Seb's

Qayg'u notasi

Qisqa muddatli tanaffusdan so'ng yana Koenlar marafoniga qaytamiz. Bugungi menyumizda ularning hozirgacha yagona oq-qora rangli filmi haqida gaplashamiz.

The man who wasn't there

Filmni suratga olish g'oyasi aka-ukalarga dastavval Hudsucker proxy filmini suratga olayotgan paytda kelgan. O'sha filmda ular sartaroshxonadagi sahnani suratga olayotganlarida bugungi gaplashayotgan filmimizni suratga olish haqida o'ylay boshlashgan.

Ed Kreyn sartarosh. O'zi kamgap odam, sherigining esa jag'i tinmaydi. Xullas ikkalasi tinchgina bir sartaroshxonada ishlab turgandi. Keyin esa sartaroshxonaga kirgan bir kimsadan Ed g'alati taklif eshitdi, g'alati bir g'oya uchun investitsiya kiritish Edni qiziqtirib qo'ydi, keyin u bu investitsiya uchun pulni qanday topishni ham reja qildi. Lekin Koenlarning boshqa filmlarida bo'lgani kabi bunaqa ishlar reja bo'yicha ketmaydi doim.

Film oq-qora qilib suratga olingani unga o'zgacha ruhiyat, estetika olib kirgan. Filmni nuar, yoki neo-nuar janrida ekanligini inobatga olsak, menimcha ijodkorlar o'sha janrlar chiqqan paytdagi atmosferani bizga yetkazmoqchi bo'lishgan, shu sababli filmni rangsiz olishgan. Lekin bu bilan hecham kartinani go'zalligiga putur yetmagan, o'zi oq-qora tasvirlarga muxrlangan filmlar hech qachon xunuklashib qolmagan. Albatta bunda buyuk operator Rojer Dikinsning hissasi katta. Uning ba'zi mo'jizakor rakurslarini ko'rish uchun ham filmni tomosha qilish kerak. Yoki yosh Skarlett Yoxansson uchunmi )

Filmning voqealari meni boshida zeriktirdi, lekin to'liq kartinani ko'rgach, bu ishni bosh qahramonning o'zi hayotda zerikarli inson ekanligiga yo'ydim. Butun filmni jinoyat va jazo haqida deb aytgan bo'lardim (shu nomli asarni aytmayabman, qilingan jinoyat va olingan jazo haqida aytyabman). To'g'risi bu film meni Koenlar ijodi o'ta xilma-xil ekanligiga yana ishontirdi. Ularning filmlaridan bunaqa darajadagi atmosferani kutmagandim. Balki No Country for Old Men filmiga tamal toshi shu kartinada qo'yilgandir.

Bu kartinani ko'rishingiz uchun yana bir eng katta sabablardan biri bu Bethoven. Filmda uning bir necha klassik musiqalaridan foydalanilgan. Ayniqsa Moonlight Sonata ijro qilingan sahna meni anchayin qayg'uli holatga tushirib qo'ydi. Bethovenning sonatalariga ishlangan uzunroq klip deb atasak ham bo'lar qay bir ma'noda kartinani.

#taqriz #tavsiya #drama #nuar #Koenlar

Klassik musiqalar uchun Jazz klubi - Seb's

Koenlardan Horrormi?

Xabaringiz bor, so'nggi bir necha yillarda aka-uka Koenlar yakka holda ishlashmoqda. Joel Koenning Shekspirdan Tragedy of Macbeth adaptatsiyasi bir muncha yaxshiroq chiqqan bo'lsa, Itan Koenning o'tgan yilgi Drive-away Dolls kartinasida ketmoni uchmagan. Shu bilan ular endi boshqa-boshqa yo'llardan ketaveradimi?

