#Шеърий_айтишувлар
✍🏻 Кўпгина халқ қўшиқлари, шу жумладан адабиётимизнинг гўзал поэтик намуналари ҳам шеърий айтишув асносида яратилган. Қуйидаги шеърий айтишувни ана шу йўлдаги уринишлардан бири деб қабул қилгайсиз.
Айтишув Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, болалар шоири Неъмат Душаевнинг facebookдаги саҳифасига қўйилган "Фалсафа" номли шеъридан бошланди.
ФАЛСАФА
Ит мушукни кўрган дам
Еб қўйгудек ташланар.
Адоват бор минг йиллик,
Шундан кўнгли ғашланар.
Итдан қочиб мушуквой
Кун бермайди сичқонга.
Кулранг сичқон тикар кўз
Омборда буғдой-донга.
Ҳаёт, бу ‒ кураш дерлар,
Умр қоришиқ жангга.
Алам қилар кун бермаса
Ҳар ким кучи етганга.
✍🏻Илҳом Маҳкамов, маданият ходими, ижодкор (Ангрен):
Тулкимижоз одам кўп,
Девлар баъзан урар дўқ.
Лекин сиз парво қилманг,
Улар бир кун бўлар йўқ.
Ит-мушукнинг ғалваси,
То қиёмат тинмайди.
Фил каби ботир бўлинг,
Ботир одам синмайди.
Сичқон қўрқиб, кавакни
Ватан қилар ўзига.
Сиз қўрқманг, халқ муштоқ,
Шоирнинг чин сўзига.
Шоир кучи сўзида,
Шеърларида билинар.
Тулкилар бир кун келиб,
Тумшуғидан илинар.
✍🏻Неъмат Душаев:
Девлар дев, нима учун,
Кўрсанг, юрак этар "шув".
Мушукдайин тулкилар.
Ўтакетган айёр, қув?
Дев ҳамон - авторитар,
Хоҳлаганин қилади.
Тулкилар-чи, жўртага
Пойига йиқилади.
Шўрлик сичқон не қилсин,
Жон сақлайди ковакда.
Ҳатто филни йиқитар
Қулоғидан, овлоқда.
Одам бўлар дев қачон,
Илинар қачон тулки.
Фил бўлиб, ботир бўлиб
Тағин бўлмайин кулки.
✍🏻Илҳом Маҳкамов:
Ўзин "доно" билган икки "файласуф",
Ўзаро сўзгарлик қилиб турган вақт.
Тулкилар бир ёнда ишин битириб,
Девлар ҳам кимнидир қилмоқда бебахт.
Шу боис бу "баҳс" га қўяйлик нуқта,
Ҳаёт жумбоғини ечмоқ қийиндир.
Ким тулки, ким сичқон - инсофин берсин,
Сабр қилмоқдан ўзгаси бир тийиндир.
✍🏻Неъмат Душаев:
Енгилдим, қойилман, сўзингиз тилло,
Нишонга тегди-я мисоли бир ўқ.
Ва лекин ушбу кун қанча кутмайлик,
Сабрнинг тагида сариқ олтин йўқ.
Ҳаёт маънисига бўлмас тушуниб,
Ғалати ишларга макон бу" ўрмон".
Қизиқ, ҳамма ўз-ўзини ўйлайди,
Иши йўқ, кучи йўқ - манглайи шўрман.
Умр-ку ўтмоқда ит-мушук мисол,
Ҳақсизлик, жаҳолат бағринг тилади.
Ким кучи етганга осилаверса,
Сира кун бермаса, алам қилади.
Ва лекин жим турса шоири даврон,
Ҳеч қурса, демаса ёзиб бирон шеър.
Ахир "Темур тиғи етмаган жойни
Қалам билан олган буюк Алишер".
Бу ҳаёт мураккаб, бу ҳаёт - кураш,
Қилич тутганларга аламимиз бор.
Ва лекин кўнгилни қилмайлик, дўст, ғаш,
Ахир қўлимизда қаламимиз бор.
