* Рамазон ҳикмати
Масала
– Ая, – дея ўғли китобини кўтариб, сериал кўраётган онасининг олдига келди. – Масалам…
– Ўчириб тур, – ўғлини жеркиб солган она кўзларини экрандан узмасдан қулоқларига қистирилган телефонига шанғиллади: – Кўрдингми, Шахи, тўғри қилди ёлғон айтиб… Айтувдим-ку буям эрига қасдма-қасд хиёнат қилади деб… Ажаб қилди…
Ўғил телефон титкилаётган отасининг тепасига борди:
– Дада…
Отаси бошини ҳам кўтармасдан қўл силтади. Митти экранда куннинг энг муҳим воқеалари тасвирлари ўта бошлади: Японияда зилзила, АҚШда довул, Индонезияда вулқон, Афғонистонда портлаш…
Масала яна ечилмади.
Бола китобни бир чеккага ташлаб, ухлагани ётди...
“Дақиқа”
– Ярим соатдан бери телефонда ким билан эзмаланиб гаплашдинг?
– Онам билан! Анчадан бери йўқламаган эканман. Бир хурсанд бўлдилар, бир хурсанд бўлдилар…
– Қойил! Ғамхўр ўғил экансан! Оналар ғанимат, йўқлаб туриш керак…
– Нимасини айтасиз. Барибир телефондаги “дақиқа”ларим эртага куйиб кетарди. Бекорга кетмасин, дедим…
rel='nofollow'>👉🏻t.me/ulugnortakm