Yo'q albatta. 2023-yilning yozida Itan Koen bergan xabariga ko'ra aka-ukalar yana birlashadi. Birlashganda ham yangi horror film uchun birlashishadi. 2024-yil yanvarida ular birgalikda ssenariyni allaqachon yozib bo'lishgani, film esa 'toza horror' bo'lishini aytib o'tishgan. Rejissyorlarning aytishiga qaraganda ularning debyut filmi Blood Simple ni yoqtirganlarga bu loyiha ham yoqar emish, demak menga yoqadi )

Bu yil chiqishi mo'ljallangan Itan Koenning Honey Don't deb nomlangan filmidan keyin aka-ukalar yana birlashishadi, hamda suratga olishni boshlashadi. Hech bo'lmaganda shunga va'da berishgan. Biz esa buni intoqlik bilan kutamiz.

Eslagan ekanmiz aytib ketay Sex Education serialidagi eng zo'r lahzalar shu bo'lsa kerak

Mana bu so'rovnomada Euphoria ni ustidan o'tib Sex Education ni tanlaganlar uchun bironta jazo turi o'ylab topish kerak

Koenlar marafoniga ikki kuncha dam berib turamiz.

Hali buni Gomerdan ko'chirganmidik?

Aka-uka Koenlar o'zining ketma-ket xit filmlaridan keyin odamlar orasida o'zlarini faqat hikoya to'qish qobiliyatlari bilan eslab qolinishlarini istamagan shekilli. Har xolda hozirgi filmdan shuni xulosa qilib aytsak bo'ladi. Ularning navbatdagi filmi Gomerning Odisseya sidan ilhomlanilgani odamni qiziqtiradi. Tomoshadan keyin o'tgan shuncha vaqtdan keyin ham, meni bu filmni qanday qilib uning moslashtirilgan versiyasi bo'lishi mumkinligi haqidagi o'y tark etmayapti.

O brother where art thou? (О, где же ты, брат?)

1930-yillar oralig'ida Missisipida qayerdadir, bir kishanga mahkamlangan uch qochqinlar: Everett, Delmar va Pete yashirilgan xazina yo'lida olg'a ketishmoqda. Faqat ularning bu safari unchalik oddiy, hamda yengil bo'lmasligini ular hali bilishmaydi.

Film davomida bu uchlikni o'ynagan aktyorlar triosi: Jorj Kluni, Jon Turturro va Tim Bleyk Nelson tomoshabopligi darajasi bo'yicha hattoki futboldagi uncha-muncha triolarga teng kela oladi. Filmni men boshqa aktyorlar bilan hech tasavvur qila olmayapman, ayniqsa Jorj Klunining ham aktyorlik mahorati borligi shu filmni ko'rish davomida esimga tushib ketdi ) Uning performansi qanchalik yaxshi chiqqanligini tasavvur qilishingiz uchun: u o'sha yilda eng yaxshi aktyor (komediya yoki myuzikl) uchun Oltin Globusni yutgan.

Filmning yana bir zo'r tomoni undagi musiqa. Musiqaning muvaffaqiyati filmni ortda qoldirganini hecham eshitmagandim, keling sizga ham aytib beray. Filmsauntreki o'sha chiqqan yilida 5million nusxada sotilgan, ikki marta katta konsert berishgan. Bundan tashqari filmdagi musiqalar albomi naqd beshta (!) nominatsiyada Gremmi mukofotini yutgan, bularning ichida "yilning eng yaxshi albomi" nominatsiyasi ham bor. Qalay, bir film uchun musiqa bo'lsa shunchalik bo'lar.

Film o'zidagi voqealarni Odisseyadan ilhomlanganlikka da'vo qiladi. To'g'risi o'zim kitobni o'qib ko'rmaganman, lekin Koenlar filmni kitobdan olganiga ishongim kelmagandi. Bundan meni qaytarib turadigan katta faktor, ularning "eng yaxshi moslashtirilgan ssenariy" nominatsiyasida Oskarga nomzodi qo'yilganligi. Har xolda komediya film ssenariysi bilan Oskarga da'vo qilish hazilakam ish emas, film yuzaki komediya degan nom ostida bo'lsada, anchayin jiddiy mavzularni olib chiqqan o'zida. Ha mayli, Odisseya katta kitobdir shunchalik, nima bo'lganda ham Nolanning versiyasigacha shuni ko'rib mazza qilib turinglar.

