Ўн саккизга тўлганимга тўрт ойдан ошди. Шу вақтгача ҳеч кимнинг мен билан менга яқин бўлиш учунгина соатлаб инглизча гаплашишга вақти, кунгабоқарни гул эмас, ўсимлик деб тортишгани хоҳиши бўлмаган. Мен юз буриб кетганимда ҳали ҳеч ким кўнглимга қайта йўл топиш учун сиздай ҳаракат қилмаган.
Мен эса... кўнглимга қил сиғмайдиган вақтларда ҳеч кимдан қўнғироқ кутиб яшамаганман. Ичимда дунёлар қулаган вақтлар ҳеч кимнинг бир оғиз сўзи сизникидай таскин бўлмаган мен учун. Мени аямдай яхши кўрадиган яна бир инсоним бўлишини истардим - ҳамма яхши-ёмонликларим билан. Сизгача инжиқликларим, телбаликларимни, беқарорлигимни кўтара олганми бегона кимдир?
Ўшандан буён бу феълим сабаб жуда кўпчилик мендан кетди... «Келаётган йиллар бизни бир-биримизга фақат яқинлаштирсин» деган эдингиз, ўшандан бери ўзимни, ўз оламимни сиздан айри тасаввур қилолмаяпман. Насибамиз қадар ёнма-ён, елкадош бўлайлик,
Бир-биримизга айтадиган сўзимиз ҳеч ҳам тугаб қолмасин.
Энг гўзал, энг ёруғ тилакларимда сизнинг исмингиз борлиги қандай яхши.
Сизни яхши кўраман...
@ezgu_umidova