Tarixning shiddatin to‘smoqchi bo‘lib,
“Ortga qayting!” – deya da’vat etasiz.
Qo‘yib bersak, bizni, qahrga to‘lib,
Yana jar tomonga boshlab ketasiz.
Qizil bayroqlarni baland ko‘tarib,
Qaytaylikmi yana qullik, yolg‘onga?
Qaytaylikmi yana shahid bobolar
Qonlari sachragan Qizil Maydonga?
Dilimni, dinimni, ona tilimni
Xo‘rlagan zamonga yana qaytaymi?
Qaytib, Navoiyni bergan elimni
“Johil, savodsiz” deb yana aytaymi?
Yassaviy, Naqshband, Temur ruhini
Nega chirqiratay, nega xor etay?
Nechun bobolarim ekkan tollarni
Kelajak farzandlar uchun dor etay?
Qay inson o‘zligin bilgani sayin
Istibdod quturgan makonga qaytar?
Qay bir xalq erk hissin tuygandan keyin
Yana o‘zi istab zindonga qaytar?
Qaytish – avlodlarning yuragini yeb,
Ajdodlar qonini ichish emasmi?!
Qaytish – bir kunning g‘am, tashvishlari deb,
Buyuk saodatdan kechish emasmi?!
Qaysi kovaklardan chiqib keldingiz,
Chiqdingiz qaysi bir mog‘oralardan –
Nahot hamon mastsiz shahid insonlar
Terisi qoplangan nog‘oralardan?!
Hurlikmas, bir burda non aziz sizga,
Erkdan muhimroqdir qorinning g‘ami –
Ammo qaytganlarni kutadi qondan
Zanglab ketgan zulm qilichin dami.
Girdobdek yashirin har bir o‘yingiz,
O‘rgimchak to‘ridek makringiz pinhon –
Yangi uy qurmoqchi bo‘lasiz, ammo
Navqiron bog‘larni qilasiz payhon.
Eskidan odat bor:
Yangi uy mozor
Va yoki vayrona uzra solinmas.
Yangi uy tiklamoq uchun qadimdan
Yong‘in bo‘lgan uydan bir cho‘b olinmas.
Siz esa sog‘inib o‘tgan kunlarni,
Eski poydevorni izlab yuribsiz,
Kuygan to‘sinlarni, mo‘rt ustunlarni
Yana ishlatmoqqa sozlab turibsiz.
Tarixning yo‘lini to‘saman deya,
Qanchalar urinmang – qo‘lingiz qisqa.
Siz tarix karvoni o‘tar yo‘llarda
Ezilib ketasiz xuddi qumursqa.
O‘zimning uyimni o‘zim tiklayman,
Bobolar ishidan olib andoza.
Bu uy yuksak bo‘lar,
Bahavo bo‘lar,
Ezgu o‘ylarimday bo‘ladi toza.
Men endi qaytmayman – ortimda qolgan
Barcha ko‘priklarni tamom yoqqanman,
Men endi adolat, muhabbat sari,
Insoniy baxt sari yo‘lga chiqqanman.
Endi yuragimda qo‘rquv, hadikmas,
Vatan va istiqlol nafasi bordir.
Endi tilagimga cho‘pchaklar emas,
Ulug‘ kelajakning orzusi yordir.
Aziz farzandlarim qo‘lidan ushlab,
Oydin manzillarga ko‘zim tikkanman,
Moziy chinorlari yonida men ham
Ming bir umid bilan nihol ekkanman.
Xurshid Davron
1996
@hamidovazamira