Maktab paytlari bitta bola, jo’ra lentamga layk bosvor, istoriyamni ko’rdingmi, prosmotrlar 500 ta bo’libdi, parallel sinfdagi Rano podpiska tashlabdi degan gaplarni aytib yurardi.
Ichimda o’ylardim, hop nima bo’libdi shunga. Rano kim qachonlari manga podpiska tashagandi. Rasmlarga like bosib, directga ham yozgandi. Shunga shunchami?
O’qishga keldim, bilmasa ham gapiradiganlarni ko’rdim, nazarga tushish maqsadida dars davomida luqma tashlaganlarni ham ko’rdim, mashhur bo’lish uchun og’ir bosiq yurgan insonlarni o’zligini yo’qotganini ko’rdim.
Yana savol tug’ilardi, nima uchun inson o’ziga qarashlarini, diqqat markazida bo’lishni xohlaydi.
Xullas buning orqasida ham ilm-fan yotgan ekan.
Tosh davrida guruhidan ajralib qolgan inson, katta ehtimol bilan nobud bo’lgan.
Shuning uchun, o’zini borligini bildirish uchun qanaqadir qiliqlarni qilib turgan.
Mashhur bo’lishni xohlagan. Chunki mashhurlikdan keyin, bir o’zi qolib ketsa darhol izlab kelishadi, yoki darhol boshqalar tomonidan qidirliadi.
Shunda tirik qolish ehtimoli yuqori bo’ladi.
Xullas oddiy tenglama. Mashhurlik = tiriklik.
Shu axborotlar bizning dnkamizda saqlangan. Va hozirgacha yashayapti.
Lekin hozir tosh davri emas.
Tosh davri emasmi, diqqat markazida bo’lish ham kerak emas.
Balki, o’zing bilib bilmay insonlarni orqangdan ergashtirarsan, lekin hayotni mashhurlik uchun tikish, qolgan ishlaringni chatoq qiladi.
©️khasanov_blog
📌
Kanalimizga ulanish: 👇👇👇
https://t.me/psixolog_kundaligi