#taqriz #tavsiya #komediya #Koenlar

Sirenalarsiz Jazz klubi - Seb's

Har takrorda yaxshiroq

Koenlarning Fargo filmidagi katta yurishidan keyin, oldingi har safarda bo'lganday, ularning komediya ishlash navbati kelgandi. Ya'ni bungacha ular olgan filmlarida bitta kriminal triller, keyin bitta yengil komediya olib kelishayotgan edi. Lekin ular bu safar qartani boshqacharoq o'ynashdi. To'g'ri, texnik jihatdan komediya olishdi, lekin bu safar boshqacha, bu safargi film:

The Big Lebowski

Jeffrey Lebovski, yoki uni ko'pchilik chaqiradigan ismi "Yigit"ni uyiga qanaqadir bezorilar kelib uning gilamiga hojat chiqarib ketishdi. O'sha payti ma'lum bo'ldiki uni qandaydir boshqa millioner Jeffrey Lebovski bilan adashtirib qo'yishibdi. Aslida bouling shinavandasi bo'lgan qahramonimiz endi boyvachchadan gilamni undirish ilinjida.

Film rejissyorlarning ijodidagi haqiqiy kult klassika. Filmning bittagina salbiy tomoni, uning qanchalik zo'r film ekanligini ko'rmagan odamga tushuntirib berib bo'lmaydi, uni ko'rish kerak, his qilish kerak albatta qanchalik zo'r filmligini bilish uchun. Avval ancha o'ylandim, keyin nimadir o'xshatish keldi. Umuman bu filmni ko'rmagan odamga bu filmni shunday deb tushuntiraman endi, Tarantinoning ijodida Pulp Fiction bo'lsa, Koenlarda The Big Lebowski bor. Ya'ni men ikkala filmni bir xilligiga da'vo qilmoqchi emasman, shunchaki ikkala film ham rejissyorlarning filmografiyasida boshqacha ajralib turadi. Ikkalasi ham to'qima voqealardan tuzilgan, ikkalasi ham hozirgi kunda klassikaga aylangan. Shunchaki Pulp Fiction ga mengzeb tushuntirish oson bo'ladi demoqchiman.

Mayli filmga qaytaylik. Kartinada aytilgan hazillardan ham ko'ra personajlar kulguliroqday tuyuladi menga. Yozilgan personajlarning ko'rinishi, kostyumlari o'ta original. Film davomida bosh qahramon "Yigit"ni o'ynagan aktyor Jeff Bridjes suratga olish paytida o'zini kiyimlari bilan o'ynagan ro'lini, shunchaki uydagi kiyimlari bilan birga syomkaga tushib ketavergan. Uy kiyimida yuradigan "Yigit", hamda uning ikki sherigi, pushti kiyimdagi boulingchilar umuman hammadagi liboslar o'ta ajralib turadigan, yodimizda yarq etib qoladigan qilib tanlangan.

Menga qolsa filmning muvaffaqiyatini teng yarmini Jon Gudmanning betakror performansi uchun deb aytardim. Birinchi marta filmni ko'rayotganimda uning personaji boshida qiziq tuyulgandi, keyin film yarmiga yetganda hatto uning oddiy yurishi ham meni kuldirayotganini sezib qoldim. Umuman bu film takror ko'riladigan filmlaringiz qatorida eng yuqori o'rinlarda turishga haqli. Sababi har safar qayta ko'rganingizda, ha birinchi marta emas qayta tomoshada, film kulgulilashib boraveradi. Har ko'rganda kulguliroq. Mana shunaqa bo'lishi kerakda film degani.

#tavsiya #taqriz #komediya #Koenlar

Boulingga hamroh Jazz klubi - Seb's