@ohangaron_ijodkorlari
✍🏻 Кўпгина халқ қўшиқлари, шу жумладан адабиётимизнинг гўзал поэтик намуналари ҳам шеърий айтишув асносида яратилган. Қуйидаги шеърий айтишувни ана шу йўлдаги уринишлардан бири деб қабул қилгайсиз.
Айтишув Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси аъзоси, болалар шоири Неъмат Душаевнинг facebookдаги саҳифасига қўйилган "Фалсафа" номли шеъридан бошланди.
ФАЛСАФА
Ит мушукни кўрган дам
Еб қўйгудек ташланар.
Адоват бор минг йиллик,
Шундан кўнгли ғашланар.
Итдан қочиб мушуквой
Кун бермайди сичқонга.
Кулранг сичқон тикар кўз
Омборда буғдой-донга.
Ҳаёт, бу ‒ кураш дерлар,
Умр қоришиқ жангга.
Алам қилар кун бермаса
Ҳар ким кучи етганга.
✍🏻Илҳом Маҳкамов, маданият ходими, ижодкор (Ангрен):
Тулкимижоз одам кўп,
Девлар баъзан урар дўқ.
Лекин сиз парво қилманг,
Улар бир кун бўлар йўқ.
Ит-мушукнинг ғалваси,
То қиёмат тинмайди.
Фил каби ботир бўлинг,
Ботир одам синмайди.
Сичқон қўрқиб, кавакни
Ватан қилар ўзига.
Сиз қўрқманг, халқ муштоқ,
Шоирнинг чин сўзига.
Шоир кучи сўзида,
Шеърларида билинар.
Тулкилар бир кун келиб,
Тумшуғидан илинар.
✍🏻Неъмат Душаев:
Девлар дев, нима учун,
Кўрсанг, юрак этар "шув".
Мушукдайин тулкилар.
Ўтакетган айёр, қув?
Дев ҳамон - авторитар,
Хоҳлаганин қилади.
Тулкилар-чи, жўртага
Пойига йиқилади.
Шўрлик сичқон не қилсин,
Жон сақлайди ковакда.
Ҳатто филни йиқитар
Қулоғидан, овлоқда.
Одам бўлар дев қачон,
Илинар қачон тулки.
Фил бўлиб, ботир бўлиб
Тағин бўлмайин кулки.
✍🏻Илҳом Маҳкамов:
Ўзин "доно" билган икки "файласуф",
Ўзаро сўзгарлик қилиб турган вақт.
Тулкилар бир ёнда ишин битириб,
Девлар ҳам кимнидир қилмоқда бебахт.
Шу боис бу "баҳс" га қўяйлик нуқта,
Ҳаёт жумбоғини ечмоқ қийиндир.
Ким тулки, ким сичқон - инсофин берсин,
Сабр қилмоқдан ўзгаси бир тийиндир.
✍🏻Неъмат Душаев:
Енгилдим, қойилман, сўзингиз тилло,
Нишонга тегди-я мисоли бир ўқ.
Ва лекин ушбу кун қанча кутмайлик,
Сабрнинг тагида сариқ олтин йўқ.
Ҳаёт маънисига бўлмас тушуниб,
Ғалати ишларга макон бу" ўрмон".
Қизиқ, ҳамма ўз-ўзини ўйлайди,
Иши йўқ, кучи йўқ - манглайи шўрман.
Умр-ку ўтмоқда ит-мушук мисол,
Ҳақсизлик, жаҳолат бағринг тилади.
Ким кучи етганга осилаверса,
Сира кун бермаса, алам қилади.
Ва лекин жим турса шоири даврон,
Ҳеч қурса, демаса ёзиб бирон шеър.
Ахир "Темур тиғи етмаган жойни
Қалам билан олган буюк Алишер".
Бу ҳаёт мураккаб, бу ҳаёт - кураш,
Қилич тутганларга аламимиз бор.
Ва лекин кўнгилни қилмайлик, дўст, ғаш,
Ахир қўлимизда қаламимиз бор.
@ohangaron_ijodkorlari