"Piskent hayoti" gazetasi rasmiy kanal

МИЛЛИОНЕР ВА ТЎРТ ДОНА ЁНҒОҚ...

      Кеч кузнинг ғамгин бир тунида... Дарахтлар шовуллаб куйлаётган тунида... сиҳатгоҳ боғида шамол силкитган шохлардан тушган ёнғоқларни териб юрган бир одамни кўрдим. Оромгоҳ чироқлари дарахтлар тагигача ёритиб турарди. У бор-йўғи уч-тўрт дона ёнғоқ топди. Лекин боладай шод эди, шодумон эди. Хазонлар орасидан топиб олган ёнғоқларини эртакдаги олмахоннинг олмосларидай авайлаб чўнтагига солиб қўярди. Мен бу одамни танирдим. У жуда бадавлат киши эди. Гап шундаки, бу одам истаса бир ҳимоси билан вагон-вагон ёнғоқларни харид қила оларди. Шундай эса-да, ўзи ердан топиб олган уч-тўрт дона ёнғоқ унга тонналаб ёнғоқни сотиб олишдан кўпроқ завқ берарди.
     Топиш завқи шунчалар ажойиб ҳиссиёт.

Эшқобил ШУКУР

@piskenthayoti

Қачонки, одам боласи уйи устига қават-қават уйлар қурди, ана шунда мувозанат бузила бошлади.

Уйлар баландлагани сари, кибр ҳам юксалди. Эшиклар яқинлашгани сари, одамлар бир-биридан узоқлашди. Қўл чўзсанг қўнғироғига қўлинг етгулик қўшнилар узоқдаги дўстинг каби юрагингга яқинлаша олмайди.

Ҳолбуки, авваллари уйлар паст, инсонлар бағри кенг эди. Эшиклар эмас, қалблар бир-бирига яқин эди.  Одамлар бир-бирининг кўнгилларини черта оларди.

Эшикнинг орқаси ғурбат, дерди улуғлар.

Бугун ҳамма ғурбатда...

@piskenthayoti

САОДАТ  КАЛИТИ

Дуоларимизда кўпинча бахт ва саодат тилаймиз. Бахт нима? Саодат-чи? Иккаласи бир маънони англатадими? Йўқ. "Бахт" торроқ маънодаги тушунча. Ҳар бир одам бахтли бўлиши мумкин. Биров йўқотган пулини топиб олса, ўзини бахтли ҳис қилади. Бошқа биров набира кўрган куни ўзини дунёдаги энг бахтиёр деб ҳисоблайди. Одамлар ўзлари учун кутилмаганда бахтли бўладилар.
Саодат эса Аллоҳнинг раҳматига, марҳаматига етишмоқликдир. Саодатга пул топиб олган каби етишилмайди. Гўзал хулқ  ва мухтожларга яхшилик қилиш, фарзандларга яхши ўрнак  бўла  олиш  саодат саройининг калитидир.

Тоҳир Малик.
"Саодат саройининг калити".

@piskenthayoti

Холис берилган қарзнинг баракоти.

