UstozBir ziyofatda bir kishi oʻzining boshlangʻich sinf ustozini koʻrib qoldi. U ustoziga mutlaq hurmat va ehtirom bilan boqib:
– Ustoz! Meni tanidingizmi? Meni esladingizmi? – dedi.
Ustoz:
– Afsus, eslay olmadim, – dedi.
U kishi dedi:
– Qanday eslay olmaysiz?! Axir men sinfdoshlarimdan birining soatini oʻgʻirlagan edim. Soatini oʻgʻirlatgan sinfdoshim yigʻlay boshladi. Siz bizning barchamizni oʻrnimizdan turgʻizib choʻntaklarimizni tekshirmoqchi boʻldingiz. Men endi sinfdoshlarim va ustozlar oldida sharmanda boʻlishimga ishondim. Endi ular meni doimo masxara qilishadi, shaxsiyatim butunlay barbod boʻladi deb oʻyladim.
Siz oʻshanda bizdan devorga qarab koʻzimizni yumib turishimizni soʻragan edingiz. Siz choʻntaklarni tekshira boshladingiz. Mening navbatim kelganida choʻntagimdan soatni oldingiz va tekshirishni davom ettirdingiz. Oxirgi bolani ham tekshirib soʻngra bizni oʻtirishimizni aytdingiz.
Men hamon sharmanda boʻlishdan qoʻrqib dagʻ-dagʻ titrar edim. Siz soatni egasiga qaytardingiz. U bola shodlikdan yigʻlab yubordi, soatini kim oʻgʻirlaganini bilmay qoldi. Butun oʻqishim mobaynida oʻgʻirlik haqida menga gapirmadingiz. Boshqa ustozlar ham oʻgʻirlikni eslashmadi. Esladingizmi ustoz? Qanday eslamasligingiz mumkin? Buni unutishingiz mumkin emas!
Ustoz butunlay xotirjamlik bilan dedi:
– Yoʻq, eslay olmadim. Oʻshanda men sizlarni koʻzlarimni yumgan holatda tekshirganman!
Bizni ijtimoiy tarmoqlarda kuzating
Telegram |
Instagram |
Facebook |
You tube |
Sayt