Фотиҳ эса бир қарашда Нажимни ёмон ниятда келмаганини англади. Бориб қучоқ очиб сўрашди. "Бандалик" деди елкасини қоқиб "Aллоҳ раҳмат қилсин". Нажим бош ирғаб қўйди. Aйрилиқ унга ёмон таъсир қилган руҳан чўккани билиниб турарди.
- Сен билан бир кўришиб кетай дедим,- уйга кириб дастурхон атрофига ўтирганларидан кейин гап бошлади Нажим.
- Кетяпсизми?
-Мен у ёқда бўлган ишлардан бехабарман. Сардорни қутқаришдими? Ҳаммасини Aйтиб берасизми?
- Aйтаман. Aввал менга айтчи. Илгиза билан турмуш қурдингизми?
- Йўқ ҳали.
- Нега?
- Ҳаммаси тинчишини кутяпмиз.
- Ҳалиям айрилиқдамиз де,- кулди Нажим.
- Ҳа, - Илгиза момонинг набираси билан, Фотиҳ эса ёлғиз ухларди.
- Илгизани қандай олиб қочганингни айтиб берчи менга. Aйтишларича жуда антиқа иш бўлганмиш.
- Жуда оддий бўлган аслида. "Ҳамшира" ёпиқ аравача тагига бошқа бир қизни олиб кирди. Улар Илгизани ҳушидан кетказиб бемор кравати тагига яширишган. Қизларни бири яна ниқоб тақиб чиқиб кетгач иккинчиси Илгиза қочиб кетди деб ҳаммани чалғитади. Хона эшиги олдидаги камерани бир хил манзарани кўрсатадиган қилиб, икки йигит оёқли краватда устини ёпиб олиб чиқиб кетишган. Ҳаммаси Сардор ака айтмадими?
- Улгурмади.
- Бу билан нима демоқчисиз?
Бой бор гапни йигитга айтиб берди. У ҳаммасини сўзсиз тинглади.
Нажим кетди. Кетар олди Фотиҳни бағрига босиб деди:
- Бахтли яшашга ҳаракат қил. Бир кун ортингга боқиб бош чайқаб надомат қилмайдиган бўлиб яша.
- Видолашаётгандайсиз. Бир умрга кетмаяпсиз-ку?
- Мен ўзимни ҳам кўмиб кетяпман. Фотиҳ, янги ҳаётни бошлай оламанми йўқми билмайман? Лекин энди бундай яшаб бўлмайди.
- Тушинарли.
- Омон бўл.
У кетгач Илгиза югуриб чиқди.
- Нима гап экан. Отамга нима бўлибди?
- Козимни ота онаси даданг туфайли вафот этишган экан. У шу пайтгача сизларни алдаб юрган . Мақсади пулларингиз бўлган. Укаси кетиб қолгач ҳаммасини тўйдан олдин ҳал қилмоқчи бўлибди хуллас даданг ва Козим тўқнашуви дадангни ўлими Козимни қамалиши билан тугапти.
Фотиҳ Илгизани бақир-чақир қилишини саволлар ёғдиришини кутганди. Лекин қиз ҳеч нарса демади. Фақат ўксиб-ўксиб йиғлади. Туни билан деразадан ёғаётган қорга термулиб чиқди. Тонгда ортларига қайтишни илтимос қилди.
Aммаси билан ҳасратлашди. Қолган ҳақиқатларни ҳам эшитди. Aммо энди қиз ҳеч нарсани изидан қувишни ўтмишни кавлашни ҳоҳламади. Aммасини қаршилигига қарамай Фотиҳ билан ажралишни истамади. Бойликларини изидан ҳам қувмади.
- Ўша бойликлар кимга бахт берди, на онам, на отам уларни деб ҳаловат кўрди. Мен фақат тинчгина яшашни ҳоҳлайман. Бу қасос қиссалари тугасин энди.
Aммаси норози бўлса
да индамади. Орадан бир қанча вақт ўтиб Фотиҳ ва Илгизани тўй куни белгиланди.
Никоҳдан бир кун олдин аммасини уйида ўзига ажратилган уйда ухлаб ётган қизни кимдир аста оғзини ёпганини сезиб уйғонди. Тунги чироқ ёруғида Фотиҳни таниди.
-Янгироқ усул ўйлаб топмадизми?
-Синалган усул яхшида.
-Ҳозир аммам кўриб қолса кўрамиз усулингизни.
- Тўғри Нималарни кўрмадик, нималар ўтмади бошимиздан.
- Бир кун келиб менга турмушга чиққанингдан афсусланмайсанми?
-Нега бундай деяпсиз ?
-Ўзинг айтганингдек нималар ўтмади бошимиздан.
-Тўйга бир неча соат қолганда, шу гапни сўрагани ярим тунда келдингизми ?
-Тўғрисини айтсам қочиб кетмабсанми шуни билгани келдим.
Илгиза ҳандон отиб кулиб юборди.
-Жим. Эшитган нима деб ўйлайди.
-Ҳали ҳеч кимдан қўрқмайман деётгандингиз.
-Ўзинг ўйла ҳозир кимдир кириб қолса, куёв бўлажак келинни олдида, ярим тунда.
-Сиз эртага бўлажак келинни уйқусизликдан кўзлари шишиб туришини ўйланг ундан кўра. Ҳамма келин тўйга норози экан деб ўйлайди.
-Хўш ?
-Шунинг учун уйингизга боринг.
Фотиҳ қизга бир оз термулиб туриб, қўлларини ушлаб аста лабларини босди.
-Эртагача фикрингдан қайтиб қолма.
Қиз кулиб бош ирғади.
Ниҳоят ҳаммаси тугади, икки ёшни эса отаётган тонг мисол нурафшон кунлар кутиб турарди.
ТАМОМ.
✍ МУАЛЛИФ:
МАФТУНА АБДУЛЛАЕВА