Янги йил арафаси эди. Ўрикзор бозоридаги бир акамизнинг дўконида ишлар эдим. Танишим менга тўла ишонгани учун дўконнинг ҳисоб-китобидан тортиб, буюртма молларгача топшириб қўйган эди. Ёнимдаги дўконда савдо қилувчи акахон бир куни олдимга кириб, ҳол-аҳвол сўрагандан сўнг байрам олди яхши кетади деб Туркиядан катта партияда мандарин буюртма қилганини, божхона харажатлари учун 2-миллион пул етмаётганлигини, имкон бўлса, ёрдам беришимни айтиб қолди.
— Ака, биласиз, дўкон ўзимники эмас, касса топшираман, бир ҳисоб-китоб қилиб, сизга эртага хабарини бераман, дедим.
Эртаси куни ҳисоб-китоб қилиб, учинчи дўкондор гувоҳлигида 2-миллионни унга бердим. У ҳам хурсанд, молларини олиб чиқиб савдога тушди. Орадан 2-3-кун ўтиб, у киши бозорга келмай қўйди, биринчи куни эътибор бермадим, эртаси куни ҳам, аҳамият бермасликка ҳаракат қилдим, учинчи куни гувоҳ бўлган дўкондорга:
— Ака, вақтингиз бўлса уйларига ўтиб келайлик, деб илтимос қилдим. У кишининг юраги ёмонлигини, ёлғиз яшашини билардим. Уйига бориб, эшикни тақиллатдик. Эшик очиқ, лекин ичкаридан занжир илинган, уйда одам борлиги билиниб турарди. Ҳалиги гувоҳ акамиз билан ташқарига чиқиб, маҳалла раисини, посбонни, участка нозирини чақириб келдик. Эшикнинг зулфини бузиб, ичкарига кирсак, ака ҳушсиз ётар, нафас олмасди.
Қўлдан келганча, расм-русумларини қилиб, ювиб-кафанлаб, дафн этдик.
Орадан 2-кун ўтиб ҳалиги гувоҳ дўкондор ака олдимга кириб энди нима бўлади деди. Гапидан пичинг, ҳам киноя, хавотир сезилиб турарди. Сир бой бермасликка ҳаракат қиляпману, лекин ичимдан ўтганини ўзим биламан. Ҳар ҳолда дўкон ўзимники бўлмаса ҳам, тўйга деб йиғиб қўйган пулларим бор эди. Ойнинг охиридаги ҳисоб-китобга ўша пулни қўшиб, бу йил бўлмаса кейинги йил уйланишни режа қилиб, ўзимни шунга тайёрлай бошладим.
Орадан 1-ҳафта ўтди, дўкончилар билан суҳбатлашиб турган эдик, эшигимиз ёнига яп-янги Ласетти келиб тўхтади у пайтлар Ласетти энди чиққан, кўча-кўйда онда сонда кўриниб турар эди. Ичидан башанг кийинган, рўмолларини кенг қилиб ўраган аёл тушиб:
— Дониёр деган боланинг дўкони қайси? деб сўради.
Гувоҳ бўлган дўкончи ака мени кўрсатган эди, аёл машинанинг багажидан бир сумка пулни олиб, дўконимга кирди.
— Ука, мен Аҳмад акангизнинг аёли бўламан. Ўзим Туркияда яшайман. Аҳмад акангизга молни мен чиқариб турардим. Божхона харажатлари учун сиздан пул олганларини айтгандилар. Уйдаги дафтарда ҳам ёзилган экан. Ҳали сизга пулни қайтармабдилар. Мана ўша 2-миллион деб аёл пулни қўлимга тутқаздида:
— Мана бу Аҳмад акангизнинг соати, доим тақиб юрар эди, шу соатни сизга ҳадя қилсам, деб дўкондан чиқиб кетди.
Ёнимдаги дўкончи ака ҳайрон. Бир чиқиб кетган аёлга, бир менга, бир қўлимдаги соатга қарайди.
2-кунлардан кейин ўша акамиз билан ЦУМга бордик. Айланиб юриб, соатни ўша ердаги соат сотадиганларга кўрсатдик. Бриллиант соат экан, агар сотмоқчи бўлсак, ҳозирнинг ўзида 14,000-доллар беришларини айтишди. Кейинчалик, айрим дўкончилар пулни бекор мен бермаган эканман деб афсусланиб қолишганини эшитди.

@piskenthayoti

ТАЪЛИМ

Амр ибн Утба ўғлининг устозига шундай деди: «Боламни ислоҳ қилишнинг энг аввали ўзингни ислоҳ қилиш бўлсин. Чунки шогирдларингнинг кўзи сенинг кўзингга боғланган бўлади. Сен қилган ҳамма нарса уларнинг наздида яхши, сен қилмаган ҳамма нарса уларнинг наздида ёмондир. Уларга инсонийлик Китобини ўргат. Аммо мажбурламагин, ундан безиб қолишмасин. Лекин уларни ўз ҳолига ҳам ташлаб қўймагин, китобдан узоқлашиб қолишмасин. Уларни ҳадиси шарифлар, яхши шеърлар билан «суғориб», тўйдиргин. Бир илмни яхши ўрганмагунларича бошқасига ўтма, чунки қалбга (зеҳнга) кўп нарса кираверса, уларни фаҳмлаб олиш қийин бўлиб қолади. Уларга илмли ва солиҳ инсонларнинг турмуш тарзларини ўргат, ёмон фикрли одамлар билан
гаплашишдан қайтар. Мени юз-хотир қилиб ўтирма. Мен сенинг кифоя қилишингга ишонаман».

Ҳажжож болаларининг муаллимига шундай деган экан: «Уларга ёзишдан олдин сузишни ўргат, чунки одам ўзининг ўрнига ёзадиган одамни топиши мумкин, лекин ўзининг ўрнига сузадиган одамни топа олмайди».

"Солиҳлар гулшани" китобидан.

@piskenthayoti