Darsda oʻquvchilarga albatta hikoya qilib bering. Har doim sizni kutadigan boʻlishadi.
Shoh va Dehqon
XIV asrning so‘nggi yillari edi. Movarounnahrni Amir Temur boshqargan, u o‘zining shijoati va qudrati bilan butun Sharqda buyuk hukmdor sifatida tanilgan edi. Uning saltanati mustahkam va obod edi, biroq xalq orasida oddiy insonlarning turmushi haqida afsonaviy voqealar ko‘p gapirilardi.
Bir kuni Amir Temur oddiy xalqning hayotini o‘rganish uchun niqob kiyib, podshoh sifatida emas, oddiy yo‘lovchi sifatida ko‘chalarni aylanib yurishga qaror qildi. U eng yaqin sodiq mulozimlari bilan birga Buxoro shahrining tashqarisidagi bir kichik qishloqqa bordi.
Qishloqqa kirar ekan, Temur bir dehqonni ko‘rdi. Dehqon yerga bel og‘dirib, mashaqqat bilan dalada ishlayotgan edi. Temur dehqonga yaqinlashib, so‘z qotdi:
— Ey, dehqon, shuncha mashaqqat bilan nima topyapsan?
Dehqon, bir oz charchaganini sezdirsa-da, g‘urur bilan javob berdi:
— Mening mehnatim oilamni boqadi, yurtimni mustahkam qiladi. Har bir urug‘ni ekkanimda, yurtimizning tinchligi uchun duo qilaman.
Bu so‘zlar Temurning yuragiga ta’sir qildi. Podshoh oddiy xalqning ham davlatga bo‘lgan sadoqati va umidi shu darajada baland ekanidan hayratga tushdi. Temur dehqondan yana so‘radi:
— Ammo sening mehnatingning hammasi o‘z mevasini bermay qolsa, nima qilasan?
Dehqon boshini ko‘tardi va ishonch bilan dedi:
— Yurt tinch bo‘lsa, mehnat har doim baraka topadi. Podshohimiz adolatli ekan, biz tinchlikda yashaymiz. Bu tinchlik ham bizning mehnatimizning mevasidir.
Temur o‘zini tanitmasdan, dehqonga bir sumka oltin berdi va dedi:
— Bu sening halol mehnating uchun mukofot. Yodingda bo‘lsin, har bir urug‘ni ekkaningda yurt tinchligini unutmaysan.
Dehqon bu saxovatni hayrat bilan qabul qildi, lekin uning kimligini so‘rashga jur’at etmadi. Temur esa o‘sha joydan uzoqlasharkan, o‘ziga shunday so‘zlarni aytdi:
— Xalqning shunday e’tiqodli va mehnatkash bo‘lishi davlatning chinakam boyligidir.
Bu voqea Temur hukmronlik yillarida har bir podshoh xalqning ahvolini bilishi va adolatni saqlashi kerakligining muhim sabog‘i bo‘lib qoldi.
Saboq
Hikoya shundan dalolat beradi: davlat rahbari har doim xalqining hayotiga e’tibor berishi va adolat tamoyillarini ustuvor qo‘yishi kerak. Xalq esa mehnatkashligi va e’tiqodi bilan yurtning barqarorligini saqlaydi.
https://t.me/Tarix_Ilm_Nuri