ICHKI "MEN" dan repost
Мен болалик пайтимдан буён «мукаммалик», «намунавийлик» синдромига чалинган эдим. Доим одамларга кўринишим, ақлим тарбиям, юриш-туришим, одоб-ахлоқим билан мукаммал шаклдалигимни билдиргим келарди. Аммо бирор йўқотолмас камим бўлса бор кучим билан курашишга уринардим. Шуни Ўйлаб-ўйлаб эзилардим. «Аслида мен мана бундайман!» дея исботлаб қўйгим келаверарди. Аммо яқинда англадимки, менинг айбларим - номукаммалигим ҳеч қачон ўзимга салбий оқибат келтирмас экан. Камчилик борлигини ҳам тан олиш лозим уни ҳам фазилатлардек севиш шарт. Кимнингдир назарида ёмонманми, яхшиман дейишим ножоиз. Исбот фақат ўзимизга қилиниши керак.Албатта, одам мукаммаликка интилиши керак. Бироқ унга эришаман деб ўз моҳиятини йўқотмаслиги зарур. Ўзгачалигимиз «стандарт» ларга тушмаслигимиз билан фарқли. Бизга ожизлик бўлиб туюладиган сифатларимиз бошқалар орасида кучлилигимизни белгилаб бериши ҳам мумкин.
Ўзингизни бор-борингизча қабул қилиб севишни бошлашингиз билан сизни қабул қилолмаётган борлиқ ҳам бағрига босиб севишга ўтади.
Суратда ашаддий идеалист Манзура. (2017 йил)
@qalb_ilmi
Ўзингизни бор-борингизча қабул қилиб севишни бошлашингиз билан сизни қабул қилолмаётган борлиқ ҳам бағрига босиб севишга ўтади.
Суратда ашаддий идеалист Манзура. (2017 йил)
@qalb_ilmi