#митти_ҳикоя
ҚАРЗ
Кейинги пайтларда у тез-тез ётиб қоладиган одат чиқарди. Ётган одамнинг кунлари узун, тунлари ундан-да узун бўлади. «Тиқ» этса, эшикка қарайди, ким келди экан, деб. Энди хасталанган пайтлари йўқламаган одам қолмади ҳисоб.
Юраги хаста эди. Кетма-кет келувчилардан толиққан кунлари кўп бўлди. Баъзилар эзмалик қилиб, ёнида узоқроқ қолиб кетса, кетишгандан сўнг, уйдагилардан гиналайдиган бўлди: «Бир баҳона қилиб, чиқариб кетмадинглар. Мазам қочди. Жуда чарчадим. Бу одамлар ҳам беморнинг зиёрати қисқа бўлиши лозимлигини тушунишмайди».
Вақт ўтиб, касали эскирди. Унинг хасталанганлиги ҳақидаги маълумот ҳам эскирди. Йўқловчилар ҳам сараланиб қолди. Энг яқин одамлари, жигарлари иш орасида бир-бир йўқлаб кетишадиган бўлди. Энди у эшикка термилганча бармоқ букиб санайди:
«У келди, бу келди. Ўзи ким қолди, келмаган? Эҳ-ҳе, ҳамма келиб бўлибди-ку...» Шу ҳисоб-китоб асносида ҳаётнинг бир шафқатсиз ҳақиқатини англайди:
«Одамлар бемордан аҳвол сўраш учун эмас, қарзини узиш учун йўқлар экан, билмабман. Эсиз, соғ-саломат пайтларимда одамларни кўпроқ йўқлаб, кўпроқ қарз қилиб қўймаган эканман».
© Жамила Эргашева
@ohangaron_ijodkorlari
ҚАРЗ
Кейинги пайтларда у тез-тез ётиб қоладиган одат чиқарди. Ётган одамнинг кунлари узун, тунлари ундан-да узун бўлади. «Тиқ» этса, эшикка қарайди, ким келди экан, деб. Энди хасталанган пайтлари йўқламаган одам қолмади ҳисоб.
Юраги хаста эди. Кетма-кет келувчилардан толиққан кунлари кўп бўлди. Баъзилар эзмалик қилиб, ёнида узоқроқ қолиб кетса, кетишгандан сўнг, уйдагилардан гиналайдиган бўлди: «Бир баҳона қилиб, чиқариб кетмадинглар. Мазам қочди. Жуда чарчадим. Бу одамлар ҳам беморнинг зиёрати қисқа бўлиши лозимлигини тушунишмайди».
Вақт ўтиб, касали эскирди. Унинг хасталанганлиги ҳақидаги маълумот ҳам эскирди. Йўқловчилар ҳам сараланиб қолди. Энг яқин одамлари, жигарлари иш орасида бир-бир йўқлаб кетишадиган бўлди. Энди у эшикка термилганча бармоқ букиб санайди:
«У келди, бу келди. Ўзи ким қолди, келмаган? Эҳ-ҳе, ҳамма келиб бўлибди-ку...» Шу ҳисоб-китоб асносида ҳаётнинг бир шафқатсиз ҳақиқатини англайди:
«Одамлар бемордан аҳвол сўраш учун эмас, қарзини узиш учун йўқлар экан, билмабман. Эсиз, соғ-саломат пайтларимда одамларни кўпроқ йўқлаб, кўпроқ қарз қилиб қўймаган эканман».
© Жамила Эргашева
@ohangaron_ijodkorlari