Solihun.uz

Ким ростгўй бўлса, нажот топади

Ибн Масъуддан бундай ривоят қилинади: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: “Тўғрисўз бўлинглар, чунки тўғрисўзлик яхшиликка етаклайди, яхшилик эса жаннатга олиб киради. Ёлғондан четланинглар, чунки ёлғон гуноҳга бошлайди, гуноҳ эса дўзахга етаклайди. Киши доим рост гапиради, ростгўй бўлишга интилади, ҳатто Аллоҳнинг ҳузурида “сиддиқ” деб ёзилади. Яна бир киши доим ёлғон гапиради, ёлғон сўзлашга интилаверади, ҳатто Аллоҳнинг ҳузурида “каззоб” деб ёзилади» (Имом Бухорий, Имом Муслим, Имом Термизий ривояти).

@solihun_uz

ЎЗ ЖОНИГА ҚАСД ҚИЛИШ НЕГА ҲАРОМ?

Бу ҳаёт, бу жисм, бу аъзолар – ҳаммаси омонатдир. Шу сабабли ҳам худкашлик қилиш, яъни ўзини ўзи ўлдириш ҳаромдир. Ўлдириш у ёқда турсин, агар банда касал бўлсаю, даволанмаса, ўшанда ҳам жавобгар бўлади. Бу жон, бу тана бизнинг мулкимиз бўлганида эди, у ҳолда нимани хоҳласак, шуни қилардик, хоҳ ҳаётдан тўйиб кетсак, ҳалок қилардик, барбод қилардик ёки оловда ёқиб юборардик. Лекин жон ҳам, жисм ҳам Аллоҳники бўлгани учун бу омонатни Эгасига топшириш керак бўлади. Шунга кўра, қачон Аллоҳ таоло бизни Ҳузурига чақирса, ўша пайтда кетамиз. Олдиндан худкашлик қилиб, жонга суиқасд этиш омонатга хиёнатдир.

“Насиҳатлар гулдастаси”дан.
@solihun_uz

Намозга киришда қўллар ҳолати.
Ҳанафий мазҳабимизга кўра, намозга киришда қўллар қулоқ баробаригача кўтарилиб, қўлнинг бош бармоғи қулоқнинг юмшоғига текизилади ва такбири таҳрима – “Аллоҳу акбар” лафзини айтиб, намозга кирилади. Қўллар кўтарилганда кафтнинг ички томони Қиблага қаратилиб, бармоқлар бироз очилган ҳолатда бўлади.

Андижон шаҳар «Оқ гўр» жоме масжиди имом-хатиби: А.Ҳамроқулов.

Қуръони каримни савоби марҳумларга етади.
Имом Абу Ҳанифа, Имом Аҳмад раҳматуллоҳи алайҳимо Қуръон тиловати каби баданий ибодатларнинг савоби дунёдан ўтганларга етади, деганлар. Моликий ва Шофеъий мазҳабининг кейинги аср уламолари ҳам шу сўзни ихтиёр қилганлар.
Ҳанафий мазҳабининг забардаст уламоларидан Имом Абу Жаъфар Таҳовий шундай дейдилар:
“Тирикларнинг дуо ва садақаларидан ўлганларга манфаат бордир” (“Ал-Ақидатут Таҳовия” китоби).
“Саҳиҳи Бухорий”га шарҳ ёзган ҳанафий аллома Бадриддин Айний шундай дейдилар:
“Имом Абу Довуд Маъқал ибн Ясор разияллоҳу анҳудан ривоят қилади. У киши айтдилар: “Расулуллоҳ алайҳиссалом: “Ўликларингизга “Ясин” сурасини ўқинг”, — дедилар”. Бу ҳадисни Имом Насоий ва Имом Ибн Можа ҳам ривоят қилишган. Қолаверса ушбу ривоят маййит ёнида ўқилган Қуръондан манфаат олишига далолат қилади ва “маййит Қуръон қироатидан манфаат кўрмайди”, деганларга қарши ҳужжат бўлади” (“Умдатул-қори” китоби).
Саҳобалар ичида қабр бошида Қуръон тиловат қилишни васият қилиб кетганлари бор эди. Чунки улар шу нарсада маййитга фойда борлигини Пайғамбаримиз саллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитганлар. Абдурраҳмон ибн Ало ибн Лажлаждан, у киши отасидан ривоят қилади:
“Отам менга: “Эй ўғилчам! Агар вафот этсам, мени лаҳадга қўйгин. Лаҳадимга қўйиб бўлгач: «Бисмиллаҳи ва ъала миллати Расулиллаҳ», деб устимга тупроқ тортгин. Кейин бош томонимда Бақара сурасининг аввали ва охирини ўқигин, чунки мен Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васалламнинг мана шундай деганларини эшитганман”, – деди” (Имом Табароний ривояти).

Шунингдек, Имом Ибн Можа Пайғамбаримиз алайҳиссалом ўтганлар ҳаққига "Фотиҳа" сурасини ўқишни буюрганларини ҳам ривоят қилган.