ҚУРЪОН ИЛА
Айтамиз ҳамду сано Қуръон ила.
Айлагаймиз илтижо Қуръон ила.
Истагайдирмиз шифо Қуръон ила.
Оқибат келса қазо Қуръон ила,
Бош қўярмиз ер аро Қуръон ила.
Жаҳлу зулм ичра эди инсоният,
Ўйламасди не меҳр, иффат, уят,
Холиқин билмасди, йўқ бир маърифат,
Айш учун эрди аёл зоти фақат,
Келди шунда Мустафо Қуръон ила.
Келди-ю, оламни ҳаққа чорлади,
Зулму шаҳват бутларини хорлади,
Кун мисоли олам узра порлади,
Кимки ул зот сўзларини корлади,
Бўлдилар, бас, муқтадо Қуръон ила.
Тингла, банда, келди Роббингдан бу нур!
Уйғон энди, этмагин кибру ғурур.
Фитратинг ‒ бу пок динга юзни бур,
Икки дунё ичра топгайсан сурур,
Ҳам кўрарсан рўшно Қуръон ила.
Лафзу маъноси унинг мўъжиз эрур,
Ҳукму иршод бобида тенгсиз эрур,
Ўхшашин битмоққа халқ ожиз эрур,
Гар усиз ўтса ҳаёт, ночиз эрур,
Ҳосил ўлгай муддао Қуръон ила.
Билки, ҳар ким бўлса одам миллати,
Унга Қуръон Холиқингнинг ҳужжати,
Бунга масъулдир Муҳаммад уммати,
Йўқса битмасдир бу дунё кулфати,
Барча иш бўлгай расо Қуръон ила.
Одам ўғли, кўр не келди сенга жоҳ,
Оилада жуфтинг вазир, сен эрса шоҳ,
Барчаси хизматда сенга хайрхоҳ,
Сен уларга меҳрибон пушту паноҳ,
Барча бу иззат санга Қуръон ила.
Эй аёл, муслимасан, маҳжубасан,
Холиқу махлуққа тенг маҳбубасан,
Бил, ҳаё, иффат-ла сен марғубасан,
Хулқу одобинг била матлубасан,
Барча бу хислат санга Қуръон ила.
Тингла, халқим, дарду дил изҳорларим,
Сен учундир барча йўқ-у борларим,
Хоҳ қабул эт, хоҳ рад эт зорларим,
Сақламай сендан сиру асрорларим,
Айтайин борин расо Қуръон ила.
Аввало Одам ато фарзандисан,
Ҳам Бухорий, Термизий дилбандисан,
Бобиру Темурнинг аржумандисан,
Яъни Ислом умматин бир бандисан,
Барчаси бўлмиш раво Қуръон ила.
Қанчалар юксакдир аждодинг сенинг!
Яшнатиб дунёни и(й)жодинг сенинг!
Лол этиб оламни бунёдинг сенинг!
Келди «Устоз халқ» деб отинг сенинг,
Тарихинг топмиш зиё Қуръон ила.
Айлади номинг улуғ аждодларинг,
Ўйлагин не дер сени авлодларинг!
Фойда бермас ҳеч бино-бунёдларинг,
Ўтмас узринг, битмагай фарёдларинг,
Этмасанг бурчинг адо Қуръон ила.
Кел, элим, Қуръон тиловат айлагил,
Ғамни қўй, бир зум ҳаловат айлагил,
Ҳам тадаббур, фикри оят айлагил,
Икки дунёингни жаннат айлагил,
Ҳам мудом этгин дуо Қуръон ила.
Шукрким, юртинг бугун озод эрур,
Ҳар жиҳатдан кун сайин обод эрур,
Душманинг хомуш ва дўстинг шод эрур,
Сенга мендан ушбу дилсўз ёд эрур:
Бўл ҳамиша ошно Қуръон ила.
Қутлагай байрам билан ўғлинг Ҳасан,
Яъни Қуръон базми ‒ қутлуғ анжуман,
Не муборак халқ бу, ушбу Ватан!
Сен учун бўлсин фидо минг жону тан,
Сенга таъзимлар бажо Қуръон ила.
Ҳасанхон Яҳё Абдулмажид
04.25.2017
https://t.me/mirzaqulbolish_kanali┈┈• ❀ 🌷☘️🌷 ❀ •