiya moliyalashtirishi hech kimga sir emas) qo‘llab-quvvatlamoqda.
 
Uchinchi, sabotaj va terrorizm: 2023-yilda GRU nazoratida tashkil etilgan 236-maxsus tayyorgarlik markazi faoliyati NATO davlatlarida diversiya harakatlarini amalga oshirishga qaratilgan. Bu operatsiyalar nafaqat muhim infratuzilmani izdan chiqarish, balki g‘arb hukumatlariga bo‘lgan ishonchni yemirishga ham qaratilgan.
 
Xulosa qilib aytganda, Rossiya kelajakdagi to‘g‘ridan-to‘g‘ri to‘qnashuvga tayyorgarlik ko‘rmoqda, u Yevropada ta’sir doiralarini kengaytirish, siyosiy agentlarni joylashtirish va sabotaj tarmoqlarini yaratish bilan shug‘ullanmoqda. O‘z navbatida, G‘arb yetakchilarining bu faktlarini tan olmayotgani Moskvaga foyda keltiradi. Agar G‘arb hanuzgacha tinchlik davri holatida harakat qilishda davom etsa va aniq choralar ko‘rmasa, ushbu e’lon qilinmagan urushda mag‘lubiyat faqat vaqt masalasidir.

G’arbiy alyans