Sanjar Xo‘ja

"O‘zgarishimiz kerak" deb hamma aytadi. Faqat o‘zgarish qanday bo‘lishiga ta'rif berilmaydi.

Masalan, hukumatni, amaldorni tanqid qilishni "negativ", "noshukur", "fitna" deb ataydiganlar ko‘p.

Baraka topgur, qaysi o‘lchov bilan aytyapsan bu gapni?

Agar konstitutsiya, qonunchilik o‘lchovi bilan bo‘lsa, amaldorni ham, hukumatni ham tanqid qilish demokratiyani bir sharti. Konstitutsiyaga mos ish!

Yo‘q, agar Islom dini o‘lchovi bilan aytayotgan bo‘lsang, Umar roziyallohu anhudan hisob so‘ragan, so‘roqqa tutgan, "xato qilsang kallangni olamiz" degan sahobiylar qaysi dinda edi?

Ayni shu kabi odamlar ko‘chada miting qilishini - "notinchlik" deb ataymiz. Nimaga ko‘ra notinchlik? Kimning notinchligi?

Masalan, Janubiy Koreyada xalq prezidentga e'tiroz bildirib ko‘chaga chiqdi. Uni biz notinchlik deb atadik. Ular esa tabiiy jarayon, konstitutsion huquqdan foydalanish deb qaradi.

Bugun Turkiyada ham Istanbul hokimini qo‘llovchilari ko‘chaga chiqyapti. Bu ham oddiy hol, konstitutsion huquq deb qaralyapti.

90-yillarda bo‘lgan "Talabalar shaharchasi" voqeasi, yoki Andijon voqeasi kabi xalqqa o‘q uzilmayapti...

@sanjar_xoja

Latifa

Uch pashsha dunyoga keldi. Uchchovi uch joyga uchib ketdi. Bir haftadan keyin uchrashishdi. Biri semirib ketgan, ikkinchisi o‘rtacha, uchinchisi juda ozg‘in va hatto qanot qoqishga majoli qolmagan ekan.

Birinchi, semiz pashsha boshidan o‘tganlarini aytdi: "Men uchib yurib, bir katta uyga kirdim. Ovqat vaqtini poylab, kosaga tushdim. Bir kosa ovqatni to‘kib yuborishdi. Har kun bir kosa ovqatni yeb yashadim"- debdi.

Ikkinchi, o‘rtahol pashsha: "Men uchib yurib, ko‘p qavatli uylardan biriga kirdim. Ovqat paytini poylab, kosaga tushdim. Bir qoshiq ovqat bilan meni olib, chekkaga to‘kishdi. Har kuni bir qoshiq ovqat bilan kun o‘tkazdim"-debdi.

Uchinchi, ozg‘in pashshaga gal kelibdi. Gapirishga ham holi yo‘q, zo‘rg‘a og‘zini qimirlatib, pichirlabdi: "Men uchib yurib talabalar yotoqxonasiga kirdim. Ovqat vaqtini poylab, roltonli kosani ichiga tushdim. Talaba meni kosadan qo‘li bilan olib, ustimga tekkan rolton suvini shimib-shimib, bir chekka tashladi. Har kunim shunday o‘tdi"...

Latifa bugungi bir voqeaga o‘xshaydi. Futbolchi Abduqodir Xusanovning obro‘sidan har kim imkon boricha ko‘proq shimib - shimib foydalanyapti!

Undan oldin olimpiya g‘olibi kurashchi qizdan shunday foydalanishdi. Endi futbolchidan. Umid qilaman-ki, bu ularning karyerasiga ta'sir qilmaydi. Chunki o‘tmishda ko‘p sportchilar lov etib yonib, puf etib o‘chishiga sabab ham shu.

O‘rni kelganda, ayni shunga o‘xshash holat tasvirlangan Said Ahmadning "Sobiq" hikoyasini tavsiya qilaman:

https://ziyouz.uz/ozbek-nasri/said-ahmad/said-ahmad-sobiq-hajviya/

@sanjar_xoja

Turkiyaning Izmir viloyatidaman. Bekatda metro kutib o‘tirgandim. Bekatdagi o‘rindiqlar deyarli to‘la edi. Shu vaqt qariya ayol sekin yurib keldi. Menga yaqinlashganda, "keling, o‘tiring" deb joy bo‘shatdim. "Rahmat, bolam. Nariroqda bo‘sh joy bor ekan. O‘sha yerga o‘tiraman" dedi.

Bu voqeani shu yerda tugatsam, "Nima qilibdi, shunga shunchami? Oddiy hol-ku" deysiz.

Men o‘rindiqqa qayta joylashdim. Yonimda o‘tirgan yoshi katta ayol ko‘zi porlab menga dedi: "Yaxshiyam borsan! Yaxshiyam shundaysan!"

Yoshlarimiz ancha odobli. Shuning uchun bu hol sizga oddiy ko‘ringan. Bunday munosabatni ko‘rishga zor qancha-qancha dunyoda yoshi kattalar bor. Oldingizdan oqqan suvni qadri bo‘lsin. Yoshlarning izzatini bilib, qadrlaylik!

@sanjar_xoja

13-14 yoshda sinfdoshlar bilan tarovehga borardik. Ba'zan Katta Qa'ni masjidiga, ba'zan Cho‘pon ota masjidiga. Cho‘pon ota masjidi imomi namozda oyatlarni juda tez o‘qirdi. Sinfdoshlar bilan uni "Remiks domla" deb atardik.

Har to‘rt rakat tugaganda jamoatdan bir kishi "subhanallazil mulki val malakut" deb boshlanadigan tasbehni aytardi. O‘sha bir kishi biz boʻlishga harakat qilardik. Ko‘pincha bu nasib qilardi. 13-14 yoshdagi o‘smirlarga. Butun masjid jamoati bizni eshitardi...

Bu voqea Rustam Inoyatov MXX raisi bo‘lgan davrda edi. Hozirgidek hech kim bizni to‘smagan. Masjid ichidan xodimlar bizni olib chiqib ketmagan.

Rustam Inoyatov vafoti haqidagi mish-mishga ko‘pchilik quvonyapti. Savol-da, u o‘ldi nima-yu o‘lmadi nima? Baribir mansabda emas-ku!

Undan tashqari Rustam Inoyatov shunday biznes imperiyani shakllantirib, shunday strategik shartnomalarga sherik bo‘lgan-ki, uni yetti avlodini xalq boqishda davom etadi. Masalan, yoshlarga o‘rnak qilib ko‘rsatilayotgan ba'zi biznesmenlar aslida Inoyatov imperiyasiga tegishli bizneslarning ish boshqaruvchisi.

Biz xohlaymiz-ki, kimdir o‘lsin, kimdir qahramonlik qilsin, kimdir bizni qutqarsin. Shu orqali hammasi zo‘r bo‘lsin. Biz qo‘limizni sovuq suvga ham urmaylik. Bu dunyo unday dunyo emas!

Bu dunyo qiyinchilik va kurashishdan iborat. Ibn Qoyyim shu gapni aytgan: "Agar bir odam kalima-i tavhidni aytib, keyin rohat-farog‘atda yashayman deb o‘ylasa, demak u kalima-i tavhid ma'nosini tushunmabdi".

Juma muborak!

@sanjar